Cylchgronau Cymru

'■ YSTORFA Y BEDYDDWYR. Ru-if. 37.—MAWRTH, 1841.—Cyf. IV. LLYTHYR liwrth y diweddar Barch. Christmas JEvans, at y diweddar Barch. J. Reynolds, Felinganol. Anwyl a charedig Frawd, "T|ERBYNIAIS eich llythyr caredig. ** Mae brawdgarwch yn anwyl yn fy •iRolwg. Da genyf eich bod yn cytuno â Mirif amcan fy Hytliyr, sef am gael dull 'bwy adeiladol i gyfeülachu à'n gilydd *hewn cymanfaoedd. Dymunwn, fel y Çwaelaf, i anadlu o dn pob peth a fyddo >n adeiladol: ond hid fel un antfaeledig a *ueistrolgar, ond fei nn sydd yn gweled yr *ngenrheidrwydd i fod yn ffyddlon yn fy hier oes. tyi a agoraf fy mynwes wrth- ÿch, nid. er mwyn dadlu, canys mae ys- %yd dadluiýn gangcr i grefydd, ac yn ■ "twaíardyŴbn i ffoesydd o gyfeflioruadau. Mí€ tuedd mewn dadlu i droi pob peth ÿn ddadl, nes myned i ddeistiaeth. Nid ^yf fi yn edrych dim ar W. Richards, o ìiynn, a John Jones, ond dynion wedi eu Wwain felly trwy gecrus ddadlu. Yr wyf fi y n credu fod rhwymau ar bawb tydd yn clywed yr efengyl i'w chredu hi. m) O herwydd mäi nid credu fy hawl oeisonol yn Nghrist ydyw y ffydd gad- Mredigol; perthyn i sicrwydd gobaith yn liytrach mae hyny : ond credu fod Iesu yn ìì'ab Duw yn ëíÌ>riodol ystyr. (2,) Am fod Duw yn gorcbymyn i bawb edifarhau I chredu yr .efengyl. (3,) Oblegid y tìamnir y sawl ni chredo yr efengyl am beidio ufnddhau iddi. (4,) Mae gau tidynion gyneddfau naturiol ac addas i gredu yr efengyl, ond eu bod yn berffaith tian lýwodraeth pechod. Mae meddwl y íyn anianolyn elyniaeth yn erbynDuw— uNis gall chwaith—llygaid aydd ganddỳnt, l»d ni welant." (5,) Bydd cydwybodan flynioií yn eu cyhuddoyn ýfarn am bcidio Crèdn yn Mab Duw. C*f. IV. Gair ynghylch y ddeddf foesol yn rheól bywyd. Nid yw yn rheol cyíìawnhad, maddeuant, etholedigaeth, gaiwedigaeth, &c. (1,) Cyflawndery gyfraith yw car- iad at Iesn, ac at ddynion fel atom ein hunain. (2,) Mae y prynedigaeth nid yo ddiddymiad, ond yn anogaeth ac yn glymiad o'r rhwymiad hwn. " Yr ydym yn ei garu ef am iddo ef yn gyntaf ein carn ni." Pob nn sydd yn caru yr Iesu mewn pnrdeb. (3,) Mae y saint yn hir- aethu am gydffuifiad à delw yr Iesu, ac yn cydnabod eu rhwymau i hyny. (4,) Mae y saint yn teimlo eu ìhwymau i garú yr Iesu â'u holl galon: dyna addef y ddeddf yn rheol bywyd o ran sylwedd. (5,) Mae pob un a aned o Dduw yn teimlo rhwyman i garn pob dyn â chariad o ewyllys da, yn ol ail lech y gyfraith; a charu y saíut yn ol y gradd o ddelw Crist a fyddo yn ymddangos ynddynt. ((>,) Maent yn teimlo euogrwydd a chywiiydd yn ngwyneb eu byrdra yn y pethau uchod. (7,) Maent yu galaru yn ngwyneb eti troseddiad o bob un o orchymyuion y ddeddf foesol. (8,) Maent yn derbyn cyfiawnder Crist i'w gwaredu o dan fell- dith, nid deddf ddrwg a chreulon, ond nn dda a chyfiawn. (9,) Yn ol gradd y golenni a fyddo geuym ar ddaioniy ddeddf foesol, y byddwn yn gweled rhadlonrwydd gras yrefengyl; canys pa dduaf yr ym- ddengys ein cwymp, a chyfiawnder ein coliedigaeth, mwyaf uchel ac ardderchog yr ymddengys gras yn ein cadwedigaeth. Mae Arminiaeth ac Antinomiaeth yn cytuno i iselhau y ddeddf, a tbrwy hyny yn iselhau yr efengyl befyd. (10,) Mae pob un a adnabu ras Duw yn dyinuuo cáeî