Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

(Çerppor .y.<EymrYí CYHOEDDIAD MISOL CENEDLAETHOL, %t ìíJasaitiìctlt Cetroôoirî&etft, &c*t gn mnUtít 3 üDömrs, Cyfrol II. HYDftEF, 1884. Rhif. 15. Uenguòfaetft 4fetôào?oL YR eisteddfod genedl- AETHOL. L'erpwl, Medi 15—20, 1884. NoDIADADAU BEIRNIADOL AR Y GwEITH- IADAU. ELLIR rhestru Eisteddfod fawr Le'rpwl, ar lawer cyfrif, yr oreu a'r fwyaf ardderchog a gynaliwyd eto. Yr oedd ei phoblogrwydd yn ei gwneyd ni felly, a hyny yn cael ei achosi gan gy- farfyddiad o wahanol bethau, megys ty- wydd rhagorol, atd)miad i ddinas enwog fel Le'rpwl, elfenau Cymreig mor gryf ynddi; ac, yn anad dim trefniadau, buom °ron dyweyd, perffaith y Pwyllgor, o dan arweiniad y cynghorwr, Mr. John Davies, ^r. Llew Wynne, yr ysgrifenydd deheuig, a 1 gynorthwy wyr.ac hadeirwyr y gwahanol adranau. Yn wir, o ran arddercbawgrwydd a threfnusrwydd y gweithrediadau a'r cyn- ^hiadau, yr ydym yn meddwl y rhoddir lle uchel, os nad y lle blaenaf, iddi yn nghof- nodion y gwyliau Eisteddfodol blynyddol. Nid oedd dim llai na o 10 i 12 mil, dy- ^edir, yn bresenol dyddiau y brif gystad- ^üaeth a'r cadeirio; a'r cyngherddau, nos- ^eithiau yr " Elijah," " ísrael in Egypt," a ^hantawd yr Ëisîeddfod, bron a bod yn gyfartal lawn. . Diau ei bod hefyd wedi bod yn llwydd- ^ant mawr mewn ystyr lenyddol a bardd- °nol yn enwedig, gan fod Áwdl y Gadair a l hawdwr ieuanc athrylithgar, Dyfed, ^edi tynu cymaint o sylw a chanmoliaeth. ^nd â'r Adran Gerddorol honi y mae a fynom ni yn fwyaf union- pyrchol. Y mae ein cerddorion, yn natur- *v~> yn gwylied symudiad pob un sydd yn nwareu ei ran yn y ddrama gerddorol ynyddol hon ; rhai er mwyn addysg ber- sonol, gyda'r amcan o ddyfod i'r golwg fel cerddorion yn rhyw gyfeiriad yn y d)ŵdol; ereill, a'r mwyafrif mawr, am eu bod yn cael eu swyno gan gerddoriaeth, ac yn caru ei dilyn i'w lleoedd uchel; a synwyd ni gan mor gywir y mae aml un o'r dos- barth olaf yma yn gallu gwahaniaethu rhwng y gwych a'r gwael, a rhwng yr hyn sydd yn gywir a gonest, a'r hyn nad ydyw felly. Yn ystod y cyrddau, cafodd ein cerdd- orion a'u ffryndiau wledd o'r fath oreu i'w meddyliau, ac \r oedd yn werth dyfod o ffordd bell i wrando, yn mhlith pethau ereill, gystadleuaeth y corau o leisiau gwr- ywaidd dydd Gwener ; ac yn enwedig y prif gystadleuaeth gorawl dydd Mawrth, Cawsom ni fwynhad wrth wrando ar y pedwar cor; ond y mae yn sicr, wedi gosod pobpeth at eu gilydd, fod Cor y Penrhyn—cor erbyn hyn sydd yn uchel mewn dysgyblaeth a gallu—yn rhagori. Y BEIRNIAID A'U DYFARNiaDAU. Ychydig iawn a ddywedwyd gan y Prif- athraw, Syr George Macfarren, eleni; ai at y dyfarniadau ar ei union. Tebyg ei fod wedi dysgu gwers ar ol Eisteddfod Caerdydd. Y mae dyn call, fel efe, yn agored i gymeryd gwersi o fedydd i fedd. Ond nid felly un neu ddau o'r rhai a eisteddai wrth ei benelin: yr oeddynt hwy yn hoff iawn o ragymadroddi dipyn yn o lew cyn d'od at pith y feirniadaeth, chwedl hwythau; ond hynod mor fain oedd hi pan y deuai. Wrth gwrs, yr oedd y cwbl yn cael ei wneyd er lles " ein cyd- genedl." Y prif feirniaid oeddynt Syr George Macfarren, Mr. John Thomas (Pencerdd Gwalia), Dr. J. Parry, Mr. D. Jenkins, Mus. Bac. (Cantab.), Mr. E. W. Tbomas; a Mr. Charles Godfrey ar y seindyrf pres. Ar y cyfan yr oedd eu dyfarniadau yn rhoddi boddlonrwydd. Ymddiriedwyd 'y'r holl gyfansoddiadau cerddorol i ofal Dr.