Cylchgronau Cymru

ttlUEAIi Y BEDYBÖWYH. Rhif. 120. RHAGFYR, 1836. Cyf. X. CYMDEITHAS DIRWEST. Canys mawrfydd efe yn ngolwg yr Arglwydd, ac nid ýf na gwin na diod gadarn."—LüC 1.15. Olygydd Hynaws, "V7"R ydytn ni yn byw mewn oes bynod iawn; ac am iiyny y mae dyled- swyddan hynod arnom i'w cyflawni, yn wladol, yu eglwysig, yn deuiuaidd, ac yn bersonol. Mae llawer oson gan ddynion yn awr ani y mil blyneddau; a llawer o ymdrecli yn cael ei wneud gan bobl yr Arglwydd tuagatddwyn yr amser dymun. ol bwnw oddiamgylcb. Mawr o weddio sydd—o gasglu arian—ac o ffurfio cym- deitbasau sydd i'r dyben yma. Ac os gwnawn ni gyferbynu natur ac egwydd- orion y gwahanol gymdejthasau moesol a Christnogol ag ynt wedi eu sefydln yn Lloegr a Chymmru, â'r darluniad a roddir o gyflwr y byd yn y mil blynedd- an, cawn weled yn eglur fod cyfaddas- rwydd neillduol rhwng y moddion a'r dyben. Yma gallwn ofyn pa fath amser fydd hwnw ? Bydd gwybodaeth o Dduw yn Ilanw y ddaear fel y mae y dyfroedd yn toi y môr; Esay 11. 9. Dyma ddyben y Bibl Gymdeitbas. Bydd i'r efengyl hon am y deyrnas gael ei phregethu trwy yr holl fyd yn mhob iaith, ac i bob cenedl o ddynion dan y nef; Math. 24. 14. Dwyn hyn oddiamgylch yw dyben y Gymdeithas Genadol. Bydd i ryfelodd beidio hyd eithafoedd y ddaear; Psal. 46. 9., Esay 2. 4. Effeithio hyn yw amcan Cynt- deithas Heddwcb. Bydd hefyd y pryd hwnw rhyw sauteiddrwydd i'r Arglwydd wedi ei argraffu ar ffrwynau y meirch, a phob aberthwr yn gymmeradwy; Zech. 14. 20, 21. Ac y mae Cymdeithas Cym- medrolder a Dirwest yn golygu dwyn hyn oddiamgylch dan fendith Duw: ac fod pob un o'r cymdeithasau hvn ac eraill CyfX. allaswn eu henwi yn dra angenrheidiol, ac wedi eu seilio ar egwyddorion moesol a Christnogol, eto mae rhai a broffesant yr Arglwydd lesu, a weddiant am lwydd- iant crefydd, ac a obeithiant yn hiraeth- lon (meddaut) am y mil biyneddau, &c, nid yn unig a attaliant eu cynnorthwyon oddiwrthynt, eithr beiddiant ddywedyd yn eu herbyn : ac onid yw hyn yn syn- dod ? Y mae Duw yn sicr o gyflawni ei addewidion, o dywallt ei ysbryd ar bob cnawd, ac o ddwyn teyruasoedd y byd yn eiddo ein Harglwydd ni a'i Grist ef. Yr Arglwydd a'u llafarodd ac a'u dwg i ben ; efe a'u Huniodd ac a'u gwna; ac y mae perygl i ni gam-gymmeryd yn yr aclios hwn fel y gwuaeth yr Iuddewon gynt o barth y Messiah. Yr oeddent hwy yn arfer gweddio am dano yn gyff- redinol yn eu holl synagogau er ys can- uoedd o flyneddoedd. Ond pan ddaeth nid oedd na phryd na thegwch ynddofel yr oeddent hwy yn ei ddymuno ef; er, craff- wch, ei fod yn uniawn fel yr oedd Duw wedi ei addaw, ac yn meddu pob addas- rwydd i fod yn Iachawdwr y byd. Ond am nad oedd yn cyfateb idd eu dychyni- myg, eu rhagrith, a'u rhagfarn hwy, caíodd gwir Fessiah Duw ei wríhod gan ei genedl ei hun. Y mae y Cristnogion yn ein dyddiau ni yn gweddio Ilawer am lwyddiant ar grefydd, am ddiwygiad ar y byd, ac am ddinystr ar bechod J ond goch- elwn ni wrthod diwygiad Duw, a sefyll ar ffordd y drefn a gymmerodd efe i ddwyn ei amcanion i ben. Onid oes perygl, fy mro- dyr, i ui fod yu gweddio am ddiwygiad, (oud pan yn ei gael) i ddywedyd, uid un fel hwn oedd arnom ni eisiau, oblegid 45