Cylchgronau Cymru

sitörẅtt t m$ntw* |RWf. 12.—RHAGFYR, I827.-Pris lc. PERERIN IEÜANC. Parhaâ o t* dalen 162. TRWY gael golwg ar ddrwg pcchod, a blas hyfryd ar waith yr Arglwyddy collais yr hyfrydwch a gefais unwaith gyd a'm cyfeillion annuwioí, fel yr oedd yn faich trwm bod yn eü cyfeillach, yn enw- edig ar ddydd yr Arglwydd. Hoífwn yn fawr gyfeillach pobl yr Arglwydd, ond ystyriwn fy hun yn hollol anghymwys i fod yn eu ph'th. Ni fynwn er dim i neb, hyd ýtí nod fy Rhieni, wybod yr ymryson ocdd yn fy nìeddwl. üychrynwn rhag cysgu un noswaith heb weddio, íel y medrWn, ond ni feiddiwn bíygu fy ngliniau wrth erchwyn fy ngwely," rhag i fy nheulu fy ngweled, eithr neiUtuwnychydigfunudau' i ddyweud fy nghwyn wrth Dduw pan awn i'r gwely gyntaf, ac felly y bore cyn codi. Fel hyn treuliais flwyddyu pau ocddwn tu a thair ar ddeg oecl, heb genyf neb ytf gyfeilüon; nis gallwn gyfeillachu â'ra cyf- «edion, fel o'r blaen; ac yr oeddwn yn ystyried ry hun yn rhý annheilvng acytt