Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

TOSTURI IESD GRlST, &C. '73 TOSTTfRI IESU GRIST, FEL YR AMLYGWYD EF YN EI FYWYD AR Y DDAIAR. 0 *•• Greal y Bedyddwyr" am Mai, 1836. Tostühi syâfl beth naturiawl yn ansawdd dyn.; ond fod gradd&u rhWng y naill, a'r llall yn cyflawni hyny i dderbynydd y fendith ; er fod y naill yn dangos mwy o dosturi nag arall, eto tosturi yw tosturi o ran ei natur yn mhob dyn. Pa le bynag yr ymddengys y nodwedd godidawg o dosturi fwyaf mewn dynion, nid yw ar y goraf oud megis ffrwd fechan yn rhedeg allan o ffynon fawr tosturi yr Iesu tosturiaẃll Gwaith ein Iesu tosturiawl tra yn byw ar y ddaiar ydoèdd cerdded oddamgylch i wneuthur daioni—rhoddi traed i glofíìon—Uygaid i ddöillion—dwylaw i wywedigion—tafodau i fudaniaid—clustiau ifỳdd-. ariaid—bwrw allan gythreuliaid—a chyfodi y meirw, &c. Ni a'i canlynwn ef yn awr trwy ei fywyd ary ddaiar â drych-Iygaid y meddwl. Gwelwn ei dosturi tuag at y gwahanglwyfus hwnw ac y sonir am dano yn Math. viii. 3, 4. Yr oedd y creadur truenus mewn math o afiechyd fììaiddr yr hwn afiechyd a ystyrid yn anfeddyginiaethol drwy ddim moddion naturiol a weinyddid iddo, ond gallu Duw yn unig. Pa feddwl a all ddychymygu ei deimladau ! Pa dafod a fedr adrodd mawredd ei ofidiau'! Neb dynion, ond Duw. Y meddygon wedi ei roddi i fyny, y clwyf wedi ei wneyd yn annghymhwys i gymdeithas dynion, ac o natur i ymdaenu dros ei holl gorff, ac yn sefyll felly mewn ofnau parhaus am ei fywyd. Hawdd y gellir penderfynu ei fod yn drallodus annghyffredin ar ei feddwl yn y cyfýngder hwn. Ond er ei holl dduwch, 'a'i holl halogrwydd, gwelaf ef yn syrthio wrth draed Mab Duw, ac yn llefain allan, " Arglwydd, os myni, ti a elli fy nglanhau;" " Mynaf, (ebe Iesu) glanhaerdi," ac yn y fan efe a lanhawyd, Math. viii. 14-18. Ni wnaeth ond defnyddio y gair, " Bydded i ti wegis y credaist," ac yr oedd gwas y canwriad yn y fan wedi ei iachâu, a mawr ydoedd ei íawenydd yn effaith y fendìth; Math. viii. 6-13. Wedi hyny, efe a aeth i dŷ Pedr, ac a ganfu ei chwegr ef yn gorwedd yn glaf o'r cryd. Pedr, druan, yn wylo dagrau halltaidd uwch ei phen, acheb allu gwein- yddu y gyffeiryn lleiaf tuag at ei gwellhad, ond ei weddiau aml atDduw ar ei rhan. Tosturi neu feddyginiaeth, mewn amgylchiado'r fath fuasai fwy ei gwerth na'r ddaiar eang. Yna yr Iesu anwyl a'i galon dosturiol & gyffyrddodd a'i llaw, a'r cryd a'i gadawodd. Dacw Pedr yn dechreu sychu ei lygaid, ac yn cael llawenydd yn He galar; dacw chwegr Pedr yn neidio i fyny mewn llawenydd gan addoli ei Iesu bendigedig. (Math. viii. 14-16.) Moler ei enw byth bythoedd. Gwelwn ei dosturi tuag at y ddau ddieflig yn ngwlad y Gergesiaid, drwy fwrw v cythreuliaid allan o honynt; Math. viii. 28-32 ; Marc i. 23>26, a v. 2-9 ; Luc viii. 26-33. Cawn i un arall ddwyn ei fab ac ysbryd mud a byddar ato, yn nghyda Uuaws eraill, wrth y rhai y tosturiodd e:n Iesu anwyl, ac a'u hiachaodd hwynt oll. Marc ix. 17-27 ; Luc ix. 38-42 ; Math. ix. 32, 33, a xii. 22 ; Luc xi. 14. Pan oedd efe yn pregethu mewn tỳ yn Capernaum, dygwyd ato wr yn glaf o'r parlys, mewn gwely, gan bedwar. Ond wedi iddynt gyrhaedd y tỳ yr oedd y dyrfa yn rhy luosogi allu myned i fewn, nd fe ddarfu iddynt ddidoi y tŷ, a gollwng y claf i waered yn ei wely, rbron yr Iesu. Pan welodd yr Iesu eu ffydd hwynt, efe a ddywedodd th y claf, " Cyfod, a rhodia." Dacw y claf wedi ei wneyd yn holl- :h, ac wedi cyfodi ar air ei Feistr. Paa ydoedd yn myned at y ;ddyg yr oedd yn cael ei gario gan ^edwar ar eì wely, ond ja dyfod çyf. iv. Rhif. l^ipetfim.