Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

Vsto RFA Y BEDYDDWYR. Rhip. 29.—GORPHENHAF, 1840.—Cyí. III. ATHRAWIAETH BEDYDD. LLYTHYR XV. IOlygwyr Hynaws, IHODDAIS olwgyn fy llythyrau • blaenorol ar natur bedydd, a chy- ^eriad ysgrythyrol deiliaid yr ordinhad 'On o sefydliad ein Harglwydd Iesn ^fist, ac yn awr yr wyf yn crefu sylw ^ichdarllenyddionatddulleigweinydd- lad yn ol y Testament Newydd. Ẅrth Jnidrin à'rpwngc hwn, nid anghymwys yw nodi, fod Cristuogion yn cyduno ÿh gyffredinol y dylem ei gweinyddu ÿn enw'r Tad, a'r Mab, a'r Ysbryd Glàn, ac fod dwfr yn elfen hanfodol ì'w defuyddio yn y gweinyddiad;, «ithr mae gwahanol olygiadau yn ffynn 0 barth y dull y dylem ddefnyddio'r «Ifen hon yn y gweinyddiad o honi. fthai a honant fod taenellu dwfr ar ran o berson y bedyddiedig yn ddigon; ereill a ychwauegant arwydd y groes ar dalcen y deiliad ; ereill a dywalltant amledd o ddwfr arno ; ac ereill a ddef- byddîant gymysgedd o ddwfr, olew, a halen, i'r un perwyl; pryd y mae Greill yn haeru nad oes ond un dull «trgael yn y Testament Newydd, ac hiai soddi yr holl gorff mewn dwfr yn «nw y Drindod yw hwnw. Y blaenaf ÿw'y dullarferedig yn mhlith yr ym- beillduwyr a arferant yr hyn a alwant ìn fedydd babanod yn y wlad hon; yr Hil a arferir yn yr Eglwys wladol; y trydydd a ffyna yn mhlith y Luther- ì«iid; y pedwerydd yn mysg Pabyddion y byd, a'r olaf y w barn y corff o Fed- ÿddwyr yn mhob. gwlad trwy holl barthau y ddaear. Gwaith ofer fydd- %i son am y dysgedigion sydd wedi Coleddn y naill íarn neu y Uall o bartb Cyf. III. dull bedydd, yn gymaint a bod dyn- ion dysgedíg yn perthyn i bob plaid, ac fod rhai o'r cyfryw gymeriad wedi syrthio i'r cyfeiliornadau mwyaf mewn athrawiaeth ac ymarferiad. Fy ani- can gau hyny yn y llythyr hwn, yw dangos beth a ddywed yr ysgrythyr yn yr achos ; ac os nad oes ond un dull o fedyddio ar gael yno, gallwn bender- fynn fod pob dnll arall yn ymadawiad aughyfreithlon oddiwrth reolau Crist. Yn yr ymchwil presennol, y mae yn beth o bwys, yn y Ue cyutaf, i ni ddeall yn gywir ystyr y geiriau a ddefnyddir yn iaith wreiddiol y Testament New- ydd gan yr ysgrífenwyr santaidd, pan maentyn son am fedydd acara fedydd- io. Y gair R-citlia-^oç (Baptismos,) a ar- terant am fedydd, a'r gair Baŵ^íu (Bap- tizo,) am fedyddio. Y mae BaptisiHOs yn deillio oddiwrth Bebuptismai, sef y feif Bapiizo yn y cyflwr goddefol, a'r amser gorphenol; ac y mae'r gair Ba7r7í|«) (Baptizo,) yn deillio oddiwrth y ferf Baẁ (Bapto), ac o ganlyniad y mae yn angenrheidiol i ni ddeall yn gyntaf yn mha ystyr yr arferant y gair Bapto, mewn trefn i ddeall y geiriau a ddylifant oddiwrtho. Peth teilwng o sylw yw, mai cyfieithiad y LXX, sef y cyfieithiad Groeg o'r Hen Desta- ment, oedd yncael ei arfer gan ysgrif- enwyr y Testament Newydd, ac o ganlyniad fod y gair Bapto yn cael ei ddeall a'i ddefnyddio ganddynt hwy yn yr uu ystyr ag y mae yn caél ei ddefnyddio yn y cyfieithiad hwnw; ac fod y gair bwnw yn cael ei gyfieithn í drochi heb un eithrad, mor belled ag