Cylchgronau Cymru

§■' %ltj}grŵit Cyfres Newydd.] IIYDREF, 1864. [Rhif. XXXIV. Criicíljüìriiti k (bẃjémtimi. CORONIAD Y FLWYDDYN. " Coroni yr ydwyt y flwyddyn a'th ddaioni"—Salm lxv. 11. C H. T. REES, CRTTGHYWEL. Y màe yn ymddangos yn eglur oddiwrth eiriau y testyn, ynghyd â rhediad a chynwys y Sahn, fel oddiwrth luaws o ranau ereill o'r ysgrythyr, fod dynion duwiol gynt yn arfer talu sylw neill- duol i weitbredoedd a rhyfeddodau Duw yn gyffredinol, mewn natur a rhaglun- iaeth, yn gystal a bod eu hewyllys (Sáes. delight) yn ei gyfraith Ef, a'u bod yn myfyrio ynddi ddydd a nos. Yr oeddynt yn cael eu dysgu gan Ysbryd yr Arglwydd i ganfod ei law Ef yn y cwbl, a chydnabod ei gadernid; ac yn enwedig i wneyd cyfrif mawr o'i ddai- oni hael a helaeth tuag atynt hwy a'u cyd-ddynion yn dymorol; ie, ei woin- yddiad rhad a chyflawn i'r greadigaeth islaw iddynt hwy,—y byd direswm yn ei amrywiaeth a'i eaugder diderfyn,— gan borthi, llenwi, a chynal pob peth y mae by wyd ganddo. " Llygaid pob peth a ddysgwyliant wrthyt; ac yr yd- wyt yn rhoddi iddynt eu bwyd yn ei hryd ; gan agoryd dy law a diwalln pob peth byw â'th ewyllys da." Mae y Salm werthfawr, dra odidog a nodedig o felus hon, yn arddangos ac yn profi hyn yn y modd mwyaf goleu a digonol. Cynyrch naturiol y cyfryw ddawn rha- gorol ydyw. Y mae yn amlwg yn ffrwyth myfyrdod duwiolfrydig ar weithrediad a chymwynasgarwch dwyfol yn nghnwd y maes, yn darparu cynhauaf toreithiog; ac yn gosod allan yn ddiamwys werth- íawrogiad priodol o ewyllys da y Gor- uchaf yn amlygedig yn hyny. Ac ymae yr un ysbryd duwiolfrydig yu perthjTn yn hanfodol i grefydd o'r iawn ryw fyth ; a'r un yrnarferion gwiw yu nglyn â hi yn auwahanol o hyd. Y mae hyn yn ei nhodweddu yn benodol. Y mae yn peri i'w pherchen ddal ar weithredoedd Duẅ mewn aniau, eu hystyried yn ddwys a difrifol; ei weled Ef ynddynt; eu rhyfeddu.yn ddyladwy, a'i fendithio Ef yn glau am danynt. Y mae yn wir fod duwioldeb yr efengyl yn cymeryd i mewn, ac yn gofyn yn bendant, lawer mwy na hyn; yn arbenig, yn amgylchiad dyn fel y mae yn bresen- ol dau y cwymp. Mae ei adferiad ef fel creadur syrthiedig euog a cholledig trwy bechod, fel yr wyf wedilled awgrynm eisoes, ac am osod ar lawr yn mhellach, yn cynwys,—" yr edifeirwch sydd tuag at Dduw, a'r ftydd sydd tuag at ein Harglwydd Iesu Grist,''—fel ei delerau auhefegor. Ond nid yw byw yn dduw- iol yh Nghrist Iesu, yn gynwysedig yn hyn yn unig, neu yn gyfyngedig i hyn yn hollol. Na, nid dyina yr oll o'n dyledswydd rwymedig tuag at Dduw, er fod y lle mwyaf yn cael ei roddi idd- ynt, a'r pwys mwyaf yn cael ei osod ar- nynt yn y Gair Santaidd, fel pethau llwyr ofynol, nas gellir rhyngu ei fodd Ef hebddynt. Eithr yn lle bod crefydd ysbrydol yr efengyl yn groes neu uwchlaw edrych ár waith dwylaw Duw mewn natur, megys pe byddai anwiredd ynddo, a fyddai bechod, ac uchel frad yn erbyn iawnderau dwyfol ei choron oo