Cylchgronau Cymru

Y CENHADWR AMBRICANAIDD. Cyf. II. MEHEFIN, 1841. Rhif. 6. COFIANT AM SAMUEL JONES, REMSEN. Mab ydoedd i John a Margaret L. Jones, PIwyF Trenion, Swydd Öneida. Ganwyd ef yn y wlad lion, mis llydref, yn y flwyddyn 1810. Yr ydoedd o gyfansoddiad corphòrol lled wanaidd ac eiddil; ond' o feddwi cryf cy wir a Uariaidd. Er's tua deuddeg mlynedd yn ol cafodd ofid neillduol yn ei gh'n, nès y coliodd ei defnydd i raddau mawr byd ei fedd. Tebygol i liyn yngbyd aphethau eraill i fod yn foddion i ddwyn ei feddwl i radd o deimlad a daroätyngiad o achos ei gyflwr a'i drueni fel pechadur yn crbyn Duw ; eitlir o herwydd ei ddwysder a'i ddystawrwydd naturiol dyoddef- odd iawer o uíidmeddwl am ci sefyllí'a yrbryd- ol, heb arnlygu byny i neb. Ac mor ddiawydd i fod o les ydoedd y rliai a broífesent grefydd fel nad ynganodd neb wrtho ani ddiin perthyn- ol i'w fater tragywyddol. Eithr cynyddodd ei afiechyd i'r fatli raddau fel yr amheuid y eai lyw; a mawr yr aílonyddid ei feddwl gan ar- swyd wynebu y farn lieb wneuthur arddeliad o'r Arglwydd lesu Grist. Taer ddymunai'gael by w dros ycliydig cr cael cylleusdra i ymuno a'r eglwys er proffesu ei Enw. Ilhyngodd bodd i'r Arglwydd roddi iddo ei ddymuniad; adferwyd ychydig ur ei iechyd, fel y gallodd fyned i dŷ yr Arglwydd er talu ei addunedau. Anhawdd adrodd y sobrwydd a'r difrifwch a gynwysai yr liyn a adroddai o'i deimladau pan yn wynebu i dŷ Dduw. Bedyddiwyd cf ar broffes ei flỳdd yn Nghrisl. a chafudd y fraint o broffesu profles dda a pliarhau yn ffyddlon liyd angau. Yr oedd yn y brawd liwn fel cre- fyddwr rai rhioweddau teilwng o'u coffuu a'u mabwysiadu gan eraiil yn eu gyrfa grefyddol; inegis yn 1. Ei sobrwydd a'i ddifrifwcli. l'ell ydoedd oddiwrlii ysgafnder, ac eto yn wasiad yn siriol; a phan yu ymddiddan am betliau dwyfol yr Ysgrythyrau gwuai liyny yn deilwng o " eiriau gwirionedd a sobrwydd." 2. Barnai drosto ei liun. Ar ol gwrandaw, chwiliui beuaydd yr Ysgrytliyrau i edrych a ocdd y pethau hyn fclly; y mae ei Feibl a'i Des- 21 tament wedi ei britho a nodau wrth destynau y piiregetliaua wrandawodd, ynghyd a'r geiriau iÿddai wedi bod yn fwyaf adeiladol idd ei enaid. Peli ydoedd o gylymù ei farn wrlh yr eiddo ncb, ond gair yr Arglwydd; ac am liyny nis syflid ef gan bob gwael ddy wediad a gly wai; cithr pasiai lieibio iddynt oll gan ymofyn " beth a ddywedai yr Arglwydd." 3. Cywirdeb a gonestrwydd. Tebygol nad oedd neb yn fwy feliy nag ef, er ci fod wedi bod mewn sefylifaoedd ag yr ydoedd lemtias- ynau aml a chedyrn i wyro yn y peth hyn ; er hyny cadwai y nod mewn golwg a chyrchai ato yn wastad ac yn egniol. 4. Ysbryd cyhoeddus i fod yn lles cyftìedin- ol. Yr oedd yn wrthgaethiedydd cadarn, ac yn ddirwestwr selog. Nid wyf yn gwybod am neb a golledodd nemawr arno ei liun (yn achos dirwest yn yr ardal hyn) ond efe. Er nad allai wneutliur dim al ei gynhaliaelh ond trwý ychydig fasnach, a bod yr elw oddiwrth beth meddwol yn fwy na braidd ddim arall oedd ganddo; eto rhoddodd yr oll i fynu yn wirfodd- ol cr mwyn yr aclios dirwest. 5. Ymdrecli a ffyddlondeb. Nid oedd neb dan fwy anfantais yn fynycii o herwydd ei af- iechyd parhaus; eto anaml y byddai yn absen- ol, a phan y byddai, gwyddai pawb bod rhyw beth neillduol yn ei atal. G. Dystawrwydd a llonyddwcli tawel bob amser. Os byddai rliyw betiiau yn cymeryd lle yn groes i'w feddwl, ymresymai yii frawdol a boddlonai i'r llais liiosocaf. Pell ydoedd oddiwrtli ran mewn chwedl a derbyn y cyfryw heb brawf o'i gwirionedd. 7. Ynbenafolleidduwioldeb. Ofnai Dduw a chiliai oddiwrth ddrwg. Dyma yr elw mawr ar draul pa un y wynebodd ddyflryn cysgod angau mewn tawelwch mawr a hyder gadaru yn Nghrist a'i aberth anfeidrol. Ad- roddai yn feius mor dda erbyn yr amgylcliiad fod cyfaill a lŷn mowii gafael; ac feliy ar ol liir waeledd, gorphenodd ei yrfa a chymerodd ui'ael fel yr ym yn cadarn hyderu yn y bywyd tragywyddol; meddyliau y cyíiredin a'i had- waenai ydoedd, os oedd neb duwiol yn y fro, ci fod cf felly. Gorphenodd ei yrfa ar y 23 o Fawrth, pan yn ddcg ar hugain o'i oedran.