Cylchgronau Cymru

DYSGEDY Rhip. 3.] MAWRTH, 1826. [Cyf. V. C0FIA3NT PARCHEDIG REES HARRIS, Gweinidpg gynt yn Mhwllheli, Swydd Gaerynarfon. CAFODD Rees Harris ei eni yn Rhyd-y-fro, yu Mhlwyf Llangi,Swydd Morganwg. Enw ei dad oedd Thomas, ac enw ei fam oedd Ann: yr oedd y ddati yn cael eu hystyried yn wir grefyddol; felly ymddengys iddo hannu o rieni duwiol. Ymddifadwyd efo'idad rhinweddol pan yr ydoedd oddiamgylch dau a deg oed ; gwnaeth- pwyd y tatheffeifhiau dwys ar eifedd- wi ar amser marwolaeth ei dad, y rhai na yniadawsant âg ef yn hollol. Dywedir i dad Mr. Harris pau ar ei wely angau, alw ei wraig a'i blant i ymyl y gwely, ac iddo eu eynghori yn y modd mwyaf dwys a difrifol; ac yn ganlynol iddo ef gyf- lwyno ei wraig, a'i blant, i ofal Duw mewn gweddi ddwys a thaer. Er i'r pefhau hyn effeitbio ar feddwl Mr. Harris yn fawr dros aiuser, eto ym- ddengys iddo trwy lygredigaeth ei galon, a thwyll pechod, ddilyn y pethau sydd yn hyfrydwch gan natur lygredig, am rai blynyddoedd ; eto rnyngodd bodd yn ngolwg Dnw, yr hwu sydd yn gyfoethog o ras, i ddang- os iddo ef ei gyíiwr colledig a'i alw yn effeithiol, pan yr ydoedd oddiam- gylch naw a deg oed. Yr hyn a fu yn foddion mwyaf neiliduol er ei ddwyri i ystyried ei ddiwedd, a'i ddychwelyd at yr Arglwydd, oedd y geiriau tra difrifol hyny a ddywedodd ein Harglwydd Iesn : " Canys pa les- hâd i ddyn os ennill efe yr lioll fyd, a cholli ei enaid ei hun ; iieu pa beth a rydd dyn yn gyfnewid am ei enaid ì" Mat. 1G. 26. Unodd Mr. Harris à'r eglwys oedd yn y Gellionen, dan ofal gweinidogaethol y Parchedig Joseph Simons ; ac yn fuan ar ol hyn cafodd. ei dderbyn yn fyfyriwr i'r Athrofa yn Abergafenni, dau olygiad y Parched- ig David Jardine. Pan yr oedd yu agos a threulio ei amser yn yr Athro- fa, derbyniodd Mr. Jardine lythyr oddiwrth yr eglwjs yn Mhwliheli a'r canghenau perthynol iddi, yn dymuno» arno aufon un o'r myfyrwyr dan ei ofal i eu plith dros ychydig o amser ar brawf; ar el marwolaeth Mr, Johu "Çhomas, yr hwn a foddodd yu agos i dir yr Iwerddoo. Yr oecìd Mr. Harris yn anewyllysgar i fyned i ym- weled fi'r eglwys yn Whwllheli, ond ar ddymuniad ta«r ei athraw, efe a aeth i ymweled â hwynt, ac yr oedd ei weinidogaeth a'i ymtìdygiadau yn dia derbyniol gan yr eglwysi; am hyny rhoddasant iddo alwad yn un« fryd i ddyfod yn weinidog iddynt. Cafodd ei dueddu i feddwl mai dyina y maes yr oedd rluigluuiaelh ucdi ei