Cylchgronau Cymru

Y DYSGEDYDD. Rhif. 191] IONAWR, 1838. [Cyf. XVII. BYWGRAFFIAD MR. JOHN JONES, PONREY. GwRTHDDRYCH yr hanes hwn ydoedd fab i William a Margaret Joneso'r Ponkey, yn agos i Rosllanerchrugog. Ganwyd ef Awst G, 1S05. Danfonwyd ef Pr Ysgol Sabbothol pan yn ieuanc iawn, ac ni bu yn edifar gan ei rieni hyd heddy w eu bod wedi ei ddysgu mor fuan. Ymunodd â'r Eglwys Atmibynol yn Rhos!lancrchrugo£ (yramser hwnw o tan ofal y Parch. W. Willîams o'r Wern) pau yn bedairarddeg oed, a pharha- odd yn aelod hardd a deínyddiol yn yr eglwys hòno hyd ddiwedd ei oes mewn cnawd. Yr oedd yn hoöì canu yn fawr. Yr oedd ei lais yn beraidd. iawn, a'i wybodaeth yn egwyddorion cerddoriaeth yn helaeth. Yr ydoedd ei gynuydd yn y gelfyddyd hon yn eglur i bawb; ac o herwydd ei fod mor fedrus mewn canu mawl i Dduw, gosodwyd ef i flaenori yn y rhan hòno o addoliad dwyfol; a Ilanwodd y cylch hwnw yn enwog iawn, fel y gwellâodd y canu i raddau mawrion trwy ei offerynoliaeth.— Pan y byddai yr hen bobl a'r bobl ieuainc yn methu a chydweled yn nghylch y canu, efe a ymddygai yn gall a doeth, ac a ài yn ei flaen yn wyneb pob anhawsdra. Efe a ymddygodd yn deilwng o grefydd Mab Duw trwy ei holl fywyd. Yr ydoedd yn llanw lle mawr yn egìwys Crist, a mawr ydyw y golled a deimlir ar ei ol. Buasai yn well gan yr eglwys ymadael â Ilawer un o'i phlant nag ymadael â'i bachgen John; ond nid felly y trefnodd anfeidrol ddoethin- eb bethau i gymeryd Ile. Wele un o flaenoriaid byddin lesu wedi ci dori i lawr, a llawer ag ydoedd yn llai dcfnyddiol nag ef yn cacl eu gadael ar ol. Yr oedd cyf- newidiad mawr gwedi cymmeryd lle ynddo yn ei flynyddoedd diweddaf. Fel yr oedd yn nesu adref, yr oedd yn addfedu bob dydd. Yr oedd ei ffyddlondeb i gynnal pob moddion crefyddol yn hynod iawn ; ni byddai yn absennol un amser, ac os byddai bosibl torai drwy bob rhwystrau. Hofîài gyfeülachau crefyddol yn fawr. Os na fyddai y gyfeillach yn grefyddol ychydig sylw-a wnai o honi. Roeert Jones. Trwy gyfeillachu â John Jones er pan ydoedd yn lled ieuanc cefais gyfleusdia i wybod llawer amdano, fel dyn ac fel Crist- ion. Cafodd y fraint fawr o gyflwyno ei hun yn foreu i Dduw, ac i'w bobl. Ac nid wyf yn gwybod ei fod mewn un modd trwy ymddygiadau anaddas, o ddechreu ei gref- ydd hyd ddiwedd ei oes, gwedi achosi bliudcrr.a goíìd i'w frodyr crefyddol. Nis gallaf ddweyd ond ychydig am dano yn neillduol yn nechreu ei daithgrefyddol. Yr oedd yn hynod o fedrus a doniol mewn gweddi; ac fel yr oedd yn cynnyddu yn ei gorff, yr oedd yn cynnyddu hefyd yti ei enaid. Cynnyddai yn fawr mewngwybod- aeth a doniau yn ei amser diweddaf. Yr oedd cyfnewidiad mawr i'w gatifod ynddo yn ei wresogrwyddgyriaphethaucrefyddol; ac hefyd yn ei awydd diflino i fod yn ddef- nyddipl. Yr oeddwn bob amser yn hoflì ei gyfeillach yn fawr, oblegyd tiriondeb a hy- nawsedd ei dymherau. Tystiai ei fod wedi penderfynu [:eidio cymeryd tramgwydd, na rhoddi tramgwydd i ncb, a thrwy ofal am hyn yma, ennlllai barch pawba'i hadwaen- ai, yn neillduol y cantorion a'r cantoresau; ac nis anghofir ef gan y rhai hyn tra byddo