Cylchgronau Cymru

<&mrt » &ffr$£*toin% Rhif. 22.] HYDREF, 1828. [Cyf. II. SYLWADAÜ AR YMGYSSEGRIAD Y CRISTION I EI DDUŴ. Y GOLYGYDD HYNAWS, Wrth ystyried gymaint o fýẅ i rii ein bunain sydd yn nglyn â phawb o íionom, yn offeiriaid, yn weinidogion, yn grefyddwyr, yn fyd, ac eglwys, cefais duedd ynof i wneyd rhai nodiadau ar ymroddiad i Dduw. Dicbon fod Ilawer o betbau yn fedd- iannol gan ddynion hebysbryd hunan- gylìwyniad i Dduw ganddynt. Dichon fod proffes o grefydd, gwybodaeth o'i hathrawiaetb,ymlyniad wrth addoliad, ac wrth ordinhadau yr efengyl gan- ddom, etto heb galon ac enaid wedi ymroddi i Dduw. Sylwaf arymrodd- iad y Cristion i ei Dduw, a rhoddaf rai annogaethau at hyny. I. Sylwaf ar yr ymroddiad a ofyna yr Arglwydd oddiwrthym yn ei air. Geilw efe am ymroddiad cyílawn a chyfan-gwbl oddiwrthym; " Car yr Arglwydd dy Dduw à'th boll galon, acâ'th holl feddwl, ac â'th hollenaid, ac â'th holl nerth." Nidymroddiad ùllanol yn unig a ofyna, nac un han- neioff cbwaith, ond un cyílawn, Hwyr, ac hollol; sef, â'r holl nerth, yr holl galon, yrholl feddwlj acyr holl enaid, ■ bob amscr, dros yr boll fy wyd. " Hwn ywy gorchymyn cyntaf,a'r gorchymyn mawr." " Am hyny, frodyr, yr wyf yn attolwg i chwi, er trugareddau Duw, roddi o honocb eich cyrph yn aberth byw, santaidd, cymeradwy gan Dduw, yr hyn yw eicli rhcsymol wás'- Cyf. II. anaeth chwi." Yr oedd yr abcrthwr gynt yn neillduo ei aberth oddiwrth wasanaetb bydol, at wasanaeth Duw, fel yn feddiant neillduol i Dduw, ac yr offrymwr yn colli ei hawl ynddo. Felly y gweddai fod y Cristion yn neillduo ei hun o wasanacth byd, a Satan, a pbechod, a dynion, i Dduw; fel y byddo yn ' aberth òyw,' nid mârwaidd, '' santaidd," nid afian, " cymeradivy,7' nid íliaidd " gan yr Ar- glwydd." Ei draed ef yn ei Iwybrau, ei ddwylaw ef yn ei waith, ei dajbd yn ei fawl ef, yr holi gorph yn ei wasan- aeth ef, fel y gogonedder Duw eia Hiachawdwr yn mhob peth. " Canys nid oes yr un o honom yn byw iddo ei hun, ac nid yw yr un yn marw iddo ei hun. Can) s pa uu bynag yr ydyin ai by w, i'r Arglwydd yr ydym yn byw ; ai marw, i'r Arglwydd yr ydym yn marw ; am hynj, pa un bynag yr ydym ai byw, ai marw, eiddo yr Argìwydd ijdym." " Canys er gwerth y pryn- wyd chwi: gau hyny gogoneddwoh Dduwr yn eich corph, ac yri eich ys- bryd, y rhai sydd eiddo ef." " Cyf- rifwch eicb hunain yn feirw i bechod ; eithr yrifyw i Dduw, drwy Iesu Grist." A ddicîhon geiriau fod yn fwy pènodol nag y rbai byn, Nid oes ncb o hònotn yn byw iddo ci hun. Nid ocs un o wir dculu Duw yn byw iddo ei hun. Nid yw ei braidd ef yn byw iddo êi hun. Nid oes un o'i filwyr cf yn byw iddo 37