Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

mp% SWYDDOGOL UWCH DEML TJBPP AMIBYNOL Y TEMLWYR DAJN MHYMRIL RHIF 19 O'R GYF. NEWYDD. RHIF 40 O'R HEN GYF. GORPHENAF 1, 1876. [Pris Ceiniog YR ANGHYSONDEB I BROFFESWYR CREFYDD BEIDIO A BOD YN DDIRWESTWYR. (Parhad o'r rhifyn dnoeddaf). III—Yr Anghysondeb.—Ac'fe geir proffeswyr crefydd yn arfer cymeryd eu » glasiad," tra yn gwybod y canlyn- iadau of nadwy sydd i yfed a diota Ie, ceir llawer o r cyfryw mor anghyson â'u proffes, fel y taerant nad yw y Beibl yn gorchymyn peidio yfed, ond peidio meddwi. Y mae y Beibl yn gorchymyn peidio meddwî, ac y mäe meddwi yn ganlyniad uniongyrchol yfed, ac ai tybed fody Beibl yn gorchymyn peidio bod yn un peth, tra yn caniatau y r hyn sydd yn arwain yn uniongyrchol ir peth hwnw j Nid yw yndébyg. Nid yw y Beibl yn gorchymyn peidio yfed ; y mae mor wir a hyny nad yw yn gorchymyn yfed. Y mae ynddo rai eithriadau, fel gyda Timotheus, ond gwyr pawb mai eithriadau yw y rhai hyny. Y rnae yr Ysbryd I Glân wedi darparu trefn i m allu adnabod y drwg- " Wrth eu ffrwythau yr adnabyddwch hwynt," ac Pob pren a adwaenir wrth ei ffrwyth." «' Y maemeddwdodyn ddrwg," meddai y dyn ; ie, y mae. y glaaiad yn wreiddyn i'r un pren Wrth geisio rhoöio llwybr cymedroldeb, ceir miloedd yn ein gwlad yn syrthio yn ysglyfaeth i'r hyn y gorchymynir i ni beidio bod, tra yn cymeryd ein rhyddid i ddefoyddio yr hyn na orchymymr ex ddefnyddio. Ceir yn y Beibl oddefiad i ddefnyddio y diodydd meddwol weithiau, ond fe geir yr un caniatad i lwyr ymwrthod a hwy, ac os yw profiad yn dangos nas gelhr eu harfer heb eu cam-arfer, gwelwn mai yr unig^ lwybr Ysgrythyrol i ymwneyd â hwynt yw cadw yn ghr a hwynt. Dengys y Beibl yr anghysondeb i grefyddwyr ymwneyd ^ <hm sydd yn bechod,—" Nid da eich gorfoledd chwi ; om wyddoch íhwi fod ychydig lefain yn .^feimo yr holl does Dim ond glasiad y mae yn lef emio yr holl ddylanwad f el Cr st- ion "Am hyny, certhwch allan yr hen lefam, fel y byddoch does newydd, megis yr ydych yn ddilefeinllyd. Canys Crist ein Pasg ni a aberthwyd drosom ni. Gan fod ein Pasg ni wedi ei aberthu, y mae yn anghyson lawn ynom i gadw yr hen lefain heb ei garthu allan. ' Am hyny cadwn wyl, nid â hen lefain ; perthyn i'r hen ddyn y mae yr hen lefain, ond y mae y proffeswr yn dweyd mai y dyn neẃydd yw ef, wedi ei eni o Dduw. Pa fodd hyny, tra y byddo glasiad o'r hen lefain heb ei gartha allan .' " Ond yn awr, mi a ysgrifenais atoch, na chydymgymysg- och, oa bydd un a enwir yn frawd yn odinebwr, neu yn gybydd, neu yn eilunaddolwr» neu yn ddifenwr, neu yn feddw, neu yn grib-ddeiliwr ; gyda'r cyfryw ddyn na chyd-fwyta chwaith." Ië, os bydd un a enwir yn frawd, o'r un broffes, gorchymyna y Beibl i ni ymddidoh oddi- wrtho. Pa faint mwy y dylem ymddidol! oddmrth y rhai sydd yn cydnabod eu bod yn elynion i deyrnas y Gwaredwr ? A pha le y mae cysondeb y dyn hwnw sydd yn proffesu a elo i gyd-wledda gyda'r annuwiohon, a hyny ar eu seigiau hwy eu hunain? "A pha gydfod sydd rhwng teml Dduw ac eilunod? Canys teml y Duw byw ydychchwi." Y fath anghysondeb--gadael y diafol ai deulu gael dyfod i deml Duw i wledda Gwneuthur teml yrYsbrydGlân yn llety i'r cythreuhajd! «Dywedodd Duw, mi a breswyliaf ynddynt, ac a rodiaf yn eu mysg aç a fyddaf yn Dduw iddynt, a hwythau a f yddant yn bobl i mi." Ond y mae y profieswr nad yw yn ddirwestwr am ranu rhwng Duw a'r diafol! _ ' Y mae y rhai sydd yn arfer yfed y diodydd meddwol, ac heb fod yn grefyddwyr, yn cydnabod fod y fasnach feddwol yn groes i air Duw, neu yn groes i'r hyn a ystyr- ient yn dduwioldeb. Y mae gweled un yn proffesu crefydd yn dyfod atynt i'r dafarn yn eu taraw ar unwaith na ddylent hwy acef fod yn yr un man, eu bod yn perthyn ì ddwy deyrnas wahanol. Clywsom adrodd un o r cytryw, pan y daeth crefyddwr i mewn, gan estyn ei ben i edrycn pwy oedd i mewn yn y har, ac yna yn oLag et, pryd y dywedodd yrhwn oedd i mewn, "Ie, dos allan, dces yma ddim lle ond i un o honom." Clywais lawer yn dweyd y byddent yn teimlo fel ar bigau y drain pan ddeuai y cref- yddwr i mewn i'r dafarn i yfed. Y mae hyn yna yn cyd- dystiolaethu â Gair Duw. " A pha gydfod rhwng teml Duw ac eilunod." " Oherwydd paham deuwch allan o u canol hwy, ac ymddidolwch, medd yr Arglwydd, ac na chyffyrddwch â dim aflan." Dim cymaint a glasiad, gan ei fod yn un o'r arfau mwyaf llwyddianua yn nheyrnas y tywyllwch i dafiu rhwystrau ar ffordd teyrnas y Gwaredwr, —y deyrnas y mae y proffeswr wedi ymgyfamodi i wneyd ei oreu drosti, y deyrnas y mae efe yn hòni bod yn unoi deiliaid, ac eto ceir rhai mor anghyson ì'w prottes rei j ^cya- ymffurfiant â'r gelynion pan elont i'r ffair neu y ^chnad, ac yn amlach na hyny ^ ^ir mai dyna yw rheol llawer o broffeswyr crefydd, pan elont i'r fath gynulhadau, yw myned i'r dafarn i wneyd eu holl negesau, a galw amen diod wrth gwrs, gan yr edrychid arno yn tnsult yn iselhad arnyntbeidiorhoddiglasiad wrth dalu, neu fyned ir tŷ heb alw am ddim. Y mae |elynion Duw a'i deyrnas yn gallu dwyn tyitioì-