Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

YSTORFA Y BEDYDDWYR. Rhif. 10.—RHAGFYR, 1838.—Cyf. I. COFIANT Y DIWEDDAR MR. THOMAS RICHARDS, 0 ABERDARE. ^JICR yw i fod cofFadwriaeth y cýf- ^ iawn yn fendigedig, trwy ei fod yn tueddn i osod allan ogoniant gras Dnw, ac i weini cymhelliadau ac an- nogaethau i'w boll orfucheddwyr i geisio trugaredd a iachawdwriaeth; fel y byddo iddynt hwythau hefyd gael y fraint a'r anrhydedd o ddiweddu eu gyrfa ysbrydol roewn hyder dduwiol, a gorfoledd santaidd. Hyn a'm tu- eddodd i ysgrifenn ychydig o hanes bywyd a marwolaeth fy anwyl gyfaill Thomas Richaros, yr hwn a hunodd yn yr Arglwydd, boreu dydd Llun, Hydref laf, 1838, yn 25 mlwydd oed ; wedi treulio o hyny saith mlynedd yn ddiwyd a rTyddlon yn ngwinllan ein Harglwydd Iesü Grist. Nodweddiad penaf ei gymeriad oedd, urudd-dod difrifol i ewyllys Duw, ynghyd a'r parch mwyaf i'w ri- eni. Yr oedd hefyd yn ŵr ieuangc diwyd yn ei alwedigaeth dymhorol, yn gystal ag mewn dyledswyddau ys- brydol; yn ddifrifol ac yn gydwybodol yn mhob peth, ac yn neillduol feily yn ei- eiriau. Mawr oedd ei gariad at bobl Dduw, a'i sêl ffyddlon dros achos crefydd yn y byd. Nid mynych y gwelir cynnifer o rinweddau ysbryd- ol, a chyinaint o ardderehawgrwydd sylweddol, yiicyd-gyfarfod mewn per- son mor isel a gostyngedig. Mewn gair, nid gormod dweyd ei fod, o ran addasrwydd ei ymarweddiad, a nefol- rwydd ei ysbryd, yn siampl i'w gyf- oediou, ac yn diws hardd yn eglwys y Duw byw. Oddiwrth y fath gymeriad, ni bu- asai yn ymddangos yn beth rhyfygus iddysgwylara tawer o ddefnyddioldeb; a phe buasai yr Arglwydd yn gweled yn dda i arbed ei fywyd, nid yw yn beth anhebyg y buasai ein brawd rhyw ddydd yn Uanw sefyllfa anrhydeddus yh eglwys filwriaethus Crist. Ond fe ddarfu i'r Bod sydd a'i ffyrdd ỳn anchwiliadwy, a'i hoil lwybrau yn an- olrheinadwy, weled yn dda idd ei symud yn moreuddydd ei fywyd, i'r byd llè mae ei weddiau taerion wedi eu troi yn orfoledd a digiifwch tra- ^ywyddol. Er mor ddolurus i'n teim- íadau, ac mor ddyryslyd i'n syniadau ni yw gweled blodeuyn mor hardded yn cael ei dori i iawr, pan yn dechreu agor a thaenu 'ei arogl peraidd o'n hauiíiylch; etto, nid yw yn gweddu i ni rwgnach, gan mai ewyllys ein Tad nefol oedd ei gymeryd ats ei hun, i fwynhau yr etifeddiaeth anllygredigy cyn i amser a chwildroadau y byd ì gael haindden i anurddo ei gyaiétiad mewn un mesur. Fe argraffodd Ysbryd y gwirionedd ddwys ystyriaeth yn foreu ar ei fedd- wl o'i gytlwr eolledig wrth natnr, fel gelyn i Dduw, yr hyn a'i dygodd i alaru mewn modd difrifol o herwydd ei lygredd ; a than ddylanwadau yr uíi gornchwyliwr nefol, fe'i dygwyd at groes ein Harglwydd Iesu Gdst, i yinotyn am oiphwysfa a diogelwxh. Bu yn parhau i ỳindrechu f1 Jacob gynt am fendith, nes derbyn Ysfaryd mabwysiad i lefain, Abte,fc£ad ; ac wedi cael y dystiolaeth hon, fe deim- lodd ei rwytnau i ganlyn Crist trwy barch acanmharch; ac heb, ywgyt^- hori a chig a gwaed, fe ymunodd ag eglwys Iesu Giist sydd yn cyfarfod yn Mhenypound, Aberdare, pan yOg- hylch ISmlwyddoed. 2 N • ,.'*'■'.