Cylchgronau Cymru

YDD. I3PA gyhoeddir yn fisol; 50 ccnt y fiwyddyn, 25 ccnt am C mis, i'w talu yn mlaen llaw.t RBMSEN, Nv Y., TACHWEDD 15, 1851. 'Prof'wch hob peth ; deliwch yr hyn sydd dda." Cyf. 2.] [Rhif. 5. NODIADAU YSGRYTHYROL. GOLYGFA MOSES O BEN PI8GAH. (O'r Cronicl.j Iìuan V—Moscs yn edrych drwy ffydd i'r Ganaan nefol. " Yn nglyn cysgod angeu, tu yma'r wlad lachar, Mae'r afòn sy'n riiedeg rhwng nefoedd a daear. • Yn agos i'w gìùuau Marwolaeùh breswylia, Mewn adf'ail hen gastell—ar gnawd yr ymbortha. O'i hamgylch mewn anial mae llewod yn rhuo, Ei dyfroedd sydd lwydion, a'i thònau yn chwyddo. Disgyna dros greigiau, mae'n anferth eì thwrw, Yn mlaen yr ymdreigla nes myn'd i'r môr marw. Mi welaf wyllt adyu yn nesu tuag ati, Gan dybio'n rhyfygus y gail fyned drwyddi; Mae'n suddo mewu eiliad, a'r lli' yn ei gario, Heb obaith byth mwyacli ei weled yn nofio! Un arall a'i dylyn, mae'n teimlo ei wendid, A thyn yr yinafla yu mraich ei Anwylyd. Yn mlaen hyd y cenllif yn ngliyd yr ymdeithiant, Ac yna yn union y dyfroedd a holitant; Y ddau a ànt trwodd, a gorphwys y truan I ganu yn beraidd a'i draed ar dir Canaan. " Palasau a welal' hyd lànau yr ai'on, A dywedir nad ydynt ond bythod angylion. Y lili a'r meillion a wisgauty meusydd, A'r blodau amryliw addurnant ei dolydd. Ei firydiau sydd rawnwin, ac aur yw ei chreigiau, A Hermon y gelwir pob un o'i mynyddau. Yr hinsawdd sydd dyner, a'r awyr yn iachus, Ac anadl pob awel sy'u bur beraroglus. Ei gwlith ydynt berlau, a'i gwlaw sydd yn íTrwythlon, Cymylau ei hawyr a wisgir yn dlysiou. Pob seren, y lleuad, a'r haul a ymgüiant, Yn llewyrch wynebpryd yr Oen y diii'oddant. Nid oes acw d'w'llweh, nis gŵyr am nosweithiau, I'w Huan ddysgleirdeg nid oes newidiadau. Nid oes acw lwydrew, nac oerfel, nac eira, Nac yn ei chroniclau grybwylliad am aua'. Dim un o'i hen flodau yn gwywo a welir, Ond rhyw un eiriaudeg yn ddibaid a egyr. '* O'r ardd gain a welaf! a hou yw'r baradwys Gan Ion a gymhwyswyd i'w deulu yn wiwlwys. Drwy'r lle draw ac yma afonydd a redant, A'u dyfiẁedd wrth dreiglo sy'n mwyn suo moliant. Ond rhyfëdd yw rhinwedd yr af'on a daidda Dan orsedd cyfryngdod Oen dilai Iehofa! Yn ralaen fel brenines yn araf mae'n rhedeg, A'i dyfroedd puredig fel grisial dysgleirdeg; Pob defnyn gynwysa o iy'wyd ei loned, A'r Iesu gymhella y teulu i'w yfed. Addurnir paradwys á myrdd o blanhigion, A blodau anfarwol ar bob un yn gyson. Ond ar làn yr afon, a'i wraìdd o'r tu pella', Y tyf pren y bywyd, a'i frig estyn yma; 1 wella afiechyd e'i ddail sydd ri'nweddol, Bob mis y gwna ftrwytho o rywiau amrywiol. Y plentyn all wledda, mae'r cangau mor isel, A chyrhaedd yr uwchaf nis gall yr archangel. Holl îwybrau ytWynfa o amgylch ddolenant, A meìbion Iehofa ar hyd-ddynt gydrodiant. Ond gwell genyf dewi na cheisio darlunio Y llanerch odidog Ue maent yn gorphwyso. " Mi welaf gerilaw y Jerusa'em newydd, Prif'addnrn cre'digaeth, preswylíbd fy Arglwydd. Lluosog binaclau i'r nen wnant ddyrchafu, Ac eurgain gymylau a ddont i'w croesawu. Y muriau sydd gedyrn a hynod o lydain, 0 draw y dyrgleiria ei meini mawr mirain. Ei thyrau aruthrol pwy fedr eu rhifo! Pob porth o un perlyn sydd wedi ei lunio. Mae palmant pob heoì i gyd yn aur melyn, A beth yw'r palasau a sal'ant gyferbyn ! Nid oes'acw drigf'a annheilwng o'r ddinas, Mae pawb yn freninoedd, a chadwaut eu hurddaa. Ac eto er gwychder arysplan eu lleoedd, Mae castell y cestyll gaa Frenin bren/noedd. Holl gyfoeth y bydoedd i'r ddinas ddylifa, Cau's yma cyfodwyd gorseddfainc Iehofa. Ni bydd arni eisiau un haul yn dragywydd, Ei goleu tanbeidiol yw wyneb yr Ararlwydd. " Y Brenin a hwylia, daw yma i briodi, Gan adael ei ddinas arddydd mawr y cyfri'. Ei wraig sydd yn barod, marwoldeb 'ddiosgwyd, A bywyd tragwyddol am dani a wisgwyd. 1 fyny mae'n dyfod drwy lyn cysgod angeu, Gan edrych ar gastell marwoiaeth yu ddarnau. Ei phriod ymddeugys; o'i amgylch edrycha, A'i dreiddgar olygon fel fiiam dàn wreichiona; Ond at ei anwydyd y troa yn f'wynaidd, Ac ar ei wynebpryd mae gwenau yn eistedd; O'i ol y dyiyna rhyw lu ar f'eirch gwynion, Gan ymdaith drwy'r wybren fel pebaentfarchogion,— Eu cerbyd sydd daulìyd, goleuni a wisgant, A chyda'r awelon yn gyflyrn symudant. Ar ben y Priodfab mae myrdd o goronau, Ysplender pob perlyn wnai haul i'r wybrenan. Mewn gwaed y gwnaed trochi yfantell mae'nwisgo, Yn Edom a Bozra y cafodd ei Uiwio. Y ddacar ymdrwsiamewn gwisgoedd gwyrddleision, Nes syna cerubiaid at amlder ei cheinion. Ei dwyiron addurna à miloedd o flodan, Yu rhesi rheolaidd, fel pe baeut yu berlau: Dewisa bob rhosyn, gwnableth-dorch ai'dderchog i I osod o amgylch ei phen yn odidog: : Fel hyn y daw allan i gw'rdd y ddyweddi ! Yn llawu o orfoledd ar ddydd ei phriodi. ! Yn deg yr _ymdrwsìa breniuoedd y dwyrain, i Yn decach y gwisga y paun ei ddwy aden, '•■ A thecach na hyny yw blodau y lìli* ' Ond tecach na'r cwbl yw gwisg y ddyweddi. ! Yr Oen yn ei burwaed yn gànaid a'i golchodd, > Cyfìawnder y seintiau y gelwir ei gwisgoedd. > Ar wawr y borenddydd', yr haul a dyw_ylla > Gan nerth y goleuni o amgylch ddysgîeíria. ? Yn nen y flurfafen yn union y crogir > Holl lampau Caersalem, a phobun olenir. > Yn awr yn yr awyr nii welaí'y lanerch > Y cwrdd y Priodfàb â'i anwyl briodferch. l O seren iseren drwy'r asur ymrodiant i Y'mreichiau eu gilydd fel peb'ai yn balmant. EF" Welsh Newspaper—published monthly.