Cylchgronau Cymru

f ŵjun}0p a'r töymtẁ. Rhif. 6. MEÍIEFIN, 1854. Cyf. 1. NODWEDD ABIAH. " Efe yn unis» o Jerobonm a ddaw i'r bedd ; o herwydd eael ynddo et* beth diiioni ttjág at Arglwydd Dduw Israel, yn nhỳ Jeroboam.—1 Bren. 14, 13. Y MAE'r geiriau hyn yn ganmoliaeth i Ab'iah : cafwyd ynddo ef beth daioni tuag at yr Arglwydd. Pan oedd efe yn blcntyn yr ocdd hadau gras ynddo, a gwelid delw Duw arno. Medrai wahaniacthu rhwng y drwg a'r da, a gwnaeth yr hyn oedd uniawn yn ngolwg yr Arglwydd. Y mae'r gair Hebraeg a gyfieithir yma daioni, yn dynodi yr hyn sydd uniawn a chyfiawn: 2 Sam. 15, 3; yr hyn sydd yn fanteisiol, Deut. 6, 11 ; yr hyn sydd ffafriol, 2 Sam. 19, 27 ; yr hyn sydd gyfiawn, Gen. 15, 15; yr hyn sydd lawen a hyfryd, 1 Sam. 25, 8. Gosoder yr holl bethau hyn at eu gilydd, ceir gwelcd fod nodwedd Abi'ah ieuanc yn hynod ganmoladwy, ac yn deilwng o efelychiad cyffrcdinol gan icucnctyd acereill. Yn y geiriau hyn dywedir fod daionì ynddo tuag at Arglwydd Dduio Israel. Y mae canoedd o ddyn- ion ieuainc yn clda iawn tuag at ddynion, ond yn ddrwg iawn tuag atDduw. Y maellawer yn garedig i'r creadur, ond yn angharedig i'r Creawdwr. Y mae daioni llawer tuag at y creadur, fel yr haul yn codi; ond eu daioni at yr Ar<jlwydd fel y gwlith yn cilio o'r golwg yn fuan dan ddylanwad gwres yr haul. Nid oes dim para ynddo. Yr oedd daioni Abiah tuag at yr Arglwydd—yn wynebu arno, edrychai or ei ogon- iant. Y mae dau beth yn gwneud Crietion da—am-