Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

"8 EFUYDIAETH. ef fod yn faddeuadwy, pan niae pechod yn erbj-n jt Ysbryd Glön yn anfaddeuadwy ? Yr ydym ni yn g:>lygu ei fod yn borson dwy'fol, ond nid oodd y cyhuddwyi mae efe yn rhesymu â hwy yn golygu hyny; ac felly cymerent hyfdra i feddwl nad oedd pechod ym ei erbyn o lawer o bwyg. I gyí'- arfod â hyn, mae Iesu yn gadáeì eu barn ani dano eihun fel yr oedd, fcl pô na buasai pechod yn ci erbyn ef ond peth i'w faddeu ; ond er gadaei iddi fod félly, niae jm eu rhy- byddio i edrych beth ocddynt yn ei gylch ; canys er nad oedd ef ond Mab y dyn, ncu ddyn yn eu barn hwy. ac er y gellid niadd- eu pechod na fyddai ond yn ei erbyn ef yu unig, eto gallai fod yr un pechod yn an- faddeuadwy, gan ci fod yn erbyn yr Ysbryd Glân, yf hwn, yn marn y Phariseaid, oedd yn borson dwyfol. Xis gwyddent yn iawn pwy oeddMab y dym, ac mae eu hanwybod- acth yn rhwyddâu y ffordd i gael maddeu- ajit; ond gwyddent pwy oedd yr Ysbryd Glân, ae yr oedd eu gwybodaeth yn selio cymeriad anffafriol pcchod yn ei erbyn. Nid oedd cablu mab y dyn yn ddira yn eu golwg hwy, ac am hyny teimlcnt yn rhydd i wneyd hyny; ac nid yw yntau, er mwyn cyfarfod â hwy, yn honi dim gyda golwg ar- no ei hun, ond yn dangos iddjmt í'od eu cy- huddiad yn cynwys mwy, ac yn myned yn mhellach nag oeddynt hwy yn feddwl—ei fod yn bechod yn crbyn yr Ysbiyd Glân. Felly'y gwnaeth Moses wrth j-mddyddan â Chora, gan ddangos iddo nad oedd pechod yn erbyn Aaron o gymaint pwys, ond ar yr un pryd fod y pechod hwnw yn crbyn rhjrw un llawer uwch nag Aaron. " Am hyny, tydi a'th holl gynuìleidfa ydych yn yni- gjniull jm erbyn yr Arglwydd : ond Aaron, bcth yw efe i chwi i duchan yn ei erbyn ?" (Num. xvì. 11.) " Maby djm, beth yw efe i ddywedyd yn ei erbyn," meddai ei elyn- ion. " Bocd" hyny fel y byddo," meddai yntau (canys fe alíai yr hwn na thra-chwen- ychai j-mddangos fel Duw adael ei hawliau ei hun o'r neilldu) ; ond ar yr un pryd, mae ei resymiad yn profi fod yr un trosedd yn bechod yn erbjm jt Ysbryd Glân, fel ag yr oedd tuchan Cora yn bechod yn erbyn Duw, er mai Moses ac Aaron oedd gwrthddrychau uniongyrchol yr ymosodiad. Os cywir y syniad uchod, un rhyfedd iawn oedd Mab Duw yn ei ostyngeiddrwydd. Ehoddai ym- aith ei hawliau, a gosodai ei fawredd ei hun o'r golwg, i ddangos i'w gyhuddwyr gymer- iad ëu hymosodiad. Mae gair eto i'w ddweyd mewn ffordd o gymhwyso yr uchod atom ni. Yr ydys weithiau yn ymholi, pa un a oes pechu yn erbyn yr ysbryd Glân yn awr ? Os unrhyw gabledd ar Dduw yw pechu yn erbyn yr Ysbryd Glân, geUid meddwl fod Uawer mwy o hono yn bod yn awr nag oedd yn nyddiau Iesu, yn enwedig nag oedd yn mhHth yr Iuddewon yr amser hwnw. Pa fodd nad | yw y rhai a yraosodant o wirfodd ac oddíai : elyniaeth ar gymeriad Duw, ei lywodraeth ' yn y bj-d, a'i ddatguddiad mewn crefydd, J yn pechu yn erbyu yr Ysl)ryd Gtí.n ? Éhai 1 a. Ant mor bcll a gwadu ei fodoliaeth. Beth ì a ellir ei alw felly, os nid pethau fel hjm ? Yr oedd cyfraith Moses yn edrj-ch ar gabl- | edd yn anfaddeuadwy; ac er fod hòno wedi ei thynu ymaith, a'r ystj-r ya mha un jt : oedd trosedd o honi yn anfaddeuadwy wedi I ei golli, eto fe ddichon fod ci chosî) ar y I troseddwr yn tafiu allan ryw wers foesol o bwys i oesau'r bjrd, sef fod yn bosibl i ddyn : fyned yn rhy beìl mewn gwrthryfel, yn rîiy agos at Dduw i'w wrthwyncbu, nes ei lad'd gan y gogoniant a gadwai y cysegr yn drig- fa i Dduw yn unig. Efallai fod gan Dduw ryw lineil wedi ei thynu rhyngddo ei hun a phechaduriaid y ddaear, na feiddia jt uno honj-nt roi cam drosti; rhyw gylch o'i am- . gj'lch ei hun na oddefìr i di'oseddwr osod ei ì droed o'i fewn heb borygl tragywyddol iddo ci hun. Yr j'djon yn credu y gall Duw | faddeu jn mhob man lle gall djn edifarhau; I ond mae modd i ddyn sicrhau ei hun yn er- j byn edifeirwch i raddau pell iawn, trwj- ! " scrio ei gydwybod & haiarn poeth." Dyna ' ef yn awr yn rhoi cocl i j'sbrydion aflan ac athrawiaethau cythreuüaid; ac wedi inyned unwaith i ystafeil y cymdeithioo hyn. dyna y ífenestr yn cacl ei thywyilu, a'r drws ei gau. a phob llewyrch ci gadw allan. Yn awr, tlynu ef yn ueehreu dadleu yn erbyn yr ỳsgrythyr- au; yn rhoi y lamp sydd yn goleuo yr ystafcll allan, ac wedi llwyddo i guddio ei hun mewn tywyllwch rby dew i weled ei hun, na neb arall, ynddo ; dyna fc wedi cyflawn barotoi i herio y Nefocdd i ornest (duelj ag ef. Ni all dim fod yn aros y cyfryw ond dystryw tra- gywyddol. Gwareder di a finau, ddarllcnydd, rhag pob peth tebyg i hyn ! Os oes rhaid ymryson, "ymrysoned priddell â phriddell, ond gwae a ymrysona â'i Luniwr." Gall y gosb wíadol a weinyddid ar yt Iuddew, a'r cymeriad a roddai ei gyfraith i'w drosedd, wasanaethu fel rhybydd fod perygl arswydus mewu myned yu mhell yn mlaen mewn rhyfyg.—Seren Gomer, Rhag., 1853. [Dyfynasom y sylwadau uchod o eiddo Mr Thomas, yn atebiad i ofyniad Carwr Gwybodaetli, gan hyderu y boddêir ef ynddynt. Gwnaethom hyn, am nas gallasem yn well.] Lefarwye y Gwietonedd.—Llefarydd y gwirionedd y sydd angel wedi ei ddanfon odd- wrth Ddnw i gynhyrfu dyfroedd y meddwl, a gwredi eu cynhyrfu mae yno iachad i'r cyntaf a ddaw i mewn. Pern y dyfroedd hyn yn eu heffeithioldeb am genedlaethau, ond eu bod yn galw am gael eu cynhytfu gan ddynion doetli. Pan ddaeth Crist i'r byd, efe a gynhyrfai ddyfroedd bywyd y byd yn baraus, eto mae yh ofynol cael, hyd ddiwedd am9er, is-gyuhyrf- wyr.—T. T. Lynch.