Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

Y SEREN ORLLEWINOL. 'Yf. XVI] CHWEFROR. 1859. [HiiiF. it»6 ^YpY RDODAÜ AR Y DAIL, SYETHIAD tu« TB 23^^° fy ngholwg un diwrnod dra ^5°.edvvi^' ^'"^yd fy s>'lw at gyflym- tó ^hiad 7 dail. Meddyliais, dyma o]r. Ulllac' rhyfedd o freuder bywyd dyn- 0eÌ, • Dim ond ychydu fisoedd yn ol, yr lja , vJhai hyn oll wedi eu gwisgo â holl aSen!Wcuy gwanwyn a'rhaf; fel pe bu- a , yn rhoddi her i chwibaniad y gwynt Ul); ad y stormydd; ond yn awr, nid yn §Vf V.0lae 3'1* holl harddwch yna wedi ei ììi <\ v 0ud befyd mae 571' awei wanaf '&on i'w hysgwyd i lawr o frigau y cymysgu Prt "aii dilìenh i'w ^ü ac llwch. Felly y l.yd hwn yn eedyrn yn syrthio yn yn yr angeu, fel y babanod bych- ^vnPr?derchaw8'nvydd y - lú~ heibio, a'r *ia egwan. °í'ynaf yn awr i'm cyd-ddarllenwyi "l'^ci A ydyw cwympiad y ddeilen yn V(ido dyfodiad y gauaf ? Ydyw, medd )*r ý8tMU. «ytodiad y gauaf? Ydyw Cyrg. ^1'10'- Ac felly pan y byddo ein tlloau yn dechreu dadfeilio, y mae yn V n^0s f°d gauaf angeu yn agoshau.— ttiae »hio syttl r V d^eilen yn gwiwo yn raddol cyn au. '°: felly yn gyffredin mae gyda nin- aù• ddJw mae y dyn yn ieuangc, hardd, Nu '0lld foi>y bydd afiecbyd wödi &à~ pall Vtl ei gyfansoddiad—mae ei nerth yn tiw^ harddwchyn ciiio—eiglustiauyn ẁid laü~~~ei freichian yn gwanhau—ei )y- a\yìx tywyllu, &c. Yufuan bydd yr 'tód'1 cvíuewi(1> ycof y° gwaetbyou' a'r J- ŷ 5'n cael eu cau heb agor mwy yn WÍÎÌ Uwelsom rian brydferth, a'i J'iaivy 1° SWyno y edrychydd, pwy fedd. I N v edl7ch ar ci gruddiau rhosynaidd ' 6s°ech V b°dd y bua9ai °yn Peu obwech o ! ^edd 0lld ^11 <Mîsymwth Hwydodd ei I Hl e-' ^'"baodd ei chamrau, gwauha- t>liU, jj Uei,th, a byrhawyd ei dyddiau ! Y 08 y /?' ^ "S^yfeiHion ieuaingc, yu daug- . ely!Ua V tinfYtlw.m ni iflii' tlU'Y liCCÌl- a y üaeüjom ui idfü trwy tcch- j od! Mor briodol, ac eto mor ala.ua y darluniad! " O pn'm y bydd ysbryd dyn marwol mor falca f Mor i'uan à'r íellien à huibioei barchl' Balchder! rhyfedd fod y fath deimlad o ynfydrwydd yu bodoli! Cofia, gyfaill an- wyl, mai y corff yna ag wyt mor ofalui i'w gadw a'i addurno, fydd yn fuan yu llechu yn ddifywyd, dan y dywarchen oer» i bydru yn y Jlwch, yn fwyd i bryfed! Mae marwolaeth ein cyfeillion a'n cyd- greaduriaid yn dangos mai dynion i farw ydym ninau. A ydyw ein bywyd yn cael ei gydmaru i ry w graig gadarn a sefydlog ? 0, fy nghyfeillion ieuaingc,nac ydyw! ond i'r ddeilen, yr hon sydd dros ychydig ya ymddangos yn hardd, ac wedi hyny ya syithio i'r ddaear. Cydmerir ein bywyd hefyd i gysgod, i wenol gwehydd, &c. Y mae yn gyflym ac ansici'. Nid oes gen- ym un sicrwydd yn y.boreu y bydd i ni weled yr hwy . na'r hwyr am y boreu. Na fydded i ni anghofio yr hwn sydd yn gc« falu am danom ddydd ar ol dydd, uos ar ol nos, wythnos ar ol wythnos, a blwyddya ar ol blwyddyn. Yr ydym o'i fawr ddai- oni ef wedi ein cadw yn fyw i weled dechreu blwyddyn eto. Llawer fel ninau a ddechreuodd y flwyddyn deunaw cant a deunaw ar hugain, ond mae angeu gelya dynoliaeth erbyn heddyw wedi gwahauuy corff a'r enaid—y corff wedi ei gludo i'r bedd, i gysgu hûn dawel, a'r enaid wedi ehedeg at Dduw, yr hwn a'i rhoes ef. A chwithau hefyd, fy nghyfeillion ieuaingc, fe ddichon, cyn y gwcloch ddiwedd y fiwddyn deunaw caut pump deg a naw, y bydd rai o honoeh. yu gorfod ymddaugog o fiaen brawdle Crist, ac yu derbya o'r hyn <a wuaethoch yu y corfl» ça uu byaaç fyddo ai da ai drwg. Cofiwcli loai ."yr hÿ^ a hauo dyn hefyd a. fed efe," Önid yw yr ystyriaethaa oya ya ^ dysgu i yrabarotoi mewu bywyd ajçgyfecy daith o'r hoa ni ddychwelwn byth yu olf Cwuys yu mha eefylüu byuag y caiíl ^.^