Cylchgronau Cymru

■♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ♦♦»♦»♦♦♦♦♦♦♦♦• Rhif 27.] MAWRTH, 1889, [Cyf. iii. ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦-»♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦»♦♦♦♦♦♦«♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦■»«♦♦♦♦♦♦♦♦♦, MAWREDD CAEIAD DUW TUAG AT DDYNION. GAN Y PARCH. HUGH HUGHES (w.), BIRKENHEAD. " Canys felly y carodd Duw y byd, fel y rhoddodd Efe ei Unig- anedig Fab, fel na choller pwy bynag a gredo ynddo Eí, ond caffael o hono Fywyd Tragwyddol."—Ioan iii. 16. Dyry y benod hon olwg ar Iachawdwriaeth dyn yn ei ffrwyth, ei threfn, a'ftharddle—ei ffrwyth yn y dyn, ei threfh trwy Grist, a'i tharddle yn Nuw. Y mae yn dod i ddyn trwy Grist o Dduw. Y ffrwyth yn y dyn ydyw Adenedigaeth. "Oddieithr geni dyn drachefn neu oddifyny, ni ddichon efe weled neu fyned i mewn i Deyrnas Dduw." Rhoddir golwg ar adenedigaeth fel bendith ber- sonol—" geni dyn," ac fel cymhwysder cymdeithasol—" ni ddichon efe fyned i mewn i Deyrnas Dduw." Gosodir y fendith gerbron hefyd trwy y gymhariaeth o wynt yn ei sicrwydd ymwybyddol, ac yn ei dirgelwch—yn ddeiliadol deimladwy fel y gwynt, ac yn ddir- gelwch yn ei foddau fel y gwynt. Mae y drefn trwy Grist drachefn yn gorphoredig yn ei Ymgnawd- oliad a'i Farwolaeth Iawnol. Y mae yn ymgnawdoliad Duw, "Ac ni esgynodd neb i'r Nef, eithr yr Hwna ddisgynodd o'r Nef, sef, Mab y dyn yr Hwn sydd yn y Nef." Amlygai ei Hun fel ar y ddaear, a datganai ei fod ar yr un pryd yn y Nef, ie, fod Mab^ dyn tra ar y ddaear hefyd yn y nef. Eithr nis gallasai fod yn y neí fel Mab y dyn yn unig, eithr trwy fod hefyd yn Fab Duw. Y mae hefyd yn Farwolaeth Iawnol, " Ac megys y dyrchafodd Moses y sarph yn y diffaethwch, felly y mae yn rhaid dyrchafu Mab y dyn; fel na choller pwy bynag a gredo ynddo Ef ond caffael o hono