Cylchgronau Cymru

Rhif. 9. iTI<esli, 1Ä34. Cyf. VII. MYFYRDOD A R Y F A R N. Wedi i ni farw, nid ydym yn peiriio âg hanfodi, oud yn urjig' yn newid ein sefyllf'a. D\dd prawf yw hwn, ond y mae dydd y taledigaeth i ddyfd. "Gosodwyd i ddynion farw un waith, ac wedi hyny bod barn ,'' > n nihu un y mae yn rhaid i ni oll ymddangos, y gwychaf fel y gwaëlaf, y barnwyr yn gystal ar ca'charoriou. Mì fydd neb yn y farn yn gallu aieb drosom; caiff | a*b ddigon o waith i ateb c'rosto ei hun. Ni wiw i ni yno bentyru geiiiau i esgusodi beiau ; canys nid djn tywyll fydd yn eiu barnu; nid un na ŵyr ein bucheddau, neu a fyn eu gwybod; eitlir yr liwn sydd yn Dduw cyfiawu a hollwybodo!, yr hwn sydd yn wastadol yn dal sylw ar ein gweithredoedd, yn pwyso ein geirian, ac yn dyfal chwilio ein meddyl'au. Ni dderbvn efe wwieb neb niwy na'u gilydd, oi heddycliir mohODO àg ambegion, ac ni ddychrynir ef' â bygythi>n; eithr efe a farna bawb yn ol eu gweithredoedd y pryd hwnw, pan y datguddir ti<»11 ddirgelwaith meibion dyn- ion, ac y ihoddir c> frîf ma"wi a<n y cwbl, pa un bjnag a fyddont ai da ai dtwg. Bydd y cwbl a wnaethom erined yn ysgrifenedig yn i ghofrestr ei hollwybodaeth ef; a'r gydwybod, yr hon a gydsvnia àg ef, a fydd yn weli na mil o dystion ; oblegid ni wrendy y Bamwr hoìlalluog ar neb gymaint ag ar hon ; efe a goelia bob gair o'i genau. Ein holl feddianau a arosant yma; ond ni allwn adael ein cyd- wybod ar ein hol i neb, eiihr hi a ymddengys tu hwnt i'r bedd, naiJI ai yn gyfaill goreu, neu yn elyn gwaethaf i bawb. "Y gair n lefarais i," ebai Crist, " hwnw a'ch barna chwi yn y dydd diweddaf." Wrth yr efengyl y bydd i iii sefyll neu syrthio ; hon yn unig a ddichon roddi enai.l \n rhydd yny dydd diweddaf. Gwaey rhai y byddo eu cjdw'ybodau yn eu cyhuddo y pryd hwnw ! Pa fodd y deuant i wyddfod y Barnwr cyfiawn ? Ac eto, pa fodd y fì'oant rhagddo? í ba le y codant eu cwyn o'i lys eang