Cylchgronau Cymru

81 MARTIN LUTIIER. °AE ein darllenwyr wedi clywed a darllen cryn lawer am yr anfarwol Martin Lnther ac y mae yn hyfrydwch genym gyfìwyno iddynt ddarlun a jTstyrir yn rhagorol ohono. Gan fod erthygl yn cynwys braslun o'i fywyd a'i lafur (er ynan- lûherffaitb) wedi ymddangos yn y Wixllan 'am Tachwedd,* 1873, diangenrbaid yw i ni fyned i mewn i'r manylion hyny yma; gan byny ni wnawn ond gwneyd ychydig sylwadau yn nglŷn âg ef. . Yr oedd Martin Luther yn ddyn tra nododig ar gyfrif llawer ìawn o bethau, er mai un ooi«l amcan mawr ei fywyd, 1 gyraedd pa un Uafuriodd mor galed a phenderfynol drwjT ei oes. Ac 0 ! y fatb. udaioni annbraetbadwy sydd wedi deilliaw trwy y cyfan erbyn beddyw. Ni wna ond y " dydd bwnw" ddatguddio pagymaint. Yr oedd Luther yn nodedig hoff o gerddoriaeth, a gwyddom, trwy hanes, mor swynol a pheraidd y canai yu yr heolydd pan-yn fachgen. Byddai canu da yn effeithio yn nodedig ar ei ysbryd drwy ei fywyd. Adroddir amdano unwaith, ei fod wedi myned i orwedd ar ei wyneb ar y llawr gan brudd-der a dirwasgiad meddwl ar un acblysur. Tra yn y sefylìfa hono, galwodd dau gyfaill gydag ef, ac yn ei gael felly, hwy a ganasant iddo un o'r erddyganau prydfertb yr oedd efe mor hoff ohonynt. Llonodd ac adfywiodd ei F Mai, 1874.