Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

Y BEDYDDIWR. I&jA.T, 1856, CBJST WllTH ÎTtNON JACÖB, Mae y ffynon hon yn awr mewn bod- oliaeth, ac yn diwallu dinasyddion Sichar â dyfroedd grisialaidd. Y ddinas hon a elwir yn aWr Naplous. Bu boneddwr o Brydain yn ymweled â'r ffynon yn ddi- weddar, ac fer mwyn boddlöni ei hun, gollyngodd ddyn i lawr i'r gwaelod, yr hwn sydd yn dra dwfn. Mae yh hen draddodiad yn mhlith yr Iuddewon, iddi gael ei hagor gan Jacob ei hun ; ond y mae y Bibl yn ddystaw ar y pen hwnw. Fel ag yr oedd yr Iesu ar ei ffordd o Judea i Galilea,—yr oedd yn teithio ar ei draed fel arferol,—yr oedd oddeutu deu- ddeg o'r gloch pan gyrhaeddodd y ffynon. Yr oedd yn flinedig, yh newynog, ac yn sychedig iawn ; gan hyny, efe a eisteddodd i lawr wrth y ffynon, er mwyn cael ychydig orphwysdra, tra yr oedd ei ddysgyblion wedi tnyned i'r pentref i brynu bwyd. Yn y cyfamser, daeth yno wraig i dỳnu dwfr, a'r Iesu a ofynodd iddi am ychydig i'w yfed, yr hyn a arweiniodd i'r ymddyddan- iad a gymmerodd le rhyngddynt. Rhodd- odd yr Iesu i'r ymddyddaniad dro crefydd- ol, ac efe yn gwybod fod y wraig yn bechadures fawr. Er mor fîinedig yr ydoedd, nid oedd yn rhy flinedig i geisio achub enaid. Nid oedd ef byth yn esgüs- odi ei hun, fel ag yr ydym ni yn gwneuthur yn fynych, er yn flinedig a diffygiol gan ei daith. Yr ydym ni, fel hil Adda yn gyfl- redin, pan yn teithio o fan i fan, ac o dref i dref, yn eistedd i laWr ac yh porthi ein hunain â Uuniaeth i ddiWallu y corff, ac yn fynych yn meddwl im y ffordd arw sydd genym i'w theithio ; ond nidfelly yr Iesu, efe a eistedddodd wrth y ffynon, a'i amcan mawr oedd gwneuthur daioni. Nid oes un llawenydd yn debyg i'r llawenydd a ddeillia oddiwrth wneuthur daioni. Yr oedd y wraig hon yn wraig ddrWg iaWn, ond ni fu i'r Iesu ei gadael o herwydd hyny. Llawer gwaith yr ydym ni yn cyfarfod â phersonau yn euog o bechodau mawrionj fel ag yr ydym yn meddwl nad yw yn ateb un dyben i geisio gwneuthur daioni iddynt, a thrwy hyny yn eu gadaeli ddilyn eu llwybrau eu hunain } ond nid felly yr oedd Crist; nid oedd neb yn rhy dlawd, nid oedd neb yn rhy ddrygionus, iddo ef f;eisio eu hachub. Gair yn ei bryd sydd awer gwaith wedi bod yn foddion i dynu y pechadur mwyaf i edifeirwch geibroh ÌÎIIIF. 173.--CTF. XVI. Duw, yr hyn obeithiwn fu canlyniad yr ymddyddan rhwng Crist a'r wraig o Samaria. Beth bynag am hyny, yr oedd hi yn cyfaddef mai efe oedd y Messiah, a hi a aeth i'r pentref, ac a alwodd ar ei chymmydogion ac ereill i ddyfod i weled dyn, yr hwn a hysbysodd bob peth a wnaethai hi erioed. Pan y mae pechadur yn edifarhaü am ei bechod, y mae yn union-gyrchol yn ymegnio i ddylanwadu ar ereill i ddyfod at Grist, fel ag y derbyn- iont yr un fendith. Pan fyddo dyn tra- chwantus mewn golwg o elw lled helaeth, y mae yn ymdrechu cadw ereill rhag cyrhaedd yr un peth ; ond y mae y Cristion yn dymuno rhanu pob peth. Pa fwyaf fyddo yr elw, mwyaf i gyd y mae ef yn chwennychu cyfranu, fel ag yr wyf wedi dywedyd yn barod. Y mae yn chwen- nychu tynu ereill at Achubwr enaid. Y mae Crist yn caru iddo wneuthur hyny, ac yn llawenhau wrth weldd pechaduriaid yn dyfod ato i ymofyn am faddeuant, ac yn addaw gwobr fendigedig i'r hwn a ddygo lawer i gyfiawnder. N id oes un gwasanaeth yn talu ei ffordd mor dda, ag enlistio milwyr i Grist. Py nghyfeillion anwyl, a ellwch chwi wneuthurdim oblaid y fyddin hon % A ellwch chwi ddim cael allan ryw grwydryn, a'i ddwyn i'r Ysgol Sabbothol ! A ellwch chwi ddim dylanwadu ar eich cyd-gyfeillion i ddyfod gyda chwi i'r cwrdd gweddi, neü y bregeth 1 A ellwch chwi wneuthür dim er eu harwain o ffordd pechod ! Nifer maẅr o drigolion Sichar a ddaeth at y ffynon i weled yr Iesuj a llawer a gredasant ynddo. Rhai a gredasant trwy dystioliaeth y wraig, a llaWer ereill a gawsant eu tueddu i fyned i wrandaw arno, a chredasant o achos ei eiriau ef ei hun. Yr oedd yr holl le megis pe buasai wedi ei gynhyrfu. Yn awr yr oedd crefydd ar ei chynnydd, ac adfywiad wedi cymmeryd lle* Dechieuodd yn fychan iawn ar y cyntaf. Tèithiwr blinedig yn eistedd Wrth ffynou i orphwys ; Wele wraig bechadurus yh dyfod i ymofyn dwfr { y teithiwr yn dech- reu ymddyddan â hi, ac yn ei amcan el hiachawdwriaeth. Fe allasai esgusodi ei hun, megis yn ddiau y gwhelsai UaWer yn ei sefjllfa ef. Fe allasai ddweyd ei fod yh Uuddedig gan y daith; fe allasài ddweyd nad oedd yn ddoeth i rwystro y ddyeithr wrth ei gwaith ; fe allasai ddweyd ei bod yh wraìg ÿsgeler iawhj yh byty thtiwn ft