Cylchgronau Cymru

ag a dorodd ei wddw' heb brofi dafn o gwrw, fal hyn rhyw chwedlau hyflion a gawsom ni gan Sion ar ffordd fawr gan arwed gorifynu goriwared a'r ceffylau'n crynnu rhag troi ai torr i fynu a'r creigiau mawr Crogfeydd ymron syrthio ar eu gilydd cystal a phregeth ar fin bedd i gofio i ddyn ei ddiwedd. Galw yn Minffordd yn frau i olchi trwm feddyliau yfodd y tafarnwr y gorau rhoes y gwaetha i mnnau oddiyno dan graig ddibyn trwy fwlch y tri graienyn a rhyfedd lawn (os gwir hyn) lie pisodd gwiddon lonaid Hyn oddiyno'r aethom och, och, och i erwinffordd y bwlch coch ffordd a wnaed yn nechreu byd i bechadur yn benyd fal y doe i Ddolgellau yn Ian oddiwrth ei feiau a chwedi pechu yno dwyn ei benyd yr ailtro a mynd yn Ian adre i Fachynllaeth neu rywle. Pan ddaethom i Ddolgellau cael yno ginio o'r gorau a chwrw gloyw rhagorol a haeddai gael ei ganmol a chael gan Ustus o heddwch gerdd i Frenin yr anialwch a chaniad gida'r delyn cael o bawb ei eiddo i hun, a'r Telyniwr yn tyngu y medrai ef brydyddu a gwneuthur peth ar rith can a chanu honno ei hunan. Yno gofynais innau am'r Esquire o Nannau y gwr mwynaf o'r dynion a garwn yn fy nghalon, ebr gwrach o gil y dddr nid yw'r gwr yn ein goror fe aeth i'r Gors i roi tro