Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

Ofnwch Dduw. Anrhydeddwch y Iìrenìn, RHIF. XXVI. RHAGFYR 1820. LLYFR II. Drych i'r Meddwon. "MëDDWDOD ydyw anghynr medroldeb mewn yfed cl'íod gadarn» yr byn sydd wabarddediggan Dduw, ac ani hyny yn bechod, " Na feddw- -er ehwi gan wîn, yn yr hyn y mae gornodedd'' Epb. v. iS. Mae y gonnodedd yn becbod, er lleiecl fyddo o'r effeithiau i eu canfod. Mae nuddwdod yn drosedd o'r deg gorchymyn, ac yn anaddasu dyn i gyfiawni ei ddyledswydd tu ag at IMuw, a'i gymydog, a thu ag atto ei hun.—Mae meddwdod yn bechod echryslawn, gwenwyn mel- ys, cythraul gwenhieithus ; a gyf- lawnir yn ewyllysgar; Uygredd cymdeithasau, yn syfrdanu holl alluoedd yr enaid; yn boddi 'r cof, daliu y deall; dewines i'r syn- wyrau, yn gwanbâu y pwyll, yn alîtudio y rbeswm, trymbâu y galon, caledu'r gydwybod, a*i Uen- wi ag euogrwydd; yn peri afië- oleidd-dra yn y sercìiiadau, yn en- ynu a chryfhâu llygredigaetbau, trachwantau, a gwyniau gwartbus ; yn arwain i aflendid a godineb, Diar. xxiì. 83 ; yn arwain i angbyf- iawnderDiar. xxxi. 5; araeth ddrwg, enllib, a phob pechod .• Gudydyi» ; mae llu yn dyfod: mae yn poethi y gwaed, yn annhymheru y corph, yr anffurfio prydfertbwch, cyffroi yr ymenydd, difa 'r nerth, yn magu y dyfr-glwyf (dropsi), darfodedig- aetb, cymmalwst, graianwst, coes- au llynorog, gwynt-glwyf, a sych- çd angbymmedrol, peri drewdod yn yr anadl, cçcbni yn y llygaid ; ẁymhâu y cly w, yn dwyn clwyfau allan, tufewnol, ac anfeddygin- iaethol; yn dwyn gwneau, blin- derau, cynhenau, ymrafaelion, ar- chollion, a Iladdìadau ; lleidr i*r alawr fpurse), yn arwain i dlodî, Diar. xxiii. 25, ac yn dystrywio yr iechyd, Diar. xxiii. C9, 30 : yn gamarferiad anniolchgar o ddaioni haelionus Duw; cywìlydd cyffred- inol dynolryw, ac anfri ar ddynot- iaeth, yn dwyn plâau aneirif i gorph ac enaid, ac yn niweidio dyn yn ei berson. perthynasau, a medd- idnnau; am hyny yn drosedd o'r chwecbed a'r wythfed gyrchymyn. Mae y meddw yn oruchwjliwr i'r diafol, yn difrodi ei amser gwerth- fawr, Esay v 11, a'i dda bydoj; yn iselu ei hun, yn difwyno ei rin- weddau, yn esiampl ddrwg i'w gymydogion a'i blant; yn gaeth- was i flýs Ilygredig a ffiaidd, yn gwneuthur Duw o'i fo], Pbii. iii. 19, yn elyn Duw, yn bjentyn diaf- ol: yn anghyfiawn tu ag at ei déulu, yn bla i'w deulu, yn wae i'w wraig, yn alar i'w blant, cyd- ymaith i gardotyn, yn gywilydd iddo ei hun yn wawd i'w gymy- dogiou, yn felldith i'w gymydog- aeth ; a'r ddelw anifel, ar y ffordd i farwolaetb ar.amserol, yn hunan- leiddiad: wrth yfed iecbyd da i ereijl, yn yfed angau iddo ei hun ; mae ei berygl fel un yn cysgu ar ben yr hwyìbren, uwch ben y môr, Diar, xxiii. 34: mae yn tynu bam dragywyddol ar ei gorph a'i enaid; ac O mor ddychrynlJyd ac ofnadwy fyddai i'r meddw gael ei wýsio yû