Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

Hhif. 5.] MAI, 1846. [Pris 2c. ATHRAWIAETIIAU, &c. DAMMEG Y PECHOD GWREIDDIOL. Yx rhifyn Ionawr, gosodasom ddammeg gyfaddasol at y pwnc hwn yn ol barn Edwards o America, a'i ganlynwyr. Eu barn hwy yw fod peehod Adda yn ryw fath o hâd neu ìygredd, allan o'r hwn y sicr dyf peehodau gweithredol o bob math, oni wrthwynebir gan râs attaliol y Creawdwr. Fpd yr hâd hwn yn cael ei drosglwyddo o Adda, yn yr eppil, yn barhaus, ac nas genir un o honom hebddo. Ei fod yn raeth- iwo ein hewyllys at ddrwg yn unig, ac nas gwnawn un weithred dda byth, heb gael yn gyntaf ein hail-eni. Ystyriant hefyd fod Duw yn gyíiawn wrth gospi clynion byth am y pechodau a dyfasant oddiar yr hâd dan sylw, er nad oedcí gan y cyfryw ddynion un awdurdod i wrthod yr hâd yn eu heneidiau; canys hauesicl cyn eu geni, ac heb eu cenad. Gosodwn sylwedd pob atebiad a gawsom i'r ddammeg yn awr gerbron. ía) Nid oes gan un clyn esgus am ei bechod, er ei fod yn nghyf- ammod Adda, canys y Duw da a'i gosodocld ef ynddo, yr hyn nis gwnaethai efe, pe yn creu esgus drwy hyny, iddo fwrw dros ei bech- odau. Nid uniawn ymresymiad yr ardcl, canys nicl Adda fel person, neu arddwr, a bechodd; ond yr Adda o ddynolryw—yr Adda eyffre- dinol, yn yr hwn yr ystyrid pawb. Ac os pechodd pawb yn Adda, yn yr un ystyr ag Adda ei hun, nis gellir bwrw y bai ar Adda, y garddwr, mwy nag arnom ninnau, yr ardd.—Athraw Bach. (b) Duw yw y garddwr; Adda yw yr ardd; marwolaeth oedcl y ffagl. Celwydd oedd ymresymiad yr ardd, canys ni hauodd Duw hâd pechod erioed yn Adcla. Ar ei ddelw ei hun y gwnaeth efe ef.— S. P—h. (c) Duw yw perchenog yr ardd; Adda, y garddwr; llygredcl gwreiddiol yw yr hâd; pecìiod gweithredol yw y chwyn; ninnau oll yw yr ardd. Nid uniawn ymresymiad yr ardd; canys gan mai o'r cyfammod gweithredoedd, ac nid o Adda, y daw yr hâd i warecl i ni, nis gallwn feio ar Adda; canys os oes bai yn bod, ar Dduw y cyfam- rnod hwnw y mae. Beio ar Dduw sydd annuwioldeb ; ac am hyny, wele ni yn Uawn hadau llygredd, a'r rhei'ny drwy bechod Adda, allan o law Duw ei hun. Gwyddom nad oes gan Aclda, druan, law yn y byd yn ein cenedliad; ac nis gallwn goleddu y dyb ei fod ef, pa íc nynag y mae yn cadw, yn cael, pe gallai, hau dim oll yn ein hysbryd- oedd cyn eu dod o law Duw, " yr hwn a'u rhoes." lìefycl, pc mynai,