Cylchgronau Cymru

Y BEDYDDIWR. Cyf. IV.] MEDI, 1845. [Rhif. 45. CYMHẄYSDER GWEINID.OGAETHOL, Neu'r angenrheidrwydd o wybodaeth i Weinidog Efengyl Crist, Mewn PREGETH a draddodwyd yn nghyfarfod blyneddol Athrofa Pontypwl, Gorpheuhaf 35, 1845, GAN MR. W. MORGAN, CAERGYBI. [Ardaer gaia amryw ag a'iciywodd, y eaniatâortrt yt Awdwr parchus ì'w Bregeth gael yii><|danç<'S gerbron y Cyhoeild trwy n)írwiìg y Bëdvui>iwh. A dyminijail y ruai a'i clywodd yw, foil i.liii g.tu| m un dylatiwart ar y ineddwl trwy borth y lly^ai-l as; a gafodd trwy bnilli y ciyw.—Got. ] Malachi ii, 7. " Çanys gwefusau yr offeiriaid a gadwant wyhodaeth, a'r gyfruith a geisa?ii o'i eiittu cf: .0 herwydd ccnad Aiglwydd y Uuoedd yw efe." ,, "WitTH gyfeillachu«â dynion y mae eu roddi gan Dduw ; yr oedd*eu gwaith yn Llywydd goruchel ac anweledig wedi dewis gwneud hyny, yu ol ei ddoethineb a'i ddaioni rhyfeddol, drwy foddion neu offer- ynau. Gwnaeth hyny drwy angelion, y rhai ar negesau pwysfawr oddiwrth yr aufeidrol orsedd a ymddaugosent mewn agwedd" weledig, megis i Abraham, Lot, .lacob, Manasah, ae eraill. Gwnaeth hyny hyu i ddysgu cyfraith ddadguddiedig Duw i'r bobf, yn hytrach nâ rhoddi deddfau newyddioii. Lev. x, 11 ; Deut. xvii, 9, 10, a xx:üii, 10. Y mae y proffwyd Malaclii yn rhoddi"ar dáeall i ni fod yr offeiriaid wedi myned y dra llygredig yu ei amser ef, ac yn ymliw â hwynt am eu pechodau, gan goffàu iddynt fod gyfamod Duw â Lefí hefyd " lawer gwaith mewn llaẁer modd j am yr offeiriadaeth, a'r fath rai rhagoroì gynt drwy'r proffwydi." Oncì pwy bynag j fuant yn y swydd gynt, a'r llwyddiant a fyddai y cyfryngau a'r cenhadau dios y | gawsant, ac yn nodi y rhan hou o swydd yr DwyfawlFod atddynion, y mae yn naturiol : offeìriaid, er eu dwyn i ystyried ei mawr i ni ddeall eu bod wedi eu dewis a'u cym- > bwys,ac i ddiwygio oddiwrth eu pechodau; liwyso ganddo at eu swydd. Yr oedd y swydd yn bwysfawr iawn, ac yn gofyn neillduad achymhwysderat ei.chyüawni, yn anrhydeddus ac yn gyfateboli'w dybeuion. Yr oedd yr offeiriaid gyutynrhai dewis- cdig a neillduedig gan yr Arglwydd, i gyf- ryngu rhyngddo ef â phobl Irsael. Yr oedd '• Canys gwel'usau'r offeiriaid a gadwaut wybodaeth," &c, <&c. Y mae yr holl saint ar ryw ystyr yn " frcnhinol offeiriadaeth" odan yr oruch- wyliaeth efengylaidd ; y maent wedi eu dewis a'u neiilduo i oíiiymu rhoddion ac aberthau yábrydawl i Dduw, drwy aberth ac iawn ('rist, ac i ddysgu y naill y lla.ll yn cyfamod Duwâ Leffgyda golwg ar y swydd j ffordl] cyfìawnder, ac i gyfarwyddo'r cyfejl- oífeiriadol, ac yr oedd yr arch-offeiriad, yr hwn oedd i fod o linaeh Aaron, yn tìacnaf yn y swydd, ac wedi ei gy-mhwyso i fod yn oragl gwirionedd oddiwrth Dduw, fel pan fyddai wedi ei Wisgo â'i briodol wisgoedd heirdd at hyny, ynghyd a'r Urim a r Thummim, yr oedd Duw yn amlygu iddoeifeddwl a'i ewyllys. Yr oëdd yr offeriaid ereill hefyd a rhàn rteillduol o'u gwaith yn gynhwysedig meẅn addysgu y bobl mewn pethau dwyfawl; ac yn benaf jn y dadgudtìiad ag oedd eisoes wcdi ei CYF, IV. ioruus i'r iawn, yn ol ŷ deddfau efcngylaidd. Ond y mae gweinidogion yr efengyl mewn modd neilîduol felly, wedi eu dewís a'u gosod yn swyddwyr pennodedig yn achaws y dwyfawl wirionedd dros yr Arglwydd at ddyniou. ..Kid ydynt, mae'n wir, wedi eu gosod hwasanaethu mewn pethau cnawdol a serempniol; y mae yr holl gysgodau a'r seremflfciiau wedi eu "dileu, y mae pethau ysbrydawl aaîefawl ẅedi gwneud y rhai- hyny yn ddiles: ond y maerit yn offeiriadaeth buredigawl a choethedig, i offrynm i'r *"ì K