Cylchgronau Cymru

Y SYLWËDYDD. Rhif. 5.] MAI, 1831. [Cyf.I. DÜWIAU Y CYMRY. (Parad o du dal. 7ö.} Er nad ydoedd y wybodaeth am y gwir Dduẃ ẁedi ei cholli yn llwyro blith y Cymry, ar en dyfodiad cyntaf i Frydain, dynion meirw a addolent am oesau; ac an- nogent y bobl i geisio eu heddychu âg aberthau dynol; a dywedir i'r Phoeniciaid pan ddaethant drosodd i fasnachu â'n hynafîaid mewn alcan, ddwyn addoliad llu y nefoedd, sef, y duwiau oedd ganddynt hwy i arferiad yma; ac o radd i radd unwyd addoliad y llu hwn â'r grefydd dderwyddol: a mwy na thebyg i'r Rhufeiniaid ddwyn rhai o'o duwiau hẅythau i arferiad:—wrth gymharu gwaith ein Beirdd âg ÿsgrîfenadau rhai o'r paganiaid, ymddengys, yn lled amlwg, mai Noah, yr hwn a osodwyd yn lle Duw ganddynt, ac a addolid dan enwau gwahanol yw amryw o'r duwiau derwyddol; a dengys y rhestr ganlynol o honynt y sefyllfa druenus yt oedd ein hynafiaid ycddi, ac na buasem ninau yn amgen nahwythau oni buasai dyfodiad yr Efengyl i'n plith:— HuGadarn ydoedd un o brif dduwiauy derwyddon ; ûdarlunir ef yn un enwog ryfeddol mewn doethineb, ac yn caru cyfiawnder a heddwch. Tybient ei fod yn fyw yn amser y dylif, ac mai'r gorchestwaith a gyflawnwyd ganddo ef y pryd hwnw, a ataliodd y dylif rhag gor- chuddio ein byd eilwaith. Dychymygir mai efe oedd yr ömaethwr cyntaf, a'r deddfroddwr, a threfnwr cym- dfiithasau gwtadol, a chyfarwyddwr dynion mewn a«ngylchiadau gwahẅpl; ac mai efe a arweiniodd y