Cylchgronau Cymru

YR YMWELYDD: NËWŸDDÍADUR CYMREIG, JLt tijasauacth n €mni}) mx JUstíaiia, |Uto ge&lanft, ẃf« CYF. I.J MELBOURNE: TACHWEDD 16, 1874. [RHIF. NERTH FFYDD YN CAEL EI ARDDANGOS YN MYWYD A GWEITHREDIADAU Dr, CULLIS, PENNOD II. Nld rhyw lawer y niai Dr. Cullis yn ei ddweud äm áano ei hun. Nid oes hoffder g-amido mewn siarad nac ysgrifenu am dano ei hun. I'r g-wrthwyneb mae yn ei g-adw ei hun o'r g-olwg líyd ag- y mae yn bosibl, fel y byddo i Dduw yn unig- g-ael ei ogoneddu oddiwrth y gwaith sydd yn cael ei ddwyn yn mlaen trwyddo. Ond er mai ychydig a ddywedir g-anddo am ei hanes personol, eto mae wedi dweud peth ; mae wedi rhoddi byr grynhodeb i ni o'r modd yr oedd y Duw mawr yn ei dynu yn nes ato ei hunan, ac yn g-raddol ag-oryd ei ddeaìl fel ag" y delai i weled pethau yn eu lliw priodol eu hunain j tlt; fel y cymwyswyd ei g'alon a'i ysbryd i ymg-ymeryd a'r gwoith oedd g-an Dduw iddo yn y byd. Rhoddwn g-an hyny rydd gýfieithiad o'r hanes fel yr' adroddwyd ef g'anddo ef é'i hun. " Rhoddasom weddillion marẅol fy anwyl briod i orphwys yn y graean oer, i aros hyd nes y bydd yr archang-el yn g-alw ar foreu y dydd diweddaf. Yr oeddwn eisioes wedi g*wneud tÿ meddẁl i fÿnu i ymadael a'r physyg-wr yr oeddwn yn dal cysyllt- iad ag- ef, ac mor fuan ag y g-allais wneud hyny gyda gweddeidd- dra, cäriais fy mwriad i weithrediad* Cymerais swyddfa i mi fy hun, a g-osodais fy hunan i fynu fel ÿmg-eisydd annibynòl yn y gelfyddid feddygoí. Ac ystyried fy mod yn ddyn ieuang-c yn cychwyn galwedigaeth mewn hên ddinas, yr wyf yn credu íý mod gwedi bod yn lrfnod lwyddianlis o'r cychwyn. Yn fuan íawn yr oedd fy nwylaw yn llawn gwaith. Yr oedd yn rhaid cael eeffyl, a dechreuodd yr arian a llifo i mewn. Cedwais inau at fy addewid, a g-wasg-erais draethodau erefyddol Avrth y miloedd, fel y teiíl y coed eu dail yn Hydref a Tachwedd, í'elly yr oeddwn inau yn lluchio'r traethodau hyn i bob aber gylchynol i mi. Yr oeddwn hefÿd yn cyfranu arian ar dde ac aswy, heb adael i'r naill law wybod pa beth yr oedd y llaw arall yn ei wneuthur. Ac eto nid oeddwn yn hapus ; ie, mwy, yr oeddwn yn hollol dru-- enus, ü phob dydd yn dymuno cael marw. Nid ydyw hyn mor