Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

ŵr*al p &ttopW&w. Rhif. 14.] CHWEFROR, 1828. [Cyp. I£. Y DIWEDDAR BARCH. EDMUND WATRINS, OV Pwll, Swydd Fynwy. ^***^ŴÇÿ^T VÍ*"" " Calm an<l resigned his chequered life íie cIos'(í, On Jesus' breasî his weary head repos'd : Stood undisuiay'd 'midst saraíje death's alarms, And t'ell asleep in his Redeemer's arms ; Jiut fell asleep to wakeín endless light." -«•-O-©- YDIWEDDAR Barcb. Edmnnd Watkins, a anwyd yn mlilwyf Aberystwyth, o fewn pnm milltir i Bontypŵl, yn swydd Fynwy, yn y ílwyddyn 1720. Bedyddiwyd a der- byniwyd ef i'r eglwys yn Aberystwyth yn 1740, a chan fod ei frodyr yn me- ddwl fod ganddo ddoniau i'r weinidog- aeth,hwy a'i annogasantef i'whymar- feryd. Yn 1742, danfonwyd ef i'r Athrofa i Gaerodor, y pryd hwnw dan ofal y Parchedigion Bernard Foskett, a Hugh Evans, A. C. Ar ol marwol- aeth y Parch. Morgan Harris, gwein- idog eglwys y Blaenau, yn Aberys- twyth, rhoddasant wahoddiad i Mr. Watkins i sefydlu yn eu plith, a chymmeryd y gofal gweinidogaethol, gan fod ei lafur cr ys cryn amser yn dra defnyddiol yn eu mysg. Urddwyd ef yn 1747, ond ni pharhäodd yn hir i aros yn y Blaenau, herwydd iddo briodi yn 1749, à Miss Elisabeth Gwýn, boneddiges o deulu tra chyfrifol, o'r Pwll, yn Llangwyn, o fewn pum mill- tir i Brynbyga ; a chan fod ei thad a'i mham wedi cyrhaedd cryn oedran, ac heb un plentyn ond y ferch hon, efe a aeth i fyw attynt. Yr oedd hyn yn golled fawr i'r eglwys, drwy fod ei diigle yn ugain railltir oddiyno, er iddo barhau lawcr o ílynyddau i ym- drechu yn galed i ymweled â hwynt Cyf. JI. mor fynych ag y gallai. Càfodd ar ddeall, pafodd bynag, fod ei gymmyd- ogion o amgylch y PwII, yn dra an- wybodus o'r efengyl; nid oedd nem- awr o honynt yn myncd i eglwy» na chwrdd, ac yr oedd gan y rhan amlaf ohonyntfeddyliau drwg iawn am bawb Ymneillduwyr. Ond wedi iddo fyw yn eu mysg am beth amser, dechreu- asant ei barchu, fel dyn o dymher hynod o dda, cymmydog hynaws, ac un ag oedd yn barod i wasanaethu pawb ag oeddynt mewn anghen o'i borth; fel y daeth yn sylw cyirredinol, os oedd dyn da yn mysg yr Ymneill- duwyr, mai Mr. Watkins o'r Pwll oedd efe. Difyrwyd y Parch. Hugh Evans yn fawr un tro, gan ddygwydd- iad a gymmerodd le pan oedd ar daith 'drwy Brynbyga. Aeth Mr. E. i welecl addoldý Mr. Watkins, ac esgynodd i'r areithfa ; dyn o'r dref, ag nad oedd ganddo brofì'esiad o grefjdd ei hun, wrth ganfod gwr dyeithr yn myned i'r addoldŷ, a gafodd ei dueddu oddiar gywreinrwydd i'w ganlyn ef. Wrth ei ganfod yn yr areithfa, drwg-dybiodd nad oedd ganddo ddyben da, ac cd- rychodd yn hytrach yn anfoddlon. Syl- wodd Mr. Evans ar ei agwedd, ac i'r dybcn i'w brofi, gofynodd, " Pwy sydd yn prcgethu yn yr areithtahon ì" "Mr. Watkins, o'r Pwll," attebai y llall,