Cylchgronau Cymru

Y DEYSOEFA. Rhif. 578.] RHAGFYR, 1878. [Llyfr XLVIII. PARHAD MEWN GRAS. GAN Y PARCH. HUGH ROBERT8, BANGOR. Y MA.E parhâd mewn gras yn un o rag- or'reintiati y saint, yn seiliedig ar eu hundeb â Christ a phreswyliad yr Ys- bryd ynddynt. Un o ragorìaethau trefn yr iachawdwriaeth yw el chad- ernid; ac un peth sydd yn profi hyny yw sefydlogrwydd cyflwr y rhai sydd wedi eu dwyn i berthynas â hi trwy íîydd yn y Gwaredwr. Parhâd mewn gras yw parhâd mewn cyfiwr o ras, dan lywodraeth gras— parhâd trwy holl daith yr anialwch, dros holl ddyddiau ein milwriaeth ar y ddaear—parhâd nes ennill buddugoliaeth lwyr ac atn byth ar lygredd ein natur—parhâd hyd angeu a thrwy angeu, nes derbyn c>ron»cyf- iawnder o law y Barnwr cyfiawn, yr hon a rydd yr Arglwydd i bawb o'i saint yn nydd ei ymddangoslad. Yr hyn sydd yn wrtbgyferbyniol i barhâd mewn gras yw cwymp oddlwrth ras. Nid ymddangosiadol, ond gwir- ioneddol, yw y gwahaniaeth sydd rhwng y rhai sydd dros yr athrawiaeth hon a'r rhai sydd yn el herbyn. Y mae yn wir nad yw y rhai sydd yn dal cwymp oddi- wrth ras yn credu fod pawb sydd yn derbyn gras yn syrthio oddlwrth ras fel ag i fod byth yn golledig. Pe felly, ni byddal gadwedìg un cnawd oll. Ond os oes rhywrai yn syrthio oddiwrth ras, y mae pawb mewn perygl i hyny, a thros eu holl oes mewn ofnau; ac os nad yw pawb yn syrthio oddiwrth ras, y mae yn rhaid fod rhai yn parhâu I mewn gras hyd yn nheyrnas nefoedd. j Y mae y rhai sydd yn credu parhâd I mewn gras yn daí y parhâd yn el berth- ynas â pbawb sydd yn derbyn gras yn | ddiwahanaeth. Ymaent yncydnabod I fod gwahaniaeth rhwDg y saint a'u gil ydd yn ngraddau eu gwybodaetb, eu doniau, a'u grasau, ond yn credu eu bod yn un yn Nghrist. Gallwn fod yn gwbl s'cr nad yw parhâd y saint mewn gras yn beth anmhosibl gyda Duw, er ei fod yn beth anmhosibl gyda dyniou ar eu hadnoddau eu hunain, heb i Dduw eu cynnal a'u hamddiffyn, a pherffeitb- io y gwaith da a ddechreuodd ele yn- ddynt. Nid yw yr atbrawiaeth o barhâd mewn gras yn lleihâu gras yn el íawr- edd a'i wertb. Y mae parhâd unrbyw beth gwerthfawr yn chwaneg'ad at ei werth. Y mae cael tai a thiroedd am flynyddoedd yn werthfawr; ond y mae eu cael dros yr holl oes, a thra oydd) dwfr yn rhedeg, yn chwanegiad at eu gwertb. Mae cael iechyd dros rai blyn- yddau yn werthfawr; ond y mae mwyn- hâu llawer o flynyddau, ac îechyd drcs yr holl oes, yn fwy gwerthfawr fyth. Buasal cael haul yn ffynnonell goleuni a gwres i'r ddaear am gannoedd o flyn-. yddau yn annhraethol werthfawr; ond y mae ei gael am filoedd o flynyddoedd, ac hyd ddiwedd amser, yn chwanegiad anamgyffredadwy at ei werth. Y mae dyn yn greadur gwerthfawr, wedi ei gynnysgaethu â'r tath alluoedd nerthol, a'i ffurfio mewn modd rhyfedd ac ofn- adwy; eto y mae el barbâd, el anfarwol- deb, a'i dragywyddoldeb—y meddwl ei fod wedi ei fwriadu gan y Duw a'i gwnaeth i oroesi atnser ac i gydoesl â'r" Anfeidrol ei hun, yn peri fod" pwys;g- rwydd a gwerth annirnadwy iddo. Y mae parbâd crefydd yn y byd yn ei ffurf weledig, drcs oesau a chenedlaeth- 2 i.