Cylchgronau Cymru

LLEUAD YROES. Kmfv4.] EBRILL, 1830. [Cyf. ÍV. ADGYFODIAD CRÎST ODDIWRTH Y OTEIRW. (Parhud ô Dudal, 67.) ~%T MAE yr athrawìaeih o adgyfodiad -*■ Crist oddiwrth y nleirw yn wirion- edd dyddanus a chysurus î anwyliaid y nef drwy holl oesau cristionogaeth. Wrth edrych dros y byd, a sylwi ar ddefodau ei drigolion; fe'u canfyddir yn yrawneu- tliur ag oferedd, ac yn ymddyddanu ìnewn gwagedd; hyd onid ydyw yn ddigon i wacdu pob calon, a dòlurio pob meddwl a deimla dros ei gyd^-greaduriaid, Ar làn yr afon draw y mae teml hardd- wych wedi ei hadeiladu o feini mynor, wedi ei gwychi ag aur, ac yn disclaerio gan berlau dymunol; iddi y gwelir y tyrfaoedd yn cynniwair, o'i mewn yr ymgrymant i eilun,ac yn ei gwasanaeth y gwelir llawenydd eu calonau mewn llythyrenau eglur, ond pan yr wynebont t'yd tragywyddol, gadaWant yr eilun ar ol, ac ymbalfalant yu y tywyllwch. Ar ben y mynydd acw y canfyddir niferi llnosog o'n cyd-greaduriaid, efallai, ar ben boreu, yn groesawi, ac yn ymgrymu i'r haul pan yn ymddyrchu uwch caer y dwyrain ; neu yn y nos yn talu eu moes Ì'r lloer, ac yn ei chydnabod yn dduwies; ond wedi eu holl orfoledd mewn defodau gwag, ond yn Uifeirianty dyfroedddyfn- iou fe'u gadawir iddynt eu hunain, ac yn dragyfyth suddant dàn y tònau. Ië4 ar y gwastadtir gwyrdd-ddeiliogamcillion- ög y gwelir dawnsiau a chwareuydd- iaethau, ynghyd a'rfath arwyddion o lawenydd, megis pe byddai Paradwys wedi disgyu ar y ddaear; ond yn awr eu trancedigaeth gwthir hwynt o'r byd heb obaith, a'u hanwireddau yn berityr- au dirif ar eu pénau, yn eu suddo i wlad sydd îs na'r bèdd. Y mae y Pagan yn treulio ei oes mcwn breuddwydion a dychymygion; y mae y Mahometydd yn ymddiried yn bènaf yri ei bererin^ dodau; ac y mae y Pabydd yn hyderu ar geidwaid annigonol. Ond am y Cfist- ion, y niae ei Anẅylyd, ei Geidwad, a1! Bryniawdwr, er wedi bod yn nghadwyn- au'r gweryd, er wedi bod â dillad y bedd amdano, ac er cymeryd o hono hûtt yn y briddell; eto byw ydyw, a byw fydd yn oes oesoedd; ac yn hyn y mae gorfoledd ei bobl yn íawr;-—canant ei fawl, ymgrymantger eifron,amynègant ei rinweddau. Gwir ei weied byd heol- ydd Çaersalem a'j gorfF yn archolledig, gwir glywed eiìefain cryf yn yf ardd, a gwir iddo roddi fynu yr Ÿsbryd ar GaU faria; a gwir hefyd iddo fod yn angeu i angeu, ac yn dranc i'f bedd, ac y bydd iddo ar derfyn bydj fynnu gwcled yr holl had mewn gwawf ddymunol o fewn terfynau y wlad ÿ mae efe yn awf yn ei phreswylioj ac sy befyd i fod yn etifeddiaeth i bawb a*i dilynaut i ba le bynag yr elo. M«wn: gwawd y mae llawer o ddirmygwyr crefydd wfedi dy». wedyd,—'Onid Iesu o Nazareth, ©nid Mab Mair, Onid yf hwn a groeshoeliwyd ar Galfariaj ac a fu farw, ydyw eich Iachawdwr chwi ?' yn ddigywilydd gell- ir ateb,—Ië, efe ydyẃ ein Hiachawdwr> ac y mae i chwi roesaw i olrhain y gre- adigaeth, i chwilio y gororau draw, ac i wneuthur ymofyniad drwy y parthau pellaf, ac os cewch' nèb wedi gòrchfygu 13