Cylchgronau Cymru

CAMIDD. Oyf. 18, Rhif. 8. MAWRTII, 1857. Rhif. oix 207. íHoeBol a (Eljrtfjròbo! TllAITHAWD «t " RWYMEDIGAETHAU DYN I'fi YSMYD GLAN, A'I W~ELNIDOGAETH." GAX Iî. 15. TÍIOMAS, EOME. " A chymdeithas yr Ysbryd Gr.AN.'' 2 Cor. 13: 13. " Pa íòdd yn hytrach na bydd Gweinidogaeth yr Yspryd mewn gogoniant." 2 Cor. 3: 12. "Am hyny, frodyr, dyledwyr yly?n, nid í'r cnawd, i fyw yn oly cnaw'd." ithuf.'s : 12. Lluosog ydynt yr Ysgrythyrau Santaidd yn yr Hen Destament a'r Fewydd sydd yn denu ein sylw at yr Ysbryd Glân a'i ddylanwadau; —llawer o draithodau campus a ysgrifenwyd arnynt gan dduwinyddion enẅoccaf y byd cre- fyddol, y mwyafrií mewn ieithoedd anghyfiaith, a rhai yn yr Omeraeg;—a mwy fyth o breg- ethau eglur, iachus, a grymusol, a draddodwyd gan genhadon y nef ar Berson a Gwaith yr Ysbryd, yn y Dwyrain ac yn y Gorllewin;— ac y mae miloedd o wir gredinwyr ar y ddaiar yn awr a allant dj-stiolaethu trwy brofiad ded- wydd eu calonau fod y fath Ysbryd bendigedig yn bodoli, a bod ei ddylanwadau dwyfol a grasol yn wir reidiol ac yn dra effeithioh Nis gall cenedl y Cymry yn awr ddywedyd fel y dywedodd dysgyblion Ioan Fedyddiwr wrth Paul yn Corinth gynt,—uKi chawsom ni gymaint a chlywed a ocs Yspryd Glân." Act. 19: 2. Pe meiddiai gwrandawyr aniryblyg yr efengyl ddywedyd; Naddol—torai mil o lefau allan ar unwaith,—rhai o aelwyd y fam dduw- ioì; ac ereill o ddosparth yr athraw crefyddol; llawer o areithfáau y wcinidogaeth efengylaidd, a mwy o ddalenau y Gair purlan—a dywedent yn groyw ac uchel, Do ! ac adseiniai y gydwybod Do! Do! Doganwaith! Daeth Mab Duw a llef- arodd wrthynt; ac yn awr nid oes ganddynt esgus digonol am eu pechodau. Ioan 15 : 22. Er hyny ofnym fod llawer o'n cenedl yn aros yn dawel mewn dirfawr anwybodaeth am han- fod, ansawdd, a chymeriadau goruchel y Per- son Pur yr ydym yn awr yn ysgrifenu am dano, ac am natur a rheidrwydd ei ddylanwadau dwyfol; ac o ganlyniad lieb ystyried a theimlo eu Rhwyrnedigaethau iddo Ef a'i weinidogaeth. Ychydig o sylw a delir hyd yn nod gan gre- fydätryr yr oes hon i Dduw, a'i Fab, a'i Ysbryd, a'i Air, a'i Genhadon; ac oblegid eu hesgeulus- dra gwirfoddol a chywTilyddus o foddion gras ac o addysg grefyddol, ni wyr lluoedd o honynt braidd ddim yn iawn am athrawiaethau gogon- cddus Trefu Achub; nac am Iawnderatj cyf- iawn a goruclrel Duw, a Dyledion moesol a thragywyddol Enaid. Llawenychem pe gallem gredu fod pethau yn wahanol. Gwir—ie gwir i gyd—ie gwir mawr torcalonus, a ddywedodd Mr. Williams, Brad- ford, Pa. "Mae yn bur amlwg fod yr oes yma yn gwyro yn gyflym at bensiíyddid ac anfpydd- iaetii; a dylai y tulpit a'r wAsa lefaru yn uchel yn eu herbyn." Gymry America! Creffwch yn fanwl ar y frawddeg ofnadwy hon! Ystyriweh ei chyn- wysiad! Carem iddi gael ei gosod mewn llyth- yrenau breision o aur mcwn lle arbeithig uwch áelwyd pob mam; yn eisteddle pob athrawj ar ddrws pob areithfa; ar osgfwrddpob lleno'r; yn ystafell pob golygydd; yn ysgoldai yr holl wlad-; ac yn myfyrgeh pob bardd. Ei gwir sydd yn Uadd. Y penrJiyclclicl gwaethaf yw hwnw sy'n raeiddio peehu yn Avirfoddol a haer- llug yn llygad haul ac yn wyneb goleuni dis- glaer yr efengyí! A'r anffyädiaeth dduaf yw hono sy'n addef fod Duw ac heb ei addoli—yn darllen y Bibl ac heb ei ystyried a'i gredu—yn gwybod fod pechod yn fawr ddrwg ac yn byw yn dawel ynddo—yn gwrando y ddeddf ac heb grynu—yn clywed efengyl ac heb ddiolch—yn proffesu gwerth Aberth y Gwaredwr ac yn ei wrthod—yn arddel gwirioneddau Cristiaeth ao yn bucheddu yn hoìlol groes iddynt—yn mawr- hâu allor Duw ac yn offrymu tân dyeithr arni —yn arferu moddion gras ac yn lladd eu dylan- wad trwy ddrygioni dirgelaidd a chyhoeddus— yn dywedyd eu bod yn caru Cenhadaeth fawr y Groes ac yn rhy fydol i gyfranu braidd ddim at ei Uedaeniad—yn dysgwyl bendith Duw ac