Cylchgronau Cymru

Ehif 40. |y MEHEFIN, 1887. |Otf. III. Jf-esu êrisí fel gitato. GAN T FAECH. M. C. MORBIS, TON TSTRAD, BHOSDDA. 'AE dysgeidiaeth lesu Grist yn un o'i nodweddion pwysicaf, fel cyin- ' eriad cyhoeddus, ac fel Gwaredwr y byd. Yr oedd ei ddysgeidiaeth o natur wahanol i bob un arall; dysgeidiaeth ag y mae ei gwybod a'i gwncyd yn fywyd tragywyddol i'w pherchenog. Mae Iesu Grist, fel athraw, ar ei ben ei hun yn mhlith holl blant dynion; nid yn unig yn natur y ddysg- eidiaeth a gyfranai, ond hefyd yn y modd y gwnai hyny. Tystiolaeth ei wrandawyr mwyaf rhagfarnllyd am hyn oedd, " Ni lefarodd dyn erioed fel y dvn hwn." Mae meddu syniad clir a chywir am Iesu Grist fel athraw, yn fantais fawr i athrawon y'r Ysgol Sabbothol a gweinidogion y Gair; a phob math o athrawon o ran hyny, oblegid y mae yn sicr mai dysgeidiaeth Iesu Grist sydd i droi yr enâid; a dilyn ei esiampl Ef i gyfranu y ddysgeidiaeth hono v*w y ffordd effeithiolaf i'w dwyn i fenu ar feddwl y byd. Nid oes genym îiawl i ofyn am, na disgwyl bendith Duw ar unrhyw ffordd arall. Mae y peth hwn,—y dulì priodol i gyfranu addysg ysbrydol—yn rhan arbenig o'r " eiddo Crist." Mae yr Ysbryd Glân i'w fynegi i'r eglwys; ac y mae ei llwyddiant neu ei haflwyddiant yn y byd yn dibynu, i raddau helaeth, ar ei ffyddlondeb neu ei hanffyddlondeb i ddilyn cyfarwyddyd yr Ysbryd yn y peth hwn. Ni geisiwn nodi rhai o nodweddion amlycaf iesu Grist fel athraw. 1 Yr oedd gan Iesu Grist gorph sefydlog a pharod o ddysgeidiaeth i'io chyfranu ir Ò7/d.—Gelwid hi " y ddysgeidiaeth " (Ioan vii. 17), i'w gwahaniaethu oddiwrth eiddo pawb eraill. " Ei ddysgeidiaeth ef" (Mat. vu. 28) oeddyBregeth ar y Myoydd. Fel "dysgeidiaeth yr Arglwydd" j cafodd yr Efengyl argraph mor ddwfn ar feddwl Sergius Paulus yn Paphus (Act xüi. 12). " Dysgeidiaeth Crist " y galwai Ioan athrawiaeth ìachus yr EfenRyl driu"ain-a-deg o flynyddoedd wedi i'r Gwaredwr farw. Ac fel dysgeidiaeth Crist y mae yr Èfengyl i fachu yn meddwl y byd byth ar ol hyny Yr oedd hyn yn gwneyd yr Iesu fel athraw bob amser yn (a) barod ; yr oe'dd y bregeth a'r gynulleidfa bob amser yn cyfarfod eu gilydd. (6) Yn alir • nid oedd pregeth y Gwaredwr byth yn cael ei hamgylchu â chymylau a thywyllwch. (c) Ac yn bendant; nid oedd amheuaeth a mwysder un amser yn pylu awch ei bregeth. Nid oedd yr Athraw Mawr byth yn dywedyd "feallai;' " mae yn bosibl," " mae yn dcbygol" ac ymadroddion gweiniaid o'r fath- ond bob amser, " yn wir, yn mr, meddaf % chwi." Nid oes dim yn lladd dylanwad athraw a phrophwyd yr oes hon yn fwy na'r amheuaeth