Cylchgronau Cymru

\il EURGRAWN WESLEYAIDD, AM GORPHENHAF, J842. Rhif. 7. Cypres Newydd. Cyf. 34. BUCHEDDIAETH. COFIANT AM JOHN EDWARDS, CAERNARFON. (Parhûd tudal. 164.) î ddangos gwir agwedd ei deimlad ysbryd- ol yn amser ei gystudd gartref, diaufod ei dystiolaeth ei hun yn ei eiriau ei hun yn llawer gwell nâ dim fedr arali ddweyd. Am hyny gosodaf y llythyrau canlynol i lawr, y rhai a ysgrifenodd efe yn amser ei gystudd at Mrs. "Williams, Abergele, gyd- a'r hon y lletyai pan yr arosai yno. iad y mae y galon ddynol yn murmur,— 4 Nid anmhosibl nad ellid hebgor y peth hwn a'r peth arall.' Ond un pelydryn o oleuui nefol a eglura y cyfan.' Ac Oh ! gyda pha awch ac awydd y darllenwn ddal- enau ein bywyd pan elom y tu draw i'r llen ! —pan fydd pob gofal a gofid wedi myned heibio am byth. Pa fodd y llen- wir ciu meddwl â syndod, ein calon â char- iad, a'n genau â chlodforedd, pan y gol- euir pob cell, ac y dattodir pob cwlwm ! Yna yr enaid a lefara mewn syndod,— ' Oh ! nid oeddwn gynt yn gweled hyn ; ond yr wyf yn ei ganfod yn awr. Y cwp- an chwerw ydoedd drugaredd—y cystudd blin ydoedd gariad—y groes drom ydoedd goron. Y pryd hwnw bydd y deng mlyn- edd a thriugain o'nhol, a thragwyddoldeb o'n blaen. Darllenwn hanes ein taith drwy y byd yma, ac esbonir y naill ddalen ar ol y llall t'el yr elom rhagom ; a chan- Y LLYTHYR CYNTAF. -------------" Ar ol i mi fel yma fynegu i chwi ychydig am fy sefyllfa gorphorol, dy- wedaf ychydig eiriau am fy seMlfa ys- brydol y dyddiau hyn. Er nad ydwyf yn gallu bod mewn hwyl fel y dymunwn i ryfeddu doethineb, cariad, a thrugareddau fy Nuw ; bendigedig fyddo ei enw mawr asantaidd am y gallaf ddywedyd mai wrth ymhyfrydu ynddo, a myfyrio arno, yr yd- fyddir pa fedd, o'rbru i'r bedd, yr ydoedd wyf yn cael mwyaf o bleser. Yr ydwyf hyd yn nod blew ein penau yn gyfrifedig yn barod i ddywedyd yn ngeiriau yr apos- oll, a pha fodd yr ydoedd yr holl drefn tol, ' Fod genyf chwant i'm dattod, ac i mewn perfíaith gydgordiad à doethineb a fod gyda Christ, canys llawer iawn gwell chariad. A phan ganfyddom hyn nis gall- ydyw.' Ond ar yr un pr\d y mae arnaf wn lai nà throi ein llygaid tua'r orsedd, rwymau i glodfori fy Nuw am y boddlon- ac ymafiyd yn ein telynau, ac â'n holl ddeg-bys byngcio y nefol dànau, ganddad- seinio y dragwyddol anthem, ' Mawr a rhyfedd yw dy weithredoedd, O Arglwydd Dduw Hollalluog. Cyfiawn a chywiryẁ dy ffyrdd di, Brenin y saint.' rwydd y mac \n ei roddi i mi, ac y gallaf trwy hyny ddywedyd, * Gwna a fyddo da yn dy olwg.' " O, fy Nuw! y mae blyn- yddoedd wedi bod pan na buaswn yn cy- meryd mil o fydoedd am wynebu angeu, brenin y dychryniadau, pe buasai yn fy ngallu i'w ysgoi; ond yn bresenol, ben- digedig fyddo enW fy Achubwr, y mae yr D. S. Gan fod y papyr wedi ei lenwi, nis gallaf chwanegu dim arall ynddo. Er- Ydwyf, yr eiddoch, John Edwards.' ofn cashwnwwedieilwyrddileu o ran y I fyniaf arnoch fj nghofio yn serchus at y canlyniadau o hono, er bodychydig o ar- cJteiU10n oli- swyd yr amgylchiad ynddo ei hun yn par- häu. Y mae y llineìlau dylynol, allan o waith un o'r enwogion ar ragluniaeth raslawn ein Cynaliwr mawr, wedi fy nghy- suro yn ddirfawr yn aml,—y rhai sydd fel hyn: ' Y mae treigliad amser yn dwyn llawer o bethau i oleuni, ond tragwyddol- deb yn unig a eglura y cwbl.' Yrydym wedi dyfod trwy lawcr o gyfyngderau— fe'n codymwyd gan lawer o brofedig- aethau, dyben y rhai hyd yma nid ydym yn ei ddirnad. Mewn ambell i amgylch- Crr. 34. YR AIL LYTHYR. -------------" Y mae yn dda genyf allu eich hysbysu fy mod yn gwella yn araf. Credu yr ydwyf pe cawn dywydd i ymdrochi yr iachawn yn gynt o lawer. O! na folian- nem yr Arglwydd yn barhaus ac yn wres- og am ei ofal parhaus am danom, yn glaf ac yn iach. Yn sicr dyraa yr ysbryd j