Cylchgronau Cymru

Rhif. 01. Dan Olygiaeth BERIAH GWYNFE amdílettoî EVANS. féculu. OYNWYSIAD Cyf. I.—Sadwrn, Mawrth 5, 1881. Bnglynfoni Cyfaill yr Aelwyd, gan Moriesin......... 281 GwUdy« Ruífydd, f?an y Golygydd.............................. 281 Oriel yr Enwofion.-Roger Williams, gan Cadrawd... 283 Oerddoria*th fel Meddyginiaeth, gan Seth P. Jones... 285 T Tri Chynghor.—Ystori Wyddelig, gan W., Tregarth 286 CONGL YR ADRODDWR,— Ieuenctyd. gan Brythonfryn.................................... 288 Morfydd Pryse, gan A. Rhra Thomas, (diweddglo)...... 288 YR Ajoran Gerddorol, gan Alaw Ddu,— Y Cynghaneddiad.-Cystadleuaeth Rhif. 15............... 290 ConglHoIiac Ateb.................................................. 291 Colofn yr Ymchwilgar. gan Alltud Gwent..................... 291 YNodiadur................................................................. 292 YWasg........................................................................ 292 Difyrwch yr Aelwyd................................................. 293 CTTRINach t Beirdd.—Y Bardd o'r Bryn mewn Priodas, gan ün a*i olywodd.................................... 398 öwobrau Cypaill yr Aelwyd............................... 298 At eln DarlleHwyr..................................................... 294 Y Teulu ar yr Aalwyd............................................... 294 8T Danfoner arohebion, P.O. ordert, Poital orders, arian, <fcc. wedi eu oyfeirio, D. Willlamì * Sow, Pablishers, Llanelly. "CYFAILL YR AELWYD." ÖAN MoRIBSIN, LlANYMDDYíRI. WN ar ol Cyfaîll tr Aelwyd,—jm hyf l I ofyn melusfwyd ; Gwledd fraf eisoes a gafwyd O'i gu law i edn ei glwyd. Hudlanc yn dechreu anadlu,—yn nawdd Hen fynyddoedd Cymru • Ac ar ei hynt, deifwynt du Na cheled fyth i'w chwalu. Ond acenion byd cynhes,—anadlont Odlau ar ei fonwea; A'i Aelwyd f'o'n hudolea, Llanwer hi yn llawn o wrea. Bachgen glân, dyddan, bod dydd—a llonwych Fydd lleni'i barwydydd; Bydd oddeutu'n rhanu'n rhydd Oludon i aelwydydd. GWLADYS RUFFYDD: Y8TORI HANESYDDOL AM 8EFYDLIAD CYNTA» CRI8TIONOGAETH YN MHRYDAIN. Gan Y Golygydd. Penod XV. (Parhad.) Tynged Junitjs a'i Wyr, 'EL," ebe Sallust, " ni wn í yn iawn sut i wneyd. Nid wyf yn ystyried y dylid gadael i'r dynion hyn fyned yn rhydd yn ddigerydd." " Maent wedi cael cerydd eisoes," ebe Pudens. " Mae y sarhad o orfod ildio eu harfau i ereill, ac i fod megys carcharorion i'n gwŷr ni, yn sicr yn ddigon o gosb iddynt am a wnaethant. Tyred, Sallust, na fydd annhrugarog! Gad iddynt fyned yn rhydd ar fy nghais." "Ardygais di, ynte, hwy a gâufc fyned yn rhydd," ebe Sallust. "Ond cymeraf ofal i'w hysbysu mai i'th eiriolaeth di yn unig y maenfc i ddiolch am y drugaredd hon. Yn awr, beth am Junius ì" " Wel," ebe Pudens, " nid yw yn gweddu i mi ymyraeth o gwbl yn ei achos ef. Gwyddost nad oedd y teimladau goreu rhyngom yn Rhufain. Pe ymyrwn yn awr, a thrwy hyny sicrhau cosb íddo, priodolid hyny gan bawb i ysbryd dialgar ynof fi.'' "Na, na, gyfaill Pudens, nid pawb," ebe Sallust, "Gan lawer, ynte," ebe Pudeus. "A chan nad wyf yn dewis i'm cymeriad gael ei arddan- gos yn y fath oleu, ni fydd i mi a wnelwyí o gwbl a'i dynged." " Yr wyf yn ofui fod dy ysbryd uchel, a'fch dybiaethau dyrchafedig am dy anrhydedd, yn dy arwain i wueyd cam â thi dy hun," ebe Sallust. "Gadawer i hyny fod," ebe Pudens. " Ond gwell genyf wneyd cam â mi fy hun, na gwneyd cam â neb arall, ac yn enwedig à m gelyn. Ca bob chwareu teg o'm rhan i." Ysgydwrodd Salluat ei beu, ac yna gan droi afc Gwladys, dywedodd,— " Wel, gan fod Pudens mor ffol, rhaid i mi gael erlynydd arall yn y gynghaws. Gan hyny,