Cylchgronau Cymru

Chwiliwch trwy dros 450 o deitlau a 1.2 miliwn o dudalennau

HANESION. 117 íHartogoffa. Y PAUCH. DAVID DAVIES, HWLFFORDD. Y mae genym y newydd galarus am farwolaetn y gweinidog ffyddlawn, a'r Athraw galluog, y Parcìí. David Davies, Attiraw Duwinyddol Athrofa y Bedydd- wyr yn Hwlffordd, i'w hysbysu i ddar- | llenwyr y Greal. Bu farw niewn tang- j nefedd, boreu dydd Mercher, y 19eg o j Fawrth, 1856, yn ddwy a thrigain oed. ! Nid ydoedd wedi bod mor iach ag arferol er's rhai misoedd yn ol, ac yn y diwedd fe droes ei glefyd yn ddyfiglwyf (drop- S!J-) Fe gafodd ein brawd a'n Hatbraw hoff brofedigaeth f'awr mewn eyssylltiad â'i deulu,yn nghorph y flwyddyn ddiweddaf. Fel ag y gŵyr amryw o ddarllenwyr y Gheal, y mae Mrs. Davies wedi cael ei liymddifadu o'i synwyrau arferol er's blwyddyn bellach, ac f'e roes hyn ergyd drom i babell briddlyd yr un hoff a'n gadawodd. Er pan y cymmerwyd ef yn glaf, yr oedd yn credu mai y bedd fuasai ei gartref cyn hir; ond nid oedd arno ofn y bedd. Yr oedd ganddo gref'ydd yn ei feddiant, yr bon a'i galluogodd i wynebu angeu heb arswydo. Clywodd yr ysgrifenydd, ac ereill, ef yn dyẁedyd, fod pob peth yn dda rhyngddo a'i Dduw, a'i fod ef yn ymostwng yn ewyllysgar i drefniadau y nef. Ewyllysiai fyw yn hwy, yn unig er mwyn ei blant a'r Atbrofa; yr oedd yn caru y Myf'yrwyr fel ei blant ei hun. Fel yr oedd ei ddyddiau yn amlhau, yr oedd ei serch yn cynnyddu tuag atynt. l)ywedodd, â'i lygaid yn llawn dagrau, •V you lose me, you will lose a friend." Dydd Llun y Pasg, sef y 24ain o í awrth.hebryngwyd ei weddillion marw- ol 1 r beddrod oer. Yn y capel, anerch- wyd y gwyddfodolion gan y Parch. Hen- yy Davies, Llangloffan ; a'r Parch. T. G. Marnper, (A.), Hwlffordd. Wedi hyny, rnoddasom gorph ein hanwyl dad yn y bedd, lle y gorwedd yn dawel hyd foreu y adgyfodiad. Fel priod, yr oedd yn dyner a serchog; iel tad, yr oedd yn hynaws a gofalus; -o> j« wcuu yn un a gerid gan ei uun aelodau ; ac yn ystod yr amser y bu efe y"eu Püth (oddeutu 18 mlynedd), yr oedd yr eglwys yn llewyrchus, a'i hael- odau yn amlhau. ìrj at^lraw mewn Athrofa, addefir nad ell'dcael ei well. Yr oedd ei alluoedd "atunol ei hun, yn nghyda'i wybodaeth eang mewn duwinyddiaeth, athroniaeth, nanesyddiaetb, a phob gwybodaeth arall anghenrheidiol i berffeithio dyn Duw, yn ei gyfaddasu i eistedd yn y gndair dduw- inyddol,fel ag yr oedd yn annichonadwy cael dyn i lenwi y swydd hon yn fwy anrhydeddus nag y gwnaeth efe. O ! fy hen Athraw hoff, pa mor dded- wydd ydwyt yn awr! Gofid sydd arnaf am danat ti! Bydded heddwch i'th lwch, a pharch i'th goff'adwriaeth ! Hyderwyf y bydd i'r Parch. H.Davies, Llangloff'an,neu ryw un arall adnabydd- us âg ef, ysgrifenu Cofiant teilwng o hono. Hugii Jones, /îthrofa Hicìffordd. Y PARCH. JOHN EDWARDS, TROEDYRHIW. Dyma un eto o'n hen weinidogion da a doniol, wedi ei rifo yn mhlith y meirw, yr Hybarcli a'r adnabyddus John Ed- wards ! Tua deg o'r glocb, boreu dydd Mereher, y 26ain o Fawrth, 1856, y gor- phwysodd y gweithiwr llafurus hwn oddiwrth ei waith, ac yr ehedodd ei ys- bryd bywiol at " Üad yr ysbrydoedd," i blith " Ysbrydoedd y cyfiawn, y rhai a berfîeithiwyd." Ei oedran ef oedd 66 mlwydd. Nid oedd iechyd ein hanwyl frawd trwy y gauaf diweddaf, gystal ag yr arferai fod; yr oedd ei ddyn oddi ali- an i'w weled yn dadfeiiio yn raddol, a'i ddyn oddi mewn yn addfedu yn gyttelyb i fyned i t'yd gweli ua bwn, ond pryd- nawn dydd Iau, fel yr oedd yn dychwel- yd tua thref, wedi bod yn ymweled â rhai o'i gyfeillion, fe deimlodd rhyw boen dyeithr iddo, yn ymaflyd yn ei ochr; cryfhaodd hwn, agwanbaodd yn- tau. Aeth yn mhen deuddydd neu dri yn rhy wan a phoenus i allu symud na dweyd ond ychydig. Byr oedd ei gys- tudd olaf, ond ei fod yn drwm iawn; eto, dyoddefodd ei gystudd fel Cristion, a bu farw yn yr Arglwydd. l'r Arglwydd y bu efe byw, ac felly y bu efe farw. In- fflamation on the hidney, y galwai y medd- yg yr afiechyd a fu yn angeu iddo. Y tro diweddaf y cadwodd ddyledswydd yn ei dj', fe ddarllenodd yn arafaidd, y lxiii. Salm. Yr oedd ei briod yn cadw ei golwg arno yn barhaus, a gwelai ef yn plygu dalen y Beibl yn bwyllog ac yn ofalus ar rhyw adnodau yn y Salm, ac y gwyddai hi wrth ei olwg a'i ymddygiad, oedd yn rhoi dyddanwch. Wedi iddo farw, yn mhen ychydig amser, hi gofiodd am dàno y dydd o'r blaen, yn plygu, yn ail blygu, ac yn plygu drachefn ddalen y Beibl ar rhyw ranau o'r Salm a ddar- llenodd efe ddiweddaf i'w chlyw, hi a gymmerodd y Beibl, agorodd ef, a chaf- odd mai yr adnodau hyn oeddynt ei gys- ur ef yn ei gystudd, a'i rym ef i wynebu angeu : " Canys buost gynnorthwy ì mi; am hyny yn nghysgod d'y adenydd y gor- foleddaf. Fy enaid a lŷn wrthyt: dy ddeheulaw a'm cynnal." Cafodd brofi yn ei fywyd mai yn y byd gorthrymder sydd, ond yn ei angeu rhyddhawyd ef