Cylchgronau Cymru

/2iŷ CYNNIWEIRYDD, C&gtrgmmaitf) gr¥0goUott£>aft&otf)oh Rhif. v. MAI, 1834. Cyf. 1. PERSON CRIS X—(Parhad o t. d. 98.; Yn ail. Mae efe yn wir ddyn ; y mae amryw bethau yn profi hyn, megis y pro- phwydoliaethau a draddodwyd am dano ef, gannoedd o flynyddoedd cyn ei ddyfodiad ef j n y cnawd.—" Yr Arglwydd eich Duw a gyfyd i chwi Brophwyd o'ch brodyr megis myfi.''—"Bachgen a aned i ni, Mab a rodd- wyd i ni,'* &c. Y tystiolaethau Ysgryth- yrol a ddygwyd am dano ef wedi ei ym- gnawdoliaeth. " A phan ddaeth cyflawnder yr amser, Duw a ddanfonodd ei Fab ei hun, wedi ei wneuthur o wraig.''—" A dywedodd yr angel wrthi, Nac ofna, Mair, canys tî a gefaist ffafr gyda Duw, ac wele, ti a gei feichiogi yn dy groth, ac a esgori ar Fab.'' " A hi a esgorodd ar ei Mab cyntafanedig, ac a'i rhwymodd ef mewn cadachau, ac a'i dododd ef yn y preseb, am nad oedd iddynt le yn y Uetty."—" A phan gyflawnwyd wyth niwrnod, i enwaedu ar y Dyn bach, galwyd ei enw ef lesu.''—" A phan ddug ei rieni y Dyn bach Iesu, i wneuthnr trosto ya éMêfod y gyfraith, yr oedd gwr yn Jerusalem «Á êaw Simeon, ac efe a'i cymerta efyft ei ŵeicafe».*, &c—" A'r lesu a gynuyddodd mewa ddeHt* ineb a chorpholaeth, a ffafr gyda Duw a dyn- ion."—Mae yr Ysgrythyrau uchod^n rhestr o'u cyffelyb, yn profi yn anwadadwy, fod y jehofah aufeidrol, y mab tragywyddol, yr iesü bendigedig, gwedi cymeryd ein natur ui, sef dynoliaethji undeb annattodol a'i ber- son dwyfolei hunan.—^Oblegyd^ni chymer- odd efe naturiaeth angylion, eithr hâd Abra- ham a gymerodd efe."—" Gan fod y plant yn gyfranogion o gig a gwaed, ynteu hefyd, yr im modd, a fu gyfeanog o'r un pethau." —f. Yn ddiddadl, mawr ý*r dirgelwch duw- ioldeb, Duw a ymddangosodd yn y cnawd." Yr oedd ei fod ef yn cynnyddu mewn corph- olaeth, yn profi ei fod ef yn ddyn perffaith, ac nid cyffelybrwydd ûjb, M yr haerai rhai. Mae Satan yn gyru dyuion i bob eithafion, y naill i wadu ei Dduwdod, ac eraill i wadu ei ddyndod: ond ofer fydd *ais yr Amalec. iaid ofergoelns ayn i ranu Crist; Duwadyn petffajtìi yw ejfe, ac nidt yw ddau, oad un person anfeidroj» yn mJffcNüEf,BJJW>j^»xjft Mae amjyw bethau erajUy»; «rofi ei fod yn wir ddyn.—Yr oedd ynbwyt|a,acj|iyfe4 fel dyn aradl;—-wCaaysd*eth Mab y dyn yn bwyttaacyn yfed.''— GweHd ef yn lludd- edij^gany dat%ynaewynog ac yn sychr edig, yncysgu, yn *fÿ|o, &c. Ac yn agos * ddiwedd ei daiŵ ofidus, jpa y byd marwj^