Cylchgronau Cymru

EÜRGRAWN WESLEYAIDD, AM IONAWR, 1814. —————— ii i ■ i" i i " r ii —— i —— HANES BYWYD À MARWOLAETH Mr.HENRY LONGDEN, O DREF SHEFFtELD, YN SWYDD CAEREFROG. BU i'w rieni bedwar-ar-bymtbeg o blant o'i flaen ef, y rhai a fuont feirw oll cýn ei eni ef; a rhag y byddai i ddim ddygwydd iddo yntef,bu iddỳnt adael iddo gael ei ffordd ei hun y'mhob peth, gan ofni iddo lefain ar un achos. Bu hyn o fawr ofid iddynt hwy, ac o fawr niweid iddo yntef ar ol hyny lawer tro. " Yr oedd fy mara," medd efe, " yn wraig dduwiol, mewn cymdeithas gyd à phobl Dduw, ac yu raeddianu graddau he- laeth o sancteiddrwydd. Yr Ýsgrytliyrau oedd ei holl hyfryd- wch, a hi a alPsai ddywedyd gyd à'r Salmydd, ' Dy air a gudd- iais yn fy nghalon.'—Gyd à mawr ofid yr oedd hi yn canfod y gwrthnysigrwydd oedd yn ymddangos ynof ar bob achos. (jîa- iarodd na buasai yn dechreu fy meistroli yn gynt; ond gan fy mod wedi cael fy ffordd y'mhob peth hyd onidoeddwn yn saith mlwydd oed, meddyliodd ei bod yn rhy hwyr i ddechreu fy ngheryddu; gan hyny, hi a benderfynodd roddi i mi ei chyng- horion a'i hyfforddiadau, gan obeithio y byddai hyny er iles- had i mi; yr hyn, trwy ei siampl dduwiol a'i gweddiau taer, a fu o fawr fendith i mi, Yr oetìd golwg yn ddigon i beri i mi ufuddheu iddi y'mhob peth. Bu i radd o ofn Duw gymraeryd gafael arnaf yn foreu, ac Yspryd Duw oedd yn ymryson à m cyflwr. Yr oeddwn yn cael fy nghadw rhag myned i gwmp'ni drwg, ac yn teimlo arswyd rhyfeddol pan welwn neu glywn ddynion yn pechu. Bu i mi unwaith glywed dyn yn tyngu, a'r cyfryw oedd fy ngofid o'i blegid fel y bu i mi fyned adre' dan wylo, a gwe- ddio Duw i gymmeryd trugaredd arno, a pheidio a'i fwrw ef i uflèrn. " Pan oeddwn yn ddeng mlwydd oed, fe ddysgodd fy rhieni fî i ddywedyd iddynt, bob nos Sul, y pregethau oeddwn wedi eu clywed ar hyd y dydd ; ac wrth arferyd à hyn, rai a ddaethum yn fuan i allu dywedyd y sylwedd o honynt yn gysson. Os LLYFit vi. A2 [Jan. 1814.