Cylchgronau Cymru

Y GWIR FEDYDDWIR. Cyf. II.] EBRILL, 1843. [Rhif. 16. YR ANGLADD. GAN TEITHIWR. Au! druan, y raae y dymhestl yn erbyn ei babell ef wedi myned heibio. Collodd y dydd yn ei ymdrechion â galluoedd angeu mawr. Machludodd haul ei ddiwrnod, a goblygwyd ef yn nghysgodau tywyllion y nos. Profodd chwerwderau màrwolaeth. Tywyllodd ei ffenestri, am ballu o'r goleuni lewyrchu drwyddynt. Crymodd ei wỳr cryfion, ac ni allasent ymuniawni. Oer chwys angeu a jindreiglodd yn ddiferynau mawrion dros ei ruddiau gwelw. Gwelwyd yr anadliad diweddaf yn chwareu ar ei wefus. Rhj'diodd ei draed ddyfroedd yr Iorddonen donog. Canodd yn iach am byth i amser. Gadawodd ei berthynasau a'i gyfeillion ar ol. Rhodiodd ar hyd y llwybr dyeithriol. Gwelodd ei ysbryd ddirgelion y byd arall. Heddyw y mae ei gorff marwol ýn cael ei hebrwng j dý ei hir artref, a'r galarwjT yn mj-nedo bob tu yn yr heol. Dyma derfyn pob dyn byw, oblegid y mae marw ynglỳn wrth eni, y mae Uinyn yr oes yn dirwyn i ben, amser yn ehedeg yn ddiarwybod i'w derbyn, a haul yr oes ýn machludo, ac y mae o osodiad i ddyn farw unwaith, ac wedi hyny y farn fawr ac ofnadwy, pryd y ,dygir hpll ddirgelion y fuchedd hon i'r amlwg, ac y rhoddir i bawb yn ol eu gweithredoedd, heb wneuthur y cam lleiáf â neb jti ei fater. Ganed y corff marwol a hebryngir heddyw i byrth dystaw y bedd, yh blentyu byw 5 gwelwyd ef yn fachgen hoyw yn ymddig- rifu gyda ei deganau, yn casglu y blodau amryliw ar hyd y ddol, ei;lygaid yn serenu llonder; arwyddion iechyd yn ei wedd; ei ruddiau yn wridog ; a'i riaint yn gweled rhyw ragorion beunyddiol yn ymddadblygu ynddo, oblegid hwy a'i carent yn fawr. Gwelwyd ef yn llangc heinif, yn flodeuyn ei ardal, yn rhagori yn mhlith ei gyfoed, yn addfwyn yn ei natur, yn wastad yn ei djnnherau, yn iluosog jn _ei rinweddau, ac yn hoffi pyrth merch Si'on ar Sabbothau glân Arglwjdd y lluoedd, j-n hytrach nâ rhodio jTi nghyngor yr annuwiolion, sefyll yn ffordd pechaduriaid, ac eistedd yn eisteddfa y gwatwarwyr. Aeth i'r ystad briodasl, cafodd wg a gwên y byd, gwelodd hâf a gauaf garw.cafodd dy wydd têg, a phrof- odd o dymhestloedd y glyn. Ymrestrodd dan fanieri Emmanuel; ond daeth brenin dychrjm yn mlaen, a threfhodd ei beiriannau dinj'striol ar gjfer ei babell briddlyd, ac a'i dymchwelodd yn gydwastad â'r llwch ; a heddjrw, wele hi yn cael ei hebrwng er ei dódi o fewn caerau y gweiyd, He y gorphwj'sa mewn llygredigaeth hyd ddydd ei hadnewyddiad, pryd y gwelir hi mewn diwj'g newydd, wedi derbyn argraff anfarwoldeb. Mawr y rhwygiadau a'r dinystr y mae I angeu- wedi eu gwheuthur erioed yn y goedwig ddynol! Torodd i mewn fel anghenfil rheibus drwy gaerau y baradwys ddaearol pan ddeallodd bod dyn wedi cyfeiliorni o ffyrdd cyfiawnder a llwybrau santeiddrwydd, ac a wenwj'nodd ei natur â marwoldeb, fel nad oes fodd i ymachub rhagddo, oblegid y mae wedi cael awdurdod gyffredinol ar yr holl deulu dynol, i'w dymchwelyd o dir y rhai byw, a'u trosglwyddo i wlad marwoldeb,'yn mhridd- ellau y glyn. Er bod oes y djniön cjTitefig yn y cynfyd fel oes cedrwydd ar fynydd Liban, èr y rhifent eu blyneddoedd wrth y cannoedd, ac er bod eu cyfansoddiad mor gadarn, fel y gaílesid meddwl mai yn ofer