Cylchgronau Cymru

Y SEREN ORLLEWINOL. 'YP. XV.] CHWEFROR, 1858. [Rhif. 154. haelioni yn sicehau wyddicmt a cliysur tymliorol ac ys- brydol. u y1 ddichon"'y tueddir y darllenydd i ônrì e*n §'cso^ia(l cya darllen yr ysgrif; a 0is sylwn yn ddiragfarn ar ein rhesym- ^,' ,Crçdwyf y llwyr argyhoeddir ef eyn di- Rvv • ■ d yw y meddylddryeh wedi fyfel *'m me<Wwl trwy ddiwydrwydd a lr\ ^ara meAvn myfyrdod i natur ac an- ^wtìd pethau. Nid ymchwiliad i ddeddf- j,ac elfenau perthynol i athroniaeth a ygodd y fl'aith i'r amlwg. Gallem, mae a ^r> ymresymu y pwngc hwn alianoddi- .> eueithiau a amlygant eu hunain mewn è-, üo1 amgylchiadau—gallem yn ddiau, *W y^chwiliad ffyddlon, gael ffeithiau hel y or oesau ydynt'wedi myned i ^ ÄjOfiant, i çadarnhau a chefnogi eiu mh ì d.rycn- 0ud sau íod sair Duw ,jr 5. law i wirio ein gosodiad, nid awn i'r în ,ertu i chwilio hynafiaeth i sefydlu y rttr* ' ^'ae ^aelioiii yn gynheddf neu g^ 'edd a feddiennir i fesur helaeth iawn W't. lai ^ynion, megys Howard y dyngar- ìla!|Tr hwn a enwogodd ei hun trwy ei W ^ae tuedd naturiol yn yr elfen ia,j'l ^dychwelyd i'w pherchcnog ad-dal- jrp aü mewn amser dyfodol, í'el y cae neu ^ifŵ a Wl'<;eituir ac a drinir yn dda, a iocf^ el i'w pherchenog ffrwyth toreith- î^y^Wobr am ei boen a'i lafur. Mae aiWafl1U rae.°^au a'n baraser i gyfranu at lydf teilwng. Dylai doethineb a barn a^aifne^a° fiaeü°ui' fel nä byddom yn ^*vì?8 nan ^n gweuîi i'r anghenus. Dylid ans^10 ein cynlluniau drwy ystyriaeth o eyssvlì+- ae amgyichiadau pethau mewn Wni ar gymdeithas ddynol, yn dym- |« «c ysbrydol. ffynjj^ y Duw mawr mae gwreiddiad y ^ae t ^dedwydd adyddorol yma ; ac y •Ẅa J *ath gyflawnder anfesurol o'r dawn Deu ZVr. aut'eidrol Ior, fel nad all guddio agoria(] Gl Datur ruag amlygu ei llU11 yn ì pha Deu ai'üwysiad y trysorau daionus a^ an rai y mae yn bendithio gwrthddrych- 3ẃi peuus, a gorchymyna i'w fodau rhes- ^elfhn Weitriredu oddiar yr un egwyddor ^W vn ST^tUagat eu gi]?dcL Fel aS y mae WndP i Pur> ac yn medda ar gyf- ° uaelioni yn ei hanfod. ac yn am- C*r. XV. lygu hyny yn ei weithrediadau i ddyn ac anifail, mae yn rhesymol iddo orchymyn i'w ddeiliaid "rhesymol arfer y dawn hwn yn eu plith eu hunain, er lles a chysur eu gilydd, a chario dylanwad daionus ar gym- deithas. Mae fel Pen-arglwydd y bydys- awd yn sicrhau yn ei ddwyíbl wirionedd wobr dymhorol ac ysbrydol i'r bodau hyny a amlygant y dawn yma yn eu cyssylltiad y naill â'r lla.ll. Awn yn awr at y gair ac aifc y dystiolaeth at y pwngc hwn. Dech- reuwn ar y cynydd ysbrydol sydd yn deill- iaw oddiwrth yr egwyddor yma. Cymer- wn eich meddylLu at y geiriau canlynol yn 2 Chron. 31. 4—-10 : " Efe a ddywed- odd hefyd wrth y bobl, trigolion Jerusa- lem, am roddi rhan i'r offeiriaid a'r Lef- iaid, fel yr ymgryf haent yn nghyfraith yr Arglwydd." Mae cynnal y rhai sydd a gofal a gwasanaeth y cyssegr arnynt yn eu cryfb.au a'u calonogi yn eu gwaith, fel maent o fwy o fendith i fyd ac eglwys. Ni a welwn yr effaith neu y fendith a ddilyn- odd y weithred neu yr egwyddor haelion- us yma yn adn. 10 ; " Er pan ddechreuwyd dwyn offrymau i dŷ yr Arglwydd, bwytas- om a digonwyd ni; gweddillasom hefyd lawer iawn ; canys yr Arglwydd afendith- iodd ei bobl, a'r gwcddill ydyw yr amldra hyn." Cyfeiriwn chwi eto ar yr un pwngc i Mal. 3. 10 : " Dygwch yr holl ddegwm i'r trysordy, fel y byddo bwyd yn fy nhý; a phrofwch fl yr awr hou yn hyn, medd yr Arglwydd, onid agoraf i chwi ffenestri y ncfoedd, a thywallt i chwi fendith, fel na byddo lle i'w derbyn." Mae y Duwmawr yma yn addaw bendithion ar yr ammod o gyfranu at ei achos, ac mae y Bendithiwr digyffelyb ei hun yn selio hyn. " Profwch fi ;" mynwch brawf o'm ffyddlondeb at fy addewid; " onid agoraf i chwi ffenestri y nefoedd?" Mae y personau hyny nad ydynt yn cyfranu at achos y Gwaredwr yn ei ysbeüio o'r hyn sydd ddyledus iddo o'r degwm a'r offrwm. Gwel adn. 8, Mae llwyddiant eglwys Dduw yn y byd yn ym- ddíbynu ar ei haelioni yn ol yr adnodau a ddyfynwyd. Ni welwyd erioed fawr o lewyrch na llwyddíaht mewn un eglwys a fyddai yn brin ac anewyllysgar i gyfranu. " Yr hẁn sydd yn hau yn brin a fed hefyd yn brin ; a'r hwn sydd yn hau yn helaeth afed hefyd yn helaeth." Dywed Paul wrth eglwys Corinth am rhag-ddarparu