Cylchgronau Cymru

Y DIRWESTWR HANESYDD RECHABAIDD. DAN NAWDD Y GYMANFA DDIRWESTOIi, AC ANNIBYNOL URDD Y RECHABIAID. AEDYSTIAD CYMANFA DDIRWESTOL GWYNEDD. "Yr wyf yn ymrwymo yn wirfoddol i lwyr-ymwrthod â Gwlybyroedd Medd»vawl; i beidio na rhoddi na chynygy cyfryw i uebarall; ac ynmhobmodd iwrthsefyll yr achosion a'r aclilysuron o annghymedroldeb.'' CYF. V.] TACHWEDD, 1844. [Rhif. LII. TEML SOBRWYDD. (Parhad o tudal. 152.) Ond eto, fel ydywedwyd, nid oedd neb yn fwy ymdrechgar am lawenydd ahyfrydwch na hwynl-hwy, yn enwedig yr hyfrydwch o wrandaw a chanu melysion gathlau. Pwy ond y meddwon, druain bach, Pan fyddont iach a llawen, Geir yn y dafarn ar y faiugc, Yn gwrando caingc yr awen ? Felly denwyd miloedd o honynt at droed Moelystyrîol, i wrandaw gyda'r hyfrydwch, yr astudrwydd, a'r syndod mwyaf, ar gan- iadauperaidd ei phreswylwyr. Ac O! mor awyddus oeddynt am gael gwybod achos a thestyn eu cân. A chan eu bod mor agos, pan gawsant ycbydig osteg, atolygasant arnynt liysbysu iddynt pa ham yr oeddynt mor iawen. Atebent hwythau mai yr Ar- glwydd a wnaethai bethau mawrion iddynt, mai am hyny yr oeddynt yn llawen; ac maiuid o'u rhan euhunain yn unig yr oedd- ynt yn üaweDhau, ond o ran trigolion y gwastadedd hefyd,î gan eu bododdi yno nid yn unig yn gallu gweled ar un llaw îddynt y trueni yr oedd y rhai hyuy wrth $ Digwyddodd gwnll bychan yn agos i waelod y golofn gyntaf o'r tudalen cyníaf o'r■ "Dirwestwr " am Medi, lle y dv«vedir fod y lleoedd a enwir yno " ynngwastadedál Uorsymolìwng," yn lîe dywedyd eu bod yn ngwastadedd Sodom, ac yn nghÿmydog- aeth Corsymoîlwng-, &c. A phob tro oddi yno i'r diwedd pan y sonir am wastadedd, am wastadpdd Sodom (trwy ganol yrhwn y rhed yr âfoii l'eddwol i'r Mòr Marw) y mcddvlir.—Fsgr.' y miloedd yn gorwedd ynddo, ond hefyd ar y llaw arall le o ddiangfa a gwaredigaeth iddynt, ar gopa craig gadarn, heb fod yn nepell oddiwrthynt, lle yr oedd teml ar- dderchog, neu yn hytrach ddinas gadarn, yn cael ei hadeiladu gan y Brenin tra- gwyddol i sobrwydd a rhinwedd. Dy- wedent hefyd fod yn mysg yr adeiladwyr lawer o'u hen gydnabod a'u hen gymdeith- ion, ac yn mhlith y rhai hyny y rhai gynt a gyfnfid gan bawb yn wehilion cymdeith- as, yn ysgubion y byd, ac yn sorod pob dim. Ond yn awr, meddynt, gan eu bod yn ymddwyn fel dynion, perchir a cherir hwy fel y cyfryw, a mwynhânt lawenydd a hyfrydwch na chynyrchant dristwch a galar yn eu canlyniadau. A phan gymharont eu cyflwr yn awr â'r peth ydoedd ar lanau y Feddwol, y mae llawenydd a hyfrydwch fel afon lifeiriol yn gorlenwi eu mynwesau â diolcbgarwcb ac â gorfoledd, nes ihedeg dros eu gwefusau yn ffrydiau godidog o felusion ganiadau i Dywysog tir Emauuel, nes ydyw hen furiau cedyrn Teml Sobr- wydd o gwr bwy-gilydd, a'r bryniau tra- gwyddol o'i hamgylch ogylch, yn seinio sc yn adseinio gan sain cân a moliant. Ac yn awr, ein brodyr, em cydnabod, a'n cyd- deithwyr tua'r tragwyddol drigfanau, yn gymaint a'n bod wedi clywed llef yn dyfod allan o'r Deml, yn dywedyd am i ni ddringo i fyny yno, a bod yr holi adeiladwyr yn ein