Cylchgronau Cymru

TRYSORFÀ YSPRYBÖL.-- " rhif. iii. HYDREF, 1799. ÍLYFR I. PREGETH 2, AR 2 cor. ii, 15, 16.-— Canỳs pêr-arcgl Crifl ýdym ni i Dduiú, yny rhaì cadwedig, acyny rhaì co\ledig. l'r naill yr ydymyn arogl márwolaeth i far-wolaeíh; ac ì'r lleillyn arogl by<wyd ify^wyd, &cí WEDI trin yn iled helaeth, yn y bregeth o'r blaen, ámry w gau eg- wyddorion a llwybrau, tfwy b'a rai y mae 'r efengyl_y« arogí marnuolaeth i'r rhai colledîg; y mäe 'n gweddu i mi geiíio llafaru fhyw- faint oddi wrth ÿ rhan olaf a melyfaf o'r teftutí, fef, iW Ueillyn arogì by- <wyd ìfynuyd. Ond ettò, cyn dyfod yn bennodol at y geiriau"hÿri' (wrth yftyried y llygfedd fyyn aros, ie, lle nad yẃ.yn llywodraethu) mi feddyliwrt mai nid afreidiol fyddai gair o holiad a rhybudd i'r Criftion gẁan a di- ffuant, neu yr enaid a welodd, mewn rhyw radd, ogoniant efengyl Crift, ac a brofodd o'i haroglau bywiol hi. O herẃydd megis y maè 'r annuwiola'f rhagrithwr yn ei ddamnio ei hun, trwy ei gam-ddefnyddiad. o'r efengyl; trwy ei gwrthôd, ei g\vyr-drôi, neu ei thrin yn yfgafn: felly, y mae 'n rhŷ íicr, fod llawer enaid a fywhäwyd trwy ras yn ei nychu ei hun, ac yn iriflâu Glân Yfpryd Du<w, i raddau mwy neu lai, trwy fod y llygredd fydd etto o'i fewn, yn ei daflu ar ŵyr, rhäg ianvn-droedio atmir- ioneddyr efengyl. Ac yma mi ä ofynäf i ti, enaid gwan, pa beth yw 'r achós dy fodmor ẁychlyd, figledig, a di-gynnydd ? mor ddiffrwyth i DduW, a digyfuf i tî dý hunan ? Odid na wyddóft, i ryw radd, fod rh'yw achofion neu gilydd' yn peri ei böd yn waelach ac yn dyẁyllach arnat nag y býddai dda. Ä phwy a ŵyr na cheir, ónd chwiliö yn fanwl, fod ft efengyl, yn y'naill fodd neu 'r llall, megis yn achwyn ei cham ar dy laẃ? Acos felly, pa ry- feddod dy fod dithau fel un tan ei greithiau, neu yn nychlyd éi wedd, o'r achos? Os d'ialodd Du'w gam y Gibeòniaid twyllgar ar deyrnas Ifrael, eî etifeddiaeth (2 Sam. 21, 1.) oniddial efe hefyd gam efengylei ras, mewn rhyw fodd, hyd yn nod ar ei anwyl blänt? Fe a'i gwnáeth; ac fe a'i gwna etto, Mi dybygwh y gellif dywedyd am y pechod o ganr farnu 'r efengyí, fel y dywedodd yr Apoftol wrth y Corinthiaìd, am gam-farnu Corph yr Arglwydd, Oblegyd hyn y mae ttawer yn 'weinìaid ac yn llefg yn «îch myfg, a llanuer yn huno, 1 Cor. 11, 30. Am hynny chwîlia dy gyflwr^ ya ddifrifol a fyml, wrth y pethau a ganlyn.