Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

* * Y CENHADWR AMERICANAIDD Cyf. III. MAI, 1842, Rhif. XXIX. Isroô^ffs^Uíttty- COílANT Y PARCH. WM. TENNENT. (Terfyniad.) Mr. T. oedd wr o'r gonestrwydd mwy- af manwl, ac o ymddygiad difrif; eto yr oedd o dymer hynod o siriol, yn gyífredin yu cyflwyno ei addysgiadau mor hyfryd a boddhaol, fel yr oedd yn mawr enill serch pawb o'i gyfrinachwyr, yn enwedig plant a phobl ieuaiugc Yn ei holl gyd- gyfeillach â dieithriaid a phobl y byd, yr oedd yn trefnu ei ymddiddanion yn y fath fodd, ag nad esgeulusai gyfle priodol i wasgu y meddwl â phethau dwyfol ; eto, bobc amser, gwnai iddynt chwenych ei gyíeìllach yn Ile ei gochelyd; gan wybod o'r goreu fod amser i bob peth, ac y rhaid rho'i addysg a cherydd mewn modd doeth ac amser cyfaddas, cyn y byddai'n ddefnyddiol. Siampl o'r dymer hon a ddigwyddodd yn Firginia. Y diweddar Barch. S. Blair ac yntef a anfonwyd gan y gymanfa ar ryw genadwri i'r dalaith hono. Arosas- ant dros nos ar eu tait'h mewn tafam, lle y cawsant nifer o wahoddedigion, gyd â pha rai y darfu iddynt swpera. Ar ol swper, dygwyd cardiau i'r bwrdd: gofyn- odd un o'r boneddigion iddynt yn foesgar, a chwareuant hwythau, heb wybod maì gweinidogion oeddynt. Atebodd Mr. T. yn siriol, " A'm holl galon foneddigion, os gellweh ein hargyhoeddi ni y galíwn wrth hyny wasanaethti achos ein Meistr, neu gynorthwyo dim tü ag at lwyddiant ein cenadwri." Dygodd hyn ateb llym oddi- wrth y gwr bonheddig: ond ychwaneg- odd Mr. T. gyd â sobrwydd, "Nyni ydym Weinidogion Iesu Grist, ac yr ydym yn proffesu ein hunain ei weision, ac wedi eift hanfon ar ei achos ef, sef i berswadio dynolryw i edifarhau am eu pechodau, a'u gadaei, aç i dderbyn yr hapusrwydd a'r ^echawdwriaeth a gynygir yn yr Efengyí." Xr ateb annisgwyliadwy hyn, gan ei dra- ddodi mewn modd tra thyner, eto'n ddif- rtíol, a chyd â mawr ddiragrithrwydd, a enillodd sylw y boneddigion, fel y rhodd- wyd y cardiau heibio : a chafwyd cyfle i «glurhau, mewn ymddiddan cyfeillgar trwy y rhan arall o'r hwyr, rai o athraw- iaëthau blaehaf yr Efengyl, er boddlon- rwydd ac adeiladaeth y gwrandawyr. , . Ymddarostyngiad i ewyìlys Duw oedd rymhlith y grasusau ardderchog ag oedd yn addurtto caritor y gwr hwn o eiddo Duw. Cafodd ei brofi lawerffordd; ond hyd yn hyn nid oedd trallodion teuluaidd yn ei flino; ond yr amser oedd yn prys- uro pan oedd ei garitor i gael ei loywi gan brawf llym o'i ymddarostryngiad a'i ufudd-dod» E i fab ieuengaf, yr hwn oedd un o'r glanaf o ddynion, oedd newydd ddechreu'r gelfyddyd o physygwr; wedi priodi a chanddo un píentyn. Er mawr ofid i'w rieni, nid oedd yn amlygu dim ys- tyriaeth o'r pethau a berthynant i'w drag- ywyddoí heddWTch; yn hollol esgeulus o grefydd, efe a ymfoddhaodd yn ddiatai â hoyẅder a ffolineb y byd. Y tad duwiol oedd ytt ddibaid wrth ors'edd gras ar ran ei fab afradíon, ac yr oedd o hyd yn lletya gobaith o'i ddychweliad, ac y dygid ef i eglwys Crist, fel y gallai yntef farw mewn heddwch dan obaith cysurus o gyfarfod a'i blentyn anwyl mewn byd gwell: Duw, er hyny, a'i trefnodd ffordd arall; a'r mab, pan oedd yn rhoddi'r frech ar nifer o bobl y'nghymydogaeth ei dad, a ddal- iwyd mewn modd anarferol o ffyrnig, gan dwymyn boethwyllt. Gyd â'r clefyd, daeth i olwg ddisymwyth a dychrynllyd o'i gyflwr-coiledig ; ei beehodau oll a os- odwyd mewn lliw ofnadwy yn ei erbynj; tywyllwch aruthrol a syrthiodd arno, fel y gwnawd ef yn esiampÌ arswydus o bechadur argyhoeddedig ytt crynu wrth bresenoldeb Duw digllon!—Y tad duwiol oedd ytt gyson mewn gweddiau a deisyf- iadau ar i Dduw gymeryd üugaredd ar- no: anfynych y gadawai ef ochr ei wely. Dros amryw ddyddiau yr Oedd y dwym- yn yn gweithio gyd â chyüddaredd didrai: ond y poen a barodd ei gíefyd, a gollwyd ymhoenau Üymach cydwybod ddeffroedig. I'r fath uwchder y darfu i'w ing gyfodi, ne's oedd y gwely yn ysgwyd gan grya- feydd ffyrnig ac unoí medd wl a chorff. ¥ rhieni a gawsant eu brathu i'r byw, a'u hymddarostyngiad i'r Duw pen-arglwydd- iaethol a ddygwyd i'r prawf mwyaf cal- ed: ond Duw o'i anfeidrol drugaredd, a welodd yn dda, o'r diwedd wrando yr anai weddiau a osodasid i fynu, er cysur i^r