Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

Y BEDYDDIWR. n -sr id :r, e dp, isbs. Y SABBOTH. Pe treuliem ein hamser i brofi y dylid eadw yn santaidd y dydd Sabboth, diau y buasai hyd y nod ein darllenwyr plen- tynaidd yn barod i'n sènu am em hofer waith, oblegid nad oes un pwnc yn cael ei gydnabod yn fwy cydunol a chyfFred- inoí yn mhlith Cristionogion nâ'r ddy- ledswydd o santeiddio y Sabboth, Mae y gorchymyn sydd yn rhwymo ei gad- wraeth yn rhy eglur i'w gam-gym- meryd, ac yn dyfod oddiwrth awdurdod rhy uchel i'w ddirmygu. Mae hyd y nod y rhai a wadant ysbrydoliaeth yr ysgrythyrau yn cydnabod y Sabboth fel un o sefydliadau goreu'r byd, pe na edrychid arno ond fel gorphwysiad oddi- wrth lafur yn unig, ac fel moddion ad- fywiad corfforol, yr hyn sydd mor angen- rneidiol mewn gwlad fel hon, lle y mae y gweithiwr yn gorfod gweithio mor galed am chwe' diwrnod o'r wythnos er enill ei fywioliaeth. Mae yn wir fod gwahanol farnau weithiau yn cael eu traethu am pa beth sydd halogiad ar y Sabboth ? ond nid ydym yn bwriadu myned ar ol y rliai hyn yn awr, gan nad oes ond ychydig neu ddim gwahaniaeth yn mysg Protestaniaid Cristionogol yn gyffredin am y llinell wahaniaethol rhwng halogiad a santeiddiad y dydd santaidd. Mae Cristionogion yn cydnabod dwy- foldeb gosodiad a'r ddyledswydd o gadw y dydd Sabboth; ac y mae anffyddwyr yn cydnabod y buddioldeb o hono. A pha fodd, gan hyny, yr ydym yn dy- oddef yn ein plith, ac megis yn cau ein llygaid rhag gweled y fath halogiad cyffredinol o hono ? Yr ydyni yn med du ar olygon da, ond er hoíl iyfeddodau. cyfrwng y gweled, yr yuym yn anghoíìo ei fod yn ein meddnrat; mcddwn y teimlad o glywed ac hebbyth deimlo yu ddiolchgar am danc ; r,3 cfallai ein bod yn mwynhau iechyd da heb feddwl ani íbment ein bod dan rwymau i neb am dano, hyd nes y byddom wedi ei golli. Ac megis yr ydym yn anghofìo ein tru- RlllF, 178.—CYF. XT. gareddau cyffredinol a'r rhoddwr o hon- ynt, felly hefyd yr ym yn anghofio ein pechodau. Yr ydym wedi myned i'r fath arferiad o bechu, hyd nes ydym wedi anghofio ein bod yn gwneyd drwg; a'r hyn a'n harswyda ychydig amser yn ol gan ei erchylldod, sydd yn a^vr wedi dyfod mor gynefin i ni, fel na wna un argraff arnom. Mae genym y Sabboth wedi ei roddi i ni i ddyben neillduol, a dywedir wrthym pa bethau sydd i ni i'w gwneyd, a pha bethau nad ydym i'w gwneyd arno yn eithaf eglur; ond yr ydym yn rhoddi ffordd ychydig yma ac ychydig acw, nes yr yd)Tn wedi anghofìo ein bod wedi myned dros y terfynau a osodwyd i ni gan y Deddfroddwr mawr ei hunan! Yr ydym yn cyfeirio yn fwyaf neill- duol at werthiad cicrw a gwirod gan broffeswyr crefydd ar y Sabboth. Ym- ddengys fod llawer o aelodau yn eg- lwysi y Bedyddwyr yn Sir Forganwg, yn dafarnwyr (ac ofnwn nad ^sti Sir Forganwg yn unig y maent felly), y rhai nad ydynt yn foüdlon ar werthu eu diodydd am'chwe' diwrnod o'r wythnos yn unig, ond a agorant eu tai ar y seithfed hefyd, ond ar vr ychydig oriau ag y mae y gyfraith wladol yn dweyd withynt, "M chai werthu arnynt." Mae yr arferiad wedi djŵd mor gyff- redinol, fel y mae wedi bod yn destun ystjTÌaeth yn ein Cyfarfod Cwarterol a'n Cymmanfaoedd, aphenderfyniadau wedi cael eu madwysiauu ynddynt, yn galw ar y cyfryw bersonau i'roddi heibio halogi yn mhellach ddydd yr Arglwydd tr^y eu masnach. Isid ydym yn awr yn bwriadu dweyd cymmaint am foesoldeb tafarniaeth, a'r priodoldeb a'r anmhriodoldeb o i gre- fyddwyr fod yn y cyfryw fasnach; mae genym ein meddyìiau ar hyn hefýd, ao y mae yl foddineb genym eu gweled yn cael eu cario allan 'yn weithredol gan rai o'n hegh^-bi, y rhai a berthyn- ant i'r un dosbarth ag eglwys Ephesus gynt, yr hon "na allai oddef y rhai drwg;" felly y mae gyda ninau rai ag sydd yn ymwroli i ymwrthod â'r sawl a o o