Cylchgronau Cymru

Rhü. 191,—HYDREF. 1842. Pris lc. HATJES MAIR, Duwioldeb a Gwirionedd yn fuddugoliaethus IParhad o tu dal. 134.] MAIR YN CAEL EI THROI YMAITH GAN EI MHEISTRE3. "Y N nghanol ei gofidiau, y 25ain o Orphenaf a ddaeth, sef dydd genedigáeth eithad. Hyd yn hyn, byddai yn ddydd o lawenydd iddi, oud y tro hwn yn ddydd o dristwch. Bob tro blaenorol i byn, byddai yn wastad yn paratoi rhywbeth a roddai bleser i'w thad, ond yn awr hid oedd i'w gael,—yr oedd wedi myned i dỳ ei hir gartref. Yr oedd yn arferiad y gym'dogaeth i harddu beddau eu perthynasau anwylaf, yn enwedig ar gyfer eu dydd genedigaetii. Deuent yn aml at ÌYlaìr am flodau at hyny,a byddaiyn bleser ganddi eu boddhau. Aeth i'w nieddwl y prydterthai fedd ei thad yn yr un modd. Y fasge(i, yr hon fu yn achos o'i hoil aunedwyddwchoedd o'i blaen, ar y cwpwrdd. Mair a'i cymerodd, a llanwodd hi a blodau o l>ob Hiwiau, ac a aeth a hi i Ellen- brunn,a rhoddodd hiar fedd ei thad* Rhedai ei dagrau yn hidl wrth ei fedd, a dywedai, "O, y goreu,a'r anwyiaf o dadau, rhoddaist i mi trwy dy gynghorion, y cytarwyddiadau mwyaf rhagorol, a danghosaist i nû, trwy dy esiampl, lwybr bywyd ; os na allaf wneutüuc cymmaint i ti a<j a Wnaethost ti mì> adduruaf, o leia^ dy fcdu â