Cylchgronau Cymru

GEDEON ; NEU, DDIWYGIWR WESLEYAIDD. "beth sydd gan ddyn gonest i'w OFNI V* Cyf. III. MAI, 1855. Rhif. 5. Y FASNAGH FEBDWOL Darlith II. OLRHEINIWN ei heffeithiau niweidiol ar y wladwriaeth, er deall a yw yn deg i'r llywodraeth ei diddynm, a'i thaflu í'el maen nielin i'r môr. . Gwna Dr. Alden y nodiad di- lynol:—" Teimlat'yn ddyledswydd arnaf i apelio at bob dyn-garwr, gwladgarwr, a christion, i ddymuno arnynt i roddi heibio yr arferiad â gwirodydd, canys y maent yn dreisiad ar ddeddf bywyd ; ac i ymwrthod yn hollol a'r lasnach an- santaidd, fel trafnidiaeth mewn gwaed dynol." Pwy all òddef y moddy Iddrych ? Byw ar fasnach sydd yn lladd North a bywyd, defnyddioldeb, A rhinweddan o bob gradd! A allwn ni roddi darlun teg o'r fasnach ddu? Ai nid yw y dar- nodiad hwn yn ddarlun grymus o honi ? Y mae y tafarnwr yn lled- anu yr achos meddwol, yn gwrando rhegfeydd y meddwon,ac yn gweled effeithiau erchyll meddwdod. Yd- yw, y mae yn llygad-dysto loddest y meddw, canys cylchynir ef yn wastadol à'r oll, oherwydd efe a'i hachosodd, ac ar yr un pryd myna i chwi gredu ei fod ef yn ddiniwaid. Rhyfedd hurtrwydd onite ? Gwyr fod y cyfrifoldeb mor fawr, nes y mae ya arswydo ei gymeryd. Y mae yn teiralo yr euogrwydd a'r wae, ac yna encilia mewn dychryn rhag y drychfeddwl ei fod yn achosydd o hono ! Ond sut y gall yw y pwngc ? Cyhyd ag yr estyna ei nwyfau meddwol i ereill, a'r rhai hyny yn meddwi arnynt, y mae yn rhaicl iddo fod yn gydgyfranog o'r drwg. Eithr dywed wrthych yn wynebgaled ei fod yn cashau me- dcíwdod, ac yn gwgu arno ! Gall ei fod—ond ar ol ei achosi! Gwgu y mae ar y tlawd annedwydd a feddwodd ! Y mae felly, druan, yn cashau ei hiliogaeth ei hun ! Dylai pob tafamwr ddeall, cofìo, a chydnabod nad yw y meddwon a'i cylchyna yn neb arall heblaw ei blant a'i egwyddorweision ei hunan, a'u bod yn arddangosiadau byw gerbron ei lygaid o natur'a nodwedd ei weithredoedd. Pan sylla arnynt yn garpiog, salw, a budr; pan glyw eu rhegfeydd, eu cwerylon, a'u hymrafaelion, dylai ddywedyd, " Wele fy ngalwedig-