Cylchgronau Cymru

GWERINWE Ehif X.] IONAWE, 1856. [IiLYFR I. CitJUnij. 'Tis greätly wise to talk with our past honrs, And ask them, what report they bore to heaven ; And how they might have borne more welcome news: Their answers form what men Experience call; lf Wisdom's íriend,her best; ifnot, worst foe. O reconcile theru ! Kind Experience cries, There's nothing here, but what as nothing weighs; The more onr joy, the more we know it vain; And by success are tutor'd to despair. ^or is it only thus, but must be so. Who knows not this, though grey, is still a child. Loose then írom earth the grasp of fond ciesire, Weigh anehor, and eome happier clime explore. Toung's Night Thoughts. Yn yr adeg gythryblus hon, pan, o un ochr, y mae miloedd yn profi blas chwerw canlyniadau ofnadwy Ehyfel,— pan y mae'r flwyddyn sydd newydd íyned heibio wedi gweled amddifadu teuluoedd o'u hanwyliaid—teneuo ael- wydydd—archolli teimladau—gwaghau trysorfeydd — ychwanegu beichiau — tynhau liyffetheìriau—yspeilio llogellau ac offrymu cyrff ac eneidiau yn ebyrth ar allor duw Ehyfel;—ac o'r ochr arall, pan yr ydym wedi cael dros flwyddyn o dwrf magnelau, diweiniad cleddyfau, tywalltiad gwaed yn afonydd,—pan y mae enill buddugoliaethau a dyoddeí aflwyddianau,—pan y mae gorawydd am ogoniant milwrol yn llenwi myn- wesau ac yn meddwi niferoedd o ryfel- wyr a chefnogwyr rhyfel,—yn y fath adeg a hon, meddwn, dichon y dis- gwylia llawer i'n hysgrif arweîniol ar ddechreu blwyddyn gael ei chysegru i adolygu y gweithredoedd cysylltiedig â'r rhyfel yn ystod y flwyddyn ddiwedd- af. Ond gan bwyll, ddarllenydd hoff, credu yr ydym fod yr hyn yr ydym yn gorfod taíu sylw iddo, mewn dwfh deim- lad dros ddynoliaeth anrheithiedig, ac mewn drudaniaeth a beichiau cynyddol arnom ein hunain, yn ddigon o sylw i dduw Mars ; a chredwn y gallwn ddef- nyddio ein cyfarchiad Calan at well dyben nag arwain eich meddyliau yn oì i faesydd a ffosydd gwaed. Nid yd- ym am foddio nwydau rhyfelgar neb yn y sylwadau hyn; ond ymdrechwn ddwyn y meddwl i ymsefydíu ychydig ar bethau a berthynant iddo fel yspryd i breswylio tragywyddoldeb. Y mae adolygu blwyddyn, neu fis, neu wythnos, neu ddiwrnod, ie, awr, o'r amser a aeth hsibio, yn orchwyi perífaith deilwng o ymgeiswy? an>. üdedvvyddwch tragywyMol. Sefyil mynud, ac ymholi " Pa beth y hwm. yn ei gylch ? I ba le yr wyf yn myned ? A ydwyîar y llwybr mwyaf diogel ? Á fydd i mi lanio yn y diwedd yii y lle nad yw dedwyddwch yn cael ei gymysgu â phoen, a lle nad yw santeì.ddrwydc! yn cael ei ddi- wyno â phechod a llygredd?—dyma ymholiadau teiîwng o bob dyn ag sydd ya teiailo gradd o hryder yn nghyìeh ei dynged fytaol. Y niae'r cẅestiynau o'r fath bwysigrwydd anfsidrol fel nad oes angan arnynt am unrhyw ddirgymhell- iad i fedd\-i y gẃir Gristion, i feddwl y dyn hwnw sydd yn wybyddus o'r can- lyniadauo£nadv^ysyddyn nglyn â'iym- ddygisdau yn y byd. Y mae'r feithiwr, yr hwn fyddo yn cyfeirio ei hynt trwy ororau annhysbell, yn cael eu trigianu gan fwystálod