Cylchgronau Cymru

ŵfírt £ &r*tf3tift>#y* Rhif. 3Ö.] CHWEFBOR, 1830. [Cyf. IV. ö'r -í®í AT OI.YGYDD GREAL Y BEDYDDWYR. SYR,— IR fod y nrawfiadau cadarnaf o fendith Duw ar yr Ysgol Sab- bathoJ, y mae rhai proffeswyr crefydd ynNghymru; ac,ynbendifaddeu,ymae holl gorph "Bedyddwyry Cymundeb Newydd," (neu Sanderaaniaid, fel ý geilw y rhan fwyaf hwynt) yn wrth- wynebol iddi, ac yn dirmygu y sef- ydliad hyd eithaf eu galluoedd. Eu rhesymau dros y gwrthwynebiad yw, " Bod, Crist cyn, ac ar ol ei adgyfod- iad, wedi dysgu i'w ddy^gyblion bob peth a berthyn i'w deyrnas ar y ddae- ar; nad oes sôn am Ysgol Sabbathol yn y Testament Newydd; am hyny nas gall fod yn unol â meddwl Crist i wneud y fath waith ar ddydd yr Arglwydd." " Mai sefydliad yr am- seroedd enbyd, a'r dyddiau diweddaf ydyw, a ddygwyd oddiamgylch yn hoìlol trwy offeryngarwch dynion." Mae amryw o fân wrthddadleuon ereill yn tarddu oddiar y ddau osod- iad uchod: ymdrechaf atteb yr holl rai cadarnaf; yna fe ddiflanna y mân wrthddadleuon. Mae llawer o bethau crefyddol yn arferedig yn ein dyddíau ni, byd yn nôd gan y rhai sydd yn proffesu ym- Iyniad Hythyrenol wrth holl osodìadau y Testaraent Newydd, nad oes ang- hraifft na gorchymyn yn y Llyfr sant- aidd hwnw i'w profi. Pe cymmerid y Testament Newydd yn rheol pregethu yr efengyl, o ran y dull allanol o gario y gwaith yn mlaen, cyrchai y pre- gethwyr i ryw fan cyhoeddus, megis ffair, nea farchnad, neu ar ba achos bynag y byddai pobl wedi dyfod yn nghyd, nc yna yn uniongyrcbol pre- getheut, heb weddìo, (yn gyhoeddus) Cyf. IV. cann,nadarllen. Hefyd, nid arddyd^ yr Arglwydd y nawn fod yr apostolion, a'r prif Gristionogion, yn pregethu fynychaf, ond ar ddyddiau yr wyth- nos, yn enwedig ar ein dydd Sadwrn ni, yr hwn yvy Sabbath yr Iuddewon : y dydd y pregethir lleiaf arno yn bre- sennol, o un dydd, yn nghorph y fíwy- ddyn. Hefyd, mewn perthynas i gar- io yr addoliad yn mlaen, nid yw ein trefn gyffrediuol ni yn ysgrifenedig yn y Testaraent Newydd. Pa le y cawn yn y Testament Newydd anghraifft, na gorchymyiii i ddechreu yr addoliad trwy ddarilen,neu weddio, yna canu, yna darlleu^ canu wedi hyny, cym- meryd testun o'r ysgrythyr, pre<çethu arno, wedi hyny gweddio, ac yn ddiw- eddaf oll canu î Y mae holl grefydd- wyr ein gwiad ÿn cydsynio yn y pethau hyn, heb nemawr gwahaaiaeth ; a phe gofynid i bob enw ar ei beh ei hun, Paham yr ydych yn gwneud fel hyn .' byddai yn rhaid cyfaddef rhyw beth o'r fath hyn,—" Ein crediniaeth y w,. fod y dyledswyddau hyn yn nglýn â gwasanaeth yr Arglwydá; yn bethaa er adeiladaeth, ac i'w cyflawni gaii Gristionogion, a'n bod ninnaa, yn ol ein doethineb, addasrwydd pethau, a'r drefn a gawsom oddiwrth e^inhyn- afiaid, yn eu harfer." Os darllenwn. 1 Cor. 14., He mae'r hanes helâethaf odrefn y prif Gristionogion yn addoli, pwy a haera fod y drefn hòno ýn de- byg i'n trefn ni 1 Gwir fod un ysgry- thyr yn gorchymyn ar fod "gweddiau* talu dioích, &c." o flaen pob peth; ond pe gweddiau cyhoeddus a feddylid yma, buasai yr Ysbryd Glân yn sicrd arwain yr apostolion i weddio yn gy- hoeddus o flaen pregeíhu; eithr uis