Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

GBDAL Y BEÖYB©W¥K. Rhif. 123.] MAWRTH, 1837. [Cyp. XI. GOGONEDDU DÜW. "Pa un bynag gan hyny ai bwyta ai yfed, ai beth bynag a wneloch, gwneẃeh bob pether gagon- iant i Dduw."—PAVl. 'Ohodoir ar ddeall i ni yn y datgudd- "**' iad dwyfol i'r Arglwydd wneud pob peth er ei fwyn ei iiun; ac am ddyn y mae yn dweyd yn neillduol, u I'm gogon- iant y creais ef, y Uuniais ef, ac y gwnaethum ef:" ond dyma sydd yn ofid- us, " Pawb a bechasant, ac ydynt yn ol am ogoniant Dnw." Mae Duw yn eiddig- eddus iawn am ei ogoniaut, fe allai nad gormod fyddai dweyd, fod Duw yn fwy am ei ogoniant nag am dano ei hun, er mai yr un yw efe a'i ogoniant: ond fe rhydd Dnw ei hun i bechadur, ond "ni rydd ei ogoniant i arall,uâ'i fawl i ddelw- au cerfiedig." ** Gan àyny gogonedd wch Ddnw yn eich corff ac yn eich ysbryd, y rhai sydd eiddo Duw." Mae Duw yn ogoneddus ynddo ei hun, ac fe fuasai yn ogoneddns byth, pe na buasai dim o'i weithredoedd mewn bod; nid oes nn peth a wnaeth Duw erioed yn ychwanegu cymmaint ag un plyg at ei ogoniant ef; ond y mae pob peth a wnaeth efe yn egluro ei ogoniant, nid ychwanegu at ogoniant Duw y raae ei weithredoedd, ond datgan ei ogoniant. "Y uefoedd sydd yn datgan gogoniant Dnw, a'r íFurfafen sydd yn roynegn gwaith ìà ddwyjaw ef," Sec. Ac os ydyw gwaith y greadigaeẃ ya egluro «iogoniaMt, pafaint mwy gwaith yr iechydwi iaeth. Gwir iddo wneud ei holl weithredoedd mewn doethineb, ond yn iechydwriaethyr egiwys trwy tíristy mae ei fawr amryw ddoetüineb yn cael ei ddatguddio: ymagallwn edrych ar «i ddoethineb, ynddyfnder golud dotthiueb; Cyp.XL ei gariad, y» fawr gariad ; eî drugaiedd, yn gyfoeth ; ei ras, yn rhagorol olud. V dief'n bon yw y disgleiriad uchaí'ar ogon- iant Dnw ; a pbe byddai i Dduw achub pechadur er mwyn rhyw beth ynddo ei- hun, ac nid er inwyn ei Fab, byddai yu dinystrio ei ogoniant; "Ond er mawl go- . goniant ei ras, y mae yn ein gwneuthur yn gymmeradwy yn yr Anwylyd." Pa» ein cymheilir ni i ogoneddu Duw, ddys- gwylir ddim i ni chanegu y gradd lleiaf at ei ogouiant hanfodol ef, oblegid allwn niddim; nid yw ein da ná'n drwg ni yn effeithio dim ar Dduw yn yr ystyr hyn; wrth wneuthur da nid ydym yn mwyhau dim ar ei ogoniant ef, ac wrtli wneuthur drwg nid ydym yn lleihau dim ar ei ogoniant ef.'* "Os pechi, pa niwed a wnei diiddo ef? os cyfiawn fyddi, pa beth yr wy t ti yn ei roddi iddo ef ?" "A wna gwr leshad i Dduw fel y gwna y synwyrol leshad iddo ei huu ? Ai digrif- wch i'r|Hollailuog yw dy fod yn gyfiawn ? neu ai elw iddo dy fod yn perffeitbio dy ffyrdd ?" " Fy nâ," meddai y Salmydd, "nid yw ddtm i ti." Wrth ogoneddu fìuw, nid mwynhau ei ogoniant ef yr ydyni, ond chwanegu ein cysur ein hunain, dyma sydd yn ein cyunysgaeddu â gwir dawel- weh ynŷ fynwes, yn eiu gwneuthur yn wir ddefnyddioi i eraill, ac yn eiu harwain * i wir ddedwyddwch. Dyben crefydd yw . gogoneddu Duw» #'n harwain ninnau i ogoniant. "Derchafa di hi, a hithan a'th dderchafa di: hi a'th ddwg di i anrhyd- edd os cofleidi hi; hi a rydd ychwaueg o