Cylchgronau Cymru

Y CENHADWR AMEMCANAIDD. Oyf. 24, Rhif. 9, MEDI, 1863. Eiiif. oll 285. (íraetfyofratî. HUNO A DIHÜNO. Sat.m 17: 15, Myfi a edryehaf ar dy wyneb mewn eyfiawnder; digonir fi, pan ddihunwyf, a'th ddelw di. Ar bwys y geiriau hyn sylwn, I. Ar Angau y saint dan y gymhariaeth o M huno." Fe ddefnyddir y gair yma yn fynych mewn cysyhtiad â marwolaeth dynion duwiob Act. 13: 36; Ioan 11: tl; Matt. 27: 52; 1 Thes. 4: 13; 1 Cor. 15: 51. Defnyddir ef hefyd mewn cysylltiad a marwolaeth yn gyff- redinol. Dan. 12; 2. 1. Mae 'r gair " huno " yn arwyddo nad oes dim yn ddychrynedig ac yn arswydol i'r Oristion yn y meddwl ei fod i farw. Nid oes neb yn arswydo rhag hun cwsg; felly nid oes dim yn arswydol i'r Cristion yn y meddwl ei fod i farw. " Colyn angau yw pechod, a grytn pechod yw y gyfraith; ond i Dduw y byddo y diolch yr hwn sydd yn rhoddi i ni y fuddugol- iaeth trwy ein Harglwydd Iesu Grist." Mae beiau y Cristion wedi eu maddeu, euogrwydd pechod wedi ei symud mewn maddeuant, bydd angau yn deríÿuiad ar bob trallod, yn ddiangfa o gyrhaedd pob profedigaeth, ac yn arweiniad i mewn iddo at ei Waredwr a'r teulu sydd wedi ei perffeithio fry. ìfid oes ynddo ddim sydd yn wir arswydol i'r Cristion. Er mai tl brenin y dychryniadau " yw, ac er fod rhyw deimlad arswydol yn mhob dyn rhag angau, eto nid oes diin yn arswydol yn y canlyniadau ì'r Cristion gwirioueddol. 2. Y corff yn unig sydd yn huno. Býdd yr enaid yn angau yn myned adref i fyd efí'ro tragywyddol» lle y bydd yn fwy effro yn ngwäsanaetb ei Argiwydd nag y bu erioed yn y byd presenol. Ond bydd y cörff yn myned i huno yn y ddaear mewn. hun hyfryd, taweî, hirfaith—hyd pni byddo bloedd. yr archangel ac udgörn Duw yn ei alw i ddeffroi. 3, Nid difodiad i'r corff fydd marwolaefch— dim ond huno. Nid yw dyn yn ei gwsg yn colli ei fodolaeth. Mae ei fodolaeth moc wir- ioneddol a phan yr óedd yn effro. Felly ninau —bydd bodolaeth y corff yn y ddaear yn par- hau yr un mor wirioneddol a bodoíaeth yr ecaid yn y nef. 4. Dywedir am y saint eu bod yn "huno yn yr Iesu." " Felly y rhaî a hmiasant yn yr Iesu a ddwg Duw hefyd gydag ef." Byddant yn huno yn nghariad Iesu, yn ngofal Iesu, rnewn undeb a'r Iesu, trwy ff'ydd ynddo, ac mewn undeb a'i aclios—fel y p]entyn yn nghôl ei fam mewn anwyldeb a diogelwch, felly y bydd y Cristion yn marw y'nghôl ei Briod a'i Waredwr. 5. Sefyllfa i osphwys ydyw sefyllfa yr hwn sydd yn huno. Feliy y Çristion, pan yn huno yn angau, myned i orphwys y mae oddiwrtb ei lafur. Bywyd gweitbgar ydyw bywyd y Cristion. "Llafuriwch nid am y bwyd a dderfydd, eithr am y bwyd a bery i fywyd tragywyddol," Ioan 6; 27. "Melus yw hun y gweithiwr," a'r hyn sydd yn gwneud ei hun yn felus ydyw mai " gweithüor " ydyw. Mae* y Uafur yn melysu yr hun. O mor felus i ninau wedi cyrhaedd adref fydd adgofio ein- bod wedi cael y fràint o laiurio ychydig, a hyny yn ffÿddlon yn ngwinllan ein Hiachawd- wr„ cyn gadael gwlad y ddaear. Am Dafydd dywedir, " Oanys Dafÿdd wedi iddo wasan- aethu ei genedlaeth trwy ewyllys Duw, a hun- odd, &c." Oofied pawb o honom fod genym i wasanaethu ein ceiiedìaeth cyn myned i wely y bedd i orphwys. ^ Ceisiwn gyflawni y gwas- anaeth yn ddigoll, yn deg, yn brysur—pur fylchog a gwael y mae wedi bod gyda llawer' o honom, ceisiwn ddeü'roi am y gweddill byr o'r diwrnod sydd heb ei orpben. Eiu Hiach- awdwr mawr a ddywedai, (loan 9: 4) "Rhaid i mi weithio gwaith yr hwn a'm hanfonodd tra yr ydyw hi yn ddydd;. y mae y nos yn dyfod yn yr hon ni ddichon neb weitbio." Awn yn mlaen i sylwi, II. Ar'y waredigaeth o'r bedd dan y gyffeî-. ybiaeth o"ddihuno." "Digonir ü; pan ddi- Imnwyf." Athrawiaeth felus i'r saint yn mhob oes ydyw athrawiaeth yr adgyfodiad—tra ar- swÿdol i'r annuwiol,. ond tra hyfryd i'r saint. 1. Mae y gair "dihuno" yn, arwyddo mai j$, gwir gorff a adgyfodir. Yr un yw y dyn yjfi deffro.yn y bore ag ydoedd yn myned i'w wely |