Cylchgronau Cymru

*•-, Y DIWYGIWR. Ëhu?, 12.] GORPHENAF, 1836. CCýf. î. BYW-GOFIANT THÒMaS fiAFÎDD. PARHAD o'K RHI#VN DÍWEDDAF, TÛ-DAL. â25. Hefyd, yr oedd ein eyfáill treng- edig yn caru tŷ Dduw—ei waith— a'i bobl. Gallasai ddywedyd, gyda Dafydd, " Un peth a ddeisyfais i gan yr Arglwydd, a hyny a geisiaf; sef, caífael trigo yn nhý yr Arglwydd holl ddyddiau fy mywyd, i edrych ar bresennoldeb yr Arglwydd, ac i ym- ofyn yn ei deml;" canys dangosodd hyny trwy ddyfod iddo i drigo, er na chafodd roddi ond megys tro yn- ddo. Ar y dydd cyntaf o'r flwyddyn hon daeth i'r gyfeillach, ac felly caf- odd, mewn rhan, y fraint o ymrestru yn mhlith pobl Dduw. Tystiodd, y pryd hwnw, mai pobl Dduw oedd ei bobl ef—mai gwaith Duw oedd ei hyfrydwch penaf-^-nad oedd yn caru neb cystal â phobl yr Arglwydd— nad oedd yn dawel heb fod yn eu mysg—a'i fod yn penderfynu aros yn eu plith holl ddyddiau ei fywyd, gan obeithio bod gyda hwynt byth. Ond, er iddo gael dyfod i'r gyfeillach, ac aros yno rai misoedd, bu farw cyn cael ei dderbyn yn aelod eglwysig. Y 7fed o Chwefror, 1836, oedd y Sabboth diweddaf iddo fod allan o'i drig-le. Gwrandawodd ddwy breg- eth y boreu hwnw, yn y Tabérnacl, Pen-y-bont; un oddiwrth Rhuf. 8,1, a'r llall oddiwrth Rhuf. 8, 9, y rhan olaf Bu yn yr ysgol y prydnawn hwnw, a gwrandawodd bregeth yn yr hwyr, yr hon oedd yr olaf a glyw- °dd. Bu yn y gyfeiliaeh y nos Fawrfch ganlynol, yr hwnoedd y tro diWŵìdaf iddo fod yn nhŷ Dduw. Nos íau cänìynoì cymmerwyd ef | yn glaf, yn y frech wèn, yr hon a gafodd yn drom iawn. Bu yn glaf dros 17eg o ddyddiau, sef, hyd bryd- nawn Sabboth, Ghwef. 14eg, pan yr ehedodd ei ysbryd o'r tŷ o glai, i uno (fel yr hyderir) ag ysbrydoedd y cyfiawnion, y rhai a berfleithiwyd, i foli yr Oen, am èi gariad a'i ras, yn ymweled ag ef, ac yn ei osod yn mhlith y plant. Pan yr oedd yn trengu, j^r oedd ei gyfeillion cref- yddol, yn y capel yn ei ymyl, yn cofio cariad Crist; a phé buasaá yn- tef yn iach, buasai yn caël ei dder- byn, o gylch y pryd hwnw, yn aelod gweledig ö eglwys Crist ar y ddaear; ond trefnodd Duwj yr hwn sydd yn gwneuthur feì yr ewyllysio â ílu'r nef athrigolion y ddaear, ei böd flbrdd arall. Dengys hyn mor ansicr yẅ einioes dyn ar y ddaear, a'r anghen- rheidrwydd i bawb fod bob amser yn barod, canys yn yr awr ni thybiòm y daw Mab y dyn. Bydded pender- îyniad Dafydd yn benderfyniad hoÜ berthynasau y trengedig, ynghyd â'i boll gyfoedion a'i gỳmdeithion yn yr ardal hon—" Brysiaf, ac nid oedaf, gadw dy orchymynion di." Claddwyd eí ran färwol y dydd cyntaf o Fawrth, yn mynweirt y plwyf. Wrth ei gludo i dŷ ei hir gartref trowyd i'r capel, lle y byddai y trengedig yn arferol o addoli, pan y tFáddodẃyd pregeth ar yr achlysur i dyrfe lidsog « gaiarus, gan Ẅ* Jones^ Peu-y-boBt^ óddiwrth Preg.; 48 ' '""'"